شکست پیکاسو از هنرمندان چینی

طبق آمار سال گذشته‌ی میلادی‌، پابلو پیكاسو پس از 13 سال یكه‌تازی در بازار فروش آثار هنری جهان، از نقاشان چینی شكست خورد.

از سال 1997 تا سال 2010 میلادی به غیر از سال 2007‌ كه یك استثنا بود، آثار پابلو پیكاسو عنوان پرفروش‌ترین آثار هنری جهان را به خود اختصاص داده بودند‌، اما آمار منتشرشده از سوی موسسه‌ی «آرت پرایس» نشان می‌دهد در سال 2011 نقاشان چینی مقام اول و دوم این فهرست را به دست آوردند و استاد نقاشی اسپانیا پس از اندی وارهول در چهارمین رتبه‌ی این فهرست قرار گرفت. اندی وارهول (‌1987 ـ ‌1928) هنرمند، نویسنده، فیلمساز و نقاش پیشرو آمریكایی از بنیان‌گذاران هنر پاپ دهه‌ی ‌1950 در ایالات متحده بود. او شناخته‌شده‌ترین چهره‌ی هنر پاپ و دارای اندیشه‌های بسیار آوانگارد بود. هم‌اكنون بزرگترین موزه‌ی دنیا كه به یك هنرمند اختصاص دارد در پیتزبورگ پنسلوانیا موزه‌ی اندی وارهول است. او ‌22 فوریه ‌1987 در سن ‌58 سالگی در پی اختلالات حین عمل جراحی در نیویورك درگذشت و به خاك سپرده شد.

«آرت پرایس» كه هنرمندان جهان را براساس فروش آثارشان در حراجی‌های سرتاسر جهان رده‌بندی می‌كند‌، «ژانگ داكیان» را به عنوان خالق گرانقیمت‌ترین نقاشی‌ها در سال 2011 معرفی كرد. آثار داگیان (1983-1899) به فروشی 506 میلیون و 700 هزار دلاری دست پیدا كرد. گرانترین نقاشی او «دریاچه آچنسی» نام دارد كه 13 میلیون و 200 هزار دلار به حراج رفت.

دومین رتبه‌ی این فهرست هم به نقاشی چینی به نام «كی باشی» رسید. آثار او 445 میلیون دلار در سال 2011 فروش داشتند. پس از این دو هنرمند سنتی چینی‌، اندی وارهول در رتبه‌ی سوم نشست و پابلو پیكاسو نیز به مقام چهارم این فهرست جهانی تنزل كرد. كارشناسان هنری پیش‌بینی كرده‌اند رشد بازار هنر چینی در سال 2012 متوقف شود.

در سال گذشته‌ی میلادی‌، 9 گرداننده‌ی 11 حراجی بزرگ جهان، یا چینی و یا اهل كشورهای جنوب شرقی آسیا بودند.

به گزارش آر.یو.وی.آر‌، نكته‌ی جالب توجه این است كه نقاشان چینی كه پیكاسو را پس از 13 سال یكه‌تازی شكست دادند‌، در عرصه‌ی هنر جهانی در مقایسه با وارهول و پیكاسو شهرت چندانی ندارند.

پابلو پیكاسو نقاش، طراح صحنه، پیکرتراش، گراورساز و سرامیک‌کار اسپانیایی و یکی از برترین و تاثیرگذارترین هنرمندان قرن بیستم بود. وی در 25 اكتبر سال 1881 در مالاگا، یكی از شهرهای كشور اسپانیا، زاده شد.

پیكاسو تحصیلات خود را در فرانسه به پایان رساند. او نزد پدرش كه استاد نقاشی بود به آموختن گریموری پرداخت و در سال 1903 مقیم پاریس شد. در سال‌های 1906 و 1910 به اتفاق «ژرژ براك»، از نخستین كسانی بود كه سنجاق و میخ را با هم توام كرد و پیكاسو تخته و چیز‌های دیگری را هم به آن افزود. پیكاسو در سبك خود شهرت فراوانی به دست آورد و پیروان فراوانی كسب كرد.

به گزارش فرانس پرس‌، او در مجسمه‌سازی، قلم‌زنی، حكاكی روی چوب و معماری تبحر داشت. دوره‌ی اول هنری وی در طبقه‌بندی‌ها به‌نا‌م‌های «رز و آبی» است.

در دوران آبی سبك كاری وی اغلب شامل سایه‌های آبی كشیده شده از اجسامی بود كه تنها به نیمی از آنها به تصویر كشیده می‌شد. در دوران رز، از آبی به سمت صورتی تمایل پیدا كرد و نقاشی‌های وی به دنیای واقعی نزدیك‌تر شدند. او سپس به سبك كوبیسم روی آورد كه در آن اشیا را توسط اشكال ساده‌ی هندسی به تصویر كشاند. آخرین دوره‌ی كاری پیكاسو دوره‌ی سورئالیستی است كه از 1924 آغاز می‌شود، ولی همیشه فاصله‌اش را با سورئالیست‌ها حفظ كرد.

پیكاسو و هنرمندان سورئالیست جهان در اصول بنیادی، بدین معنا كه هنر قادر است آنچه را كه طبیعت و عقل نمی‌توانند ابراز كنند نشان دهد، موافقت داشتند، ولی اختلاف اساسی بسیاری بین پیكاسو و سورئالیست‌ها وجود دارد.

به عقیده‌ی آن‌ها، پیكاسو به دنیای خارج و مضمون وابستگی بسیار دارد و از دنیای اوهام و رویاها بسیار دور است.

وی در8 آوریل 1973 در سن 91 سالگی درگذشت.