گزارشى دقیق از حوادث عالم

مرحوم شیخ طوسى رحمة اللّه علیه به نقل از امام موسى كاظم صلوات اللّه علیه ، حكایت می نماید:

در اواخر عمر پر بركت یامبر گرامى اسلام صلّى اللّه علیه و آله ، خداوند متعال بر آن حضرت وحى فرستاد: مدّت عمر و حیات تو در حال سپرى شدن است ، پس براى ملاقات با پروردگارت آماده باش .

پیامبر خدا دست هاى خود را به سوى آسمان بلند نمود و اظهار داشت : خداوندا! وعده اى را كه داده بودى انجام نگرفته ، با این كه هیچ گاه در وعده هاى تو خلافى نبوده است .

خداوند وحى فرستاد: یا محمّد! به همراه كسى كه مورد اعتماد و اطمینان خودت باشد، به سمت كوه اُحد بیا.

حضرت دو مرتبه دست هاى خود را به سمت آسمان بلند نمود و همان سخنان را تكرار كرد.

در این هنگام وحى آمد: به همراه پسر عمویت علىّ بن ابى طالب صلوات اللّه و سلامه علیه به سمت كوه اُحد بیائید و از آن بالا بروید و پشت به قبله كنید و خودت حیوانات وحشى را صدا كن تا پاسخ گویند؛ سپس یكى از آن ها را بگیر و آن را تحویل پسر عمویت ده تا سر آن را بریده و از گردن ، پوست آن را كنده و وارونه نمائید؛ كه دباغى شده خواهد بود.

بعد از آن مَلَك روح و جبرئیل به همراه قلم و دوات وارد مى گردند و تمامى حوادث گذشته و آینده را برایت گزارش مى دهند و آنها را براى پسر عمویت بازگو نما تا بنویسد و هرگز این پوست و مركّب و نوشته هایش فاسد و نابود نخواهد شد؛ بلكه همیشه تازه و قابل استفاده مى باشد.

پس از آن ، رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله طبق آنچه مأمور شده بود، به همراه امیرالمؤمنین علىّ علیه السلام حركت كرد تا به بالاى كوه اُحد رسید و مأموریّت خود را انجام داده و هنگامى كه خواستند پوست حیوان را بِكَنند، جبرئیل به همراه مَلك روح و تعداد بسیارى از ملائكه وارد شدند.

همین كه پوست حیوان سلاّخى شد، علىّ علیه السلام آن را جلوى خود نهاد، در همین لحظه قلم و دواتى كه درون آن مركّب سبز رنگ و منوّر بود كنار آن حضرت حاضر شد و گزارشاتى به عنوان وحى نازل گردید و پیامبر اكرم صلّى اللّه علیه و آله آن ها را به عنوان إملا براى پسر عمویش بازگو مى نمود و ایشان مى نوشت .

امام كاظم علیه السلام افزود: بیان اوصاف و حالات تمامى زمان ها و لحظات گوناگون جهان ، همچنین كلیّه حوادث و جریاناتى كه تا برپائى قیامت رخ مى دهد، و تفسیر و تشریح جمیع موجودات عالم هستى از جهت منافع و مضرّات ، در آن گزارشات وجود داشت و هیچكس غیر از مقرّبین و اولیاء خداوند از آن ها آگاهى ندارند.

و در ضمن آن گزارشات ، چگونگى حالات بندگان صالح و ذرارى رسول اللّه و نیز دشمنان و مخالفان به طور مشروح نسبت به هر زمان ومكان وارد شده است. پس از آن نسبت به مصائب و فتنه هاى بعد از رسول خدا سخنانى به میان آمد و چون حضرت، در مورد وظایف خود كسب تكلیف نمود؛ در جواب گفته شد: باید صبر و بردبارى پیشه كنید.

همچنین تمامى اوصیاء و اولیاء و شیعیان و دوستانشان توصیه به صبر واستقامت شدند تا آن هنگامى كه فرج اهل بیت یعنى؛ امام زمان عجّل اللّه فرجه الشّریف فرا رسد و ظهور نماید.

و در پایان پیرامون علائم ظهور حضرت مهدى علیه السلام و چگونگى حكومت بنى هاشم به طور كامل مطالبى بیان گردید.

منبع: بحارالانوار، ج 26، ص 26، ح 27 به نقل از اختصاص و بصائر الدّرجات .(نقل از کتاب «چهل داستان و چهل حدیث از حضرت رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله»، عبداللّه صالحى)