این بیماری، پای افراد ورزشکار و غیر ورزشکار را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

غالبا دلیل این بیماری، عفونت قارچی می‌باشد. این بیماری ناشی از قارچ tinea pedis می‌باشد. انواع مختلف قارچ‌ها باعث ایجاد پای ورزشکار می‌شوند.

این قارچ‌ها در جاهای مختلفی می‌توانند جمع شوند، این مکان‌ها شامل: ورزشگاه، رختکن، استخر، آرایشگاه، جوراب و لباس آلوده.

شرایط رشد قارچ عبارت است از: محیط گرم و مرطوب. اگر این شرایط موجود نباشد، قارچ به راحتی رشد نمی‌کند.

علائم پای ورزشکار

بسیاری از افراد مبتلا، هیچ علامتی از عفونت قارچی را ندارند. اما برخی ها دچار خشکی کف پا می‌باشند.

علائم شایع پای ورزشکار عبارت است از: خارش و سوزش پوست پا.

ممکن است پوست بی‌رنگ، پوسته پوسته و دردناک شود و حتی ممکن است خونریزی هم کند.

به ندرت، پای ورزشکار ممکن است تاول بزند.

گاهی اوقات تکه‌های خشک پوست ممکن است به اطراف و روی پا گسترش یابند.

بیشتر اوقات، بثورات فقط در کف پا موجود می‌باشد.

فضای بین انگشت 4 و 5 پا؛ دارای رطوبت، پوسته پوسته و تکه های خشک می‌باشد.

پای ورزشکار ممکن است در کشاله ران و یا دست نیز دیده شود.

انواع مختلف پای ورزشکار

1- کف پا که به نام کفش پوست (Moccasin) خوانده می‌شود.

2- بین انگشتان که به نام  interdigital خوانده می‌شود.

3- نوع التهابی و یا تاولی.

این تاول‌ها دارای پوسته‌های خشک و ضخیم و پوست قرمز می‌باشند.

در برخی مواقع، این تاول‌ها به صورت خشکی پوست بدون قرمزی و یا التهاب ظاهر می‌شوند.

آیا پای ورزشکار مسری است؟

بله. برخی افراد حساس تر و برخی دیگر مقاوم‌تر می‌باشند.

در اماکن مرطوب و گرم، استخرهای شنا و رختکن این بیماری سرایت می‌کند.

چه عللی موجب بثورات پوستی می‌شود؟

- درماتیت تماسی

- آلرژی به کفش

- اگزما و آلرژی پوستی

- پسوریازیس

- عفونت‌های مخمری و باکتریایی

پزشک با یک آزمایش ساده به نام KOH و یا هیدروکسید پتاسیم می‌تواند تشخیص دهد که شما مبتلا به عفونت قارچی شده‌اید یا نه.

در این آزمایش، تکه کوچک پوست را زیر میکروسکوپ قرار می‌دهند و نتیجه در عرض چند دقیقه مشخص می‌شود.

درمان پای ورزشکار

1- خشک و تمیز کردن مناطق آلوده می‌باشد. کفشی را از جنس چرم و یا موادی که پا در آن نفس بکشد، خریداری کنید. مواد کفش از قبیل: وینیل، باعث می‌شود رطوبت پا باقی بماند و قارچ به راحتی رشد کند.

جوراب‌های نخی که رطوبت پا را از بین می‌برند نیز توصیه می‌شود.

2- تحت نظر پزشک از داروهای ضد قارچ استفاده کنید.

داروهای ضدقارچ در دوران بارداری توصیه نمی‌شود.

عوارض پای ورزشکار

عدم درمان به موقع باعث گسترش عفونت قارچی به مناطق دیگر بدن و سایر افراد می‌شود.

این نوع قارچ در پوست، سر و ناخن زندگی می‌کند.

- عفونت قارچی ناخن (onychomycosis)

- عفونت قارچی کشاله ران (tinea cruris)

- عفونت قارچی پوست (tinea corporis)

- عفونت باکتریایی ثانویه

افراد مبتلا به دیابت، ایدز، سرطان و دیگر مشکلات ایمنی بیشتر در معرض انواع عفونت‌ها می‌باشند.

هنگامی که پوست عفونی شده باشد، محافظ طبیعی پوست تخریب می‌شود. باکتری و مخمرها می‌توانند وارد پوست تخریب شده شوند و بوی بد را موجب شوند.

افراد مبتلا به دیابت، ورم ساق پا و افراد مسن و افراد دارای نقص سیستم ایمنی بیشتر دچار می‌شوند.

پیشگیری از پای ورزشکار

 - تمیز و خشک کردن پا

- جلوگیری از رطوبت پا

- پوشیدن جوراب نخی

- درآورن کفش‌ها برای تنفس پا

- پابرهنه راه نرفتن، به خصوص در محل‌های عمومی

- عدم تماس با افراد آلوده

- ضدعفونی کردن کفش‌های قدیمی و شستن آنها با پودر ضد قارچ به طور هفتگی و یا ماهانه

درمان‌های خانگی پای ورزشکار

- سرکه (سرکه سیب): پای خود را در یک بخش سرکه و یک بخش آب برای مدت 20 تا 30 دقیقه قرار دهید. بعد از آن، پای خود را بشویید و خشک کنید.

- جوش شیرین: بعد از شستن و خشک کردن پا، جوش شیرین را به پای خود بزنید و بگذارید بر روی پوست باقی بماند. جوش شیرین، پوست را خشک و گندزدایی می‌کند.

یک بخش آب و یک بخش جوش شیرین را با هم مخلوط کرده و خمیر حاصل را به پا بمالید.

همچنین قبل از پوشیدن جوراب و کفش، مقداری جوش شیرین را به پای خود بمالید.

- بتادین: با آب گرم پای خود را بخیسانید و 2 قاشق چایخوری بتادین اضافه کنید. به مدت 15 تا 30 دقیقه پای خود را در این محلول بگذارید. این عمل را در روز چندین مرتبه می‌توانید تکرار کنید. بعد از آن پا را بشویید و خشک کنید.

- یخ: کمپرس یخ باعث کاهش خارش و سوزش در پا می‌شود. پای خود را در آب سرد بگذارید و بعد از آن، پا را خشک کنید.

- اسپری‌های ضدعرق: اسپری، بر روی پا و انگشتان پا زده می‌شود.

- دهان شویه: یک تشت را پر از آب گرم کنید و در آن یک فنجان دهان شویه بریزید و پای خود را به مدت 15 تا 30 دقیقه در آن بگذارید. احساس خنکی و تازگی دهان شویه موجب کاهش خارش و التهاب می‌شود.