یاسمن سبزپوش
نور خدا، نخله ی سینا، حسن | |
هوش ریا از دل موسی، حسن | |
نغمه ی داود از او پر ز شور | |
راز شفابخشی عیسی، حسن | |
داد سلامش، زادب چون خلیل | |
کرد سلام آتش او را، حسن | |
نو گل و ریحانه ی باغ نبی | |
شاخه ی پر سایه ی طوبی حسن | |
یاسمن سرو قد سبز پوش | |
یاس تماشایی و زیبا، حسن | |
بنده ی محبوب خدا، مجتبی | |
روشنی دیده ی زهرا، حسن | |
در صفت جود، ید الله را | |
آیت کبری، ید بیضا، حسن | |
شاه جوانان بهشت برین | |
سبط نبی، فاطمه سیما حسن | |
کفه ی شاهین ترازوی عشق | |
هست حسین بن علی، با حسن | |
هر دو به عرش عظمت گوشوار | |
سرخ، حسین آمد و خضرا حسن | |
تا نشود این یک از آن اشتباه | |
«یاء» حسین است در اینجا حسن | |
گر نبود کوچکی سن و سال | |
نام حسین است به معنی حسن | |
فرق حسین است و حسن حرف «یا» | |
این حسن است، آن دگری یا حسن | |
من که «حسان» این همه دارم گناه | |
کیست پناهم دهد، الا حسن |
حبیب چایچیان «حسان»
انتخاب شعر :جواد هاشمی
بخش ادبیات تبیان