تحریم شخصیت ها، تکراری و بی ثمر

کشور ایران، کشوری است که علیرغم به دوش کشیدن عنوان در حال توسعه، در برخی زمینه های علمی ، تحقیقاتی و ... توسعه یافته و سرآمد می باشد. لذا برای بسیاری از کشورها و صاحبان علم و اندیشه، مطرح شدن کشوری در حال توسعه در رده کشورهای توسعه یافته سنگین بوده و از هر ترفندی برای محدود نمودن ن استفاده می کنند .

جدیدترین موضوعی که سبب گردیده کشور ایران در بسیاری از زمینه ها از سوی کشورهای بزرگی مانند مریکا، انگلیس و ... مورد تحریم قرار گیرد مسئله انرژی هسته ای بوده است .

در این راستا کشورهای موصوف در ابتدا اقدام به تحریم شخصیت ها و مقامات سیاسی، اقتصادی و علمی داشته اند و بعد از آن نیز حوزه کار خود را وسعت بخشیده و در حوزه های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و .... ورود یافته اند که در تازه ترین اقدام خود  ایالت متحده آمریکا ، بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران را بصورت یک جانبه تحریم نمود اقدامی که با سردرگمی ریاست جمهور مریکا همراه بود و تاکنون نیز اتحادیه اروپا، اقدامی جهت تائید انجام نداده اند.

اما در این اثناء نچه حائز توجه میباشد؛ تحریم شخصیت ها و مقامات علمی، اقتصادی و سیاسی است. نکته نخست در تحریم شخصیت های یک کشور، علت و هدف تحریم میباشد. برای مثال کشور ایران، کشوری است که به دانش هسته ای دسترسی یافته است و در نظر دارد که این علم را در جهت اهداف مثبت و تعالی کشور به کار بندد حال برخی از بزرگان و سردمداران قدرت، به لحاظ اینکه دانش موصوف را در انحصار خود میدانند و معتقدند که اگر سایر کشورها به این دانش دسترسی یابند، قدرت فراوانی یافته و لذا سلطه آنها بر دنیا کمرنگ خواهد گردید بنابراین اقدام به تحریم میکنند و در مرحله نخست  تحریم شخصیت ها را مد نظر قرار می دهند. اما این اقدام تا چه میزان اثر بخش میباشد؟ تحریم شخصیت ها به چه میزان محدود کننده فعالیت ما می شود؟

در اینجا میتوان اثرات تحریم شخصیت ها را در دو حوزه کاری و اجتماعی بررسی نمود.

در حوزه اجتماعی، تحریم یک شخصیت به معنی منع آمد و شد  فرد به کشور مورد تحریم می باشد . از سویی باید مد نظر داشت که فردی که دارای شخصیت تائید شده سیاسی، اقتصادی و علمی است، خواه ناخواه محدودیت هایی از حیث برخی روابط و سفرها برای خود دارد؛ لذا بنا به مصلحت خود و نظام، سعی می کند که رفتار و رفت و آمدی خارج از حوزه در نظر گرفته شده نداشته باشد و در زمانی که شرایط ایجاب نماید کشور مورد نظر موظف خواهد بود که از هر حیث، امنیت فرد را تامین نماید مثلا در طی سال جاری، ریاست جمهوری اسلامی ایران چندین سفر به کشور مریکا داشته است.

همچنین این عامل نیز مد نظر است که اگر کشوری در نظر داشته باشد تا به فردی سیب برساند معطل تحریم و زمان و مکان خاص نیست زیرا نها اجیر شدگانی دارند که بیشتر از اینکه در خاک دشمن و در لباس بیگانه ظاهر شوند، در خاک خود و در لباس دوست، به افراد صاحب نام سیب میرسانند مثل امام موسی صدر و یا درایران ، می توان از دانشمندان هسته ای که در جلوی درب منزلشان به شهادت رسیدند و یا از دانشمند هسته ای ایران که در زمان طواف کعبه در کشور عربستان ربوده شد نام برد .

در حوزه کاری نیز همانگونه که گفته شد تا زمانی که اجباری بر حضور نباشد، حضوری صورت نمی گیرد و زمانی که از طرف سازمان یا مجمعی بین المللی لازم به حضور شخصی خاص باشد، آنها موظف به حفظ جان فرد مذبور میباشند.

از سویی برخی موارد تحریم ها در حوزه مالی و دارایی های فرد می باشد که بنا به شرایط احراز هویت افراد جهت تصدی پست های بالای مدیریتی، آنها باید التزام به جمهوری اسلامی داشته باشند و لذا شاید بتوان گفت که سرمایه گذاریشان در داخل و عدم اختصاص منابع داخلی کشور در خارج و یا بانکهای خارجی از زیر شاخه های التزام به حکومت اسلامی میباشد که باید مورد صحت قرار گیرد.

با توجه به موارد فوق، بحث تحریم شخصت ها، امری کاملاً روانی است که در جهت ایجاد بحران در جو عمومی و اعلام تقابل برابر شخصیت های یک کشور صورت می گیرد. اما از همه اینها مهمتر این است که این هدف و تاکنون به چه میزان موفق بوده است و یا تاثیری داشته که هراز چند گاهی بر لیست تحریم ها افزوده میشود و ابتدا این تحریم ها در حوزه مسئولین سپاه و ارتش و پست های مدیریتی ایران ، و پس از مدتی به علما و خطبا و وزرا و ... رسید ؟

بر خلاف اثری که محیط و جو روانی بر اثر پذیری یک هدف دارد علی الخصوص در کشورهایی که شرایط اقتصادی، اجتماعی و ... ثبات نداشته و در بیشتر مواقع به صورت دستوری عمل می نماید، مسئله تحریم نتوانسته است اثرات محدود کننده ای برای ایران و شخصیت های ایرانی داشته باشد شاید اصلی ترین دلیل آن این است که این عوامل از ابتدا وجود داشته لذا کشور و مسئولین خود را با آن وفق داده اند؛ به عبارتی تحریم خود را جزئی از تصمیم گیری و عاملی مد نظر در جریان برنامه ریزی می دانند لذا اثر ن را در همه چیز وارد نموده از این رو اثر منفی ن را خنثی می کنند .

بنابراین علت اینکه هر چند وقت یکبار به لیست تحریم ها افزوده میگردد ، بی اثر بودن تحریم های قبلی و امیدواری به سبب ایجاد تحریم های جدید است و مطمئناً در ادامه نیز بی اثر خواهد بود .

حتی فکر کردن به این امر که پلیس یک کشور توسط کشوری دیگر تحریم شود و یا خطیب نماز جمعه در واقع سخنران یک آئین مذهبی یک کشور، توسط کشوری دیگر تحریم گردد حتی در مقام حرف نیز بی معنی است چه رسد به عمل.

با توجه به تمامی موارد فوق، تنها هدف از تحریم شخصیت های ایرانی، ایجاد جو روانی و استفاده از فضا سازی مربوطه در جهت پیشبرد اهداف شوم خود است چیزی که بحمدالله موفق نبوده و با تدابیر متخذه در آینده نیز موفق نخواهد بود.

لینک های مرتبط:

چین و تحریم نفتی ایران

تحریم بانک مرکزی و اقتصاد مریکا

چرا تحریم نفت ما غیرممکن است؟

اعمال تحریم‌ها به ضرر کیست؟

تحریم ایران و تهدید نفتی ما