انتظاراتت را واقعی کن

لازمه درست زندگی کردن و داشتن اوقاتی توام با شادکامی و رضایت در زندگی، این است که نسبت به برخی از اصول رفتاری و اخلاقی آگاهی داشته باشیم و برای به کارگیری این اصول در زندگی، همتی بلند و راسخ داشته باشیم. یکی از مهمترین اصول اخلاقی که در نوع نگرش و نحوه زندگی هر یک از ما تاثیر بسزایی دارد، برخورداری از نگرشی واقع بینانه است. چنانچه نگاه یک انسان به زندگانی اش از منظری واقع گرایانه باشد، انتظارات او از زندگی نیز، واقع گرایانه خواهد بود و به دنبال آن، احساس او نسبت به زندگی هم واقع بینانه خواهد شد.

به عبارتی می توان اینطور بیان کرد که هماهنگی انتظارات با واقعیت ها، شرط کلان برای شاد زیستن و داشتن رضایت از زندگی است. بروز هر نوع ناهماهنگی، میان انتظارات هر فرد و واقعیت های مربوط به زندگی اش، موجی بروز نوعی دوگانگی شده و تضادهای بنیادینی را به وجود می آورد. تضادهایی که شاید به ظاهر دیده نشوند اما در اعماق روح و زندگی افراد موثر هستند. نمی توان از یک کودک همان انتظاراتی را داشت که از یک بزرگتر داریم. همانطور که از یک بزرگسال انتظار می رود که رفتارهای کودکانه نداشته باشد. نمی توان از یک زن انتظار انجام کارهای مردانه را داشت و نمی توان از یک مرد توقع داشت که ظرافتی زنانه در اعمالش داشته باشد. مسلما این انتظار بی جاست که دانش آموزی دبستانی به سوالات کنکور پاسخ دهد و یا یک دانشجو انتظار ندارد که سوالات امتحانی اش در حد دبستان باشد. پس نکته مهم این است که انتظار ما از هر گروه و هر فردی باید مطابق با شرایط و مقتضیات همان گروه باشد.

داشتن نگرش واقع گرایانه در به دست آوردن احساس رضایت از زندگی بسیار موثر است. رضایت از زندگی وقتی شکل می گیرد که انتظارما از زندگی، به واقعیت نزدیک باشد. کسی که نمی تواند واقع بینانه به زندگی و شرایط خویش بنگرد، به طور دائمی با اوهام و خیالات و آرزوهای ساخته ذهنش، زندگی می کند و هر چه بیشتر با واقعیت های زندگی فاصله گرفته و همه اینها موجب می شود تا نتواند به موفقیت دست یابد. به این ترتیب با احساس ناکامی مواجه می شود. ناکامی پیامد ناهماهنگی میان انتظارات و واقعیت هایی است که به افسردگی و نارضایتی منجر می شود. پس انچه مهم است اینکه سعی کنیم تا احساسات و توقعاتمان را با توجه به واقعیت های موجود در زندگی مان تطابق دهیم. برای داشتن نگرشی واقع گرایانه باید به شناختی صحیح و منطقی از زندگی دست پیدا کنیم و دنیایی که در ان زیست داریم را با تمامی واقعیت های خوب و بد، بشناسیم و بپذیریم.

به بیانی دیگر باید گفت که ما اکنون در این دنیا زندگی می کنیم و در هر مسئله ای باید واقعیت های موجود را در نظر داشته باشیم. باید بدانیم و بپذیریم که دنیا قوانین خاص خودش را دارد و این قوانین با اراده و اختیار ما تدوین نشده اند و قطعا با میل و سلیقه شخصی ما هم تغییر نخواهند کرد. پس باید قوانین زندگی را به خوبی بشناسیم و با هر یک از انها به گونه ای کنار آئیم تا بتوانیم به موفقیت دست یابیم.به طور مثال قوانین مربوط به دنیای زیر آب با قوانین مربوط به زندگی بر روی زمین، تفاوتهای بسیاری دارد. یک غواص بدون توجه به قوانین زیر دریا، نمی تواند سفر موفقی به عمق اقیانوس ها داشته باشد. ما هم در این دنیا زندگی می کنیم و این بدیهی است که موفقیت در زندگی و پشت سر گذاشتن سختیهای گاه و بی گاه در زندگی، بستگی به نحوه نگرش و شناخت هر انسانی نسبت به دنیای اطرافش دارد.

"اگر از دنیا آنچه را من می دانم، شما هم می دانستید، جان های شما از آن احساس راحتی می کرد." کنزالعمال /6130

می توان از این کلام گرانقدر این نکته را دریافت که اگر همه ما باور کنیم که دنیا تنها گذرگاهی است که باید از آن عبور کنیم، آن وقت است که دیگر با بالا و پائین های زندگی نمی جنگیم و خوشی های این دنیا سرمست و مغرورمان نمی کند و غم ها و سختیهای این دنیا، ما را از پا در نمی آورد. آن وقت است که واقعیتهای زندگی را باور و وجدان کرده ایم،پس بیش از این دنیا به دنیایی فکر می کنیم که برایمان جاودان است و ماندنی...

این نقطه از تفکر را می توان نقطه طلایی خواند. چرا که در این مرحله می توان با رضایتی درونی و آرامشی قلبی،اوقات را سپری کرد.

پی نوشت:کتاب رضایت از زندگی،نوشته عباس پسندیده

مطالب مرتبط :

اضطراب را قورت بدهید!

کنترل استرس در دست تو

تصویر ی که زندگی را تغییر می دهد

آرام بخش ترین حس دنیا