آنتروپی یا بی نظمی 2
در ادامه مطلب قبل داریم...
قانون سوم ترمودینامیک:
طبق تعریف، تغییر آنتروپی می تواند با اندازه گیری مقدار انرژی انتقال یافته برآورد شود. آنتالپی موجود در یک سیستم یا در یک مول از ماده خالص، مقداری فرضی و تئوری دارد که تمام گرماهای انتقال یافته به سیستم را از کم ترین دمای ممکن٠ K در نظر می گیرد.
در صفر مطلق کلوین، ماده هیچ انرژی قابل انتقالی ندارد. ماده ای که در کامل ترین حالت بلوری منظم خود است و مولکول های آن شامل هیچ انرژی ارتعاشی قابل انتقال، انرژی دورانی، انرژی انتقالی یا حتی انرژی اختلال گرمایی نیستند.
وقتی انرژی q توسط ماده ای جذب می شود، دمای آن با dT افزایش پیدا می کند. اگر ظرفیت گرمایی C باشد، پس:
q = C dT
پس ناحیه زیر منحنی q / T بر حسب T در دمای٠ K تا T ، آنتروپی مطلق S سیستم است. البته ظرفیت گرمایی C هم ممکن است با دما تغییر کند.
در یک گذار یا انتقال فاز، گرما جذب می شود؛ اما دما ثابت باقی می ماند. افزایش آنتروپی خواهد بود:
به یاد داشته باشید که مقادیر ترمودینامیکی در شرایط استاندارد، مقادیر استاندارد نامیده می شوند؛ پس آنتروپی های S که در دمای T= ٢٩٨ K یا همان دمای عادی اتاق برآورد می شوند، آنتروپی های استاندارد نام دارند. این مقادیر برای بسیاری از مواد به دقت اندازه گیری شده اند، برای برخی مواد جامد، آنتروپی استاندارد مولی بر حسب J (K mol)-١ خواهد بود:
آنتروپی های استاندارد مولار (آنتروپی استاندارد در هر مول) برای گازها معمولا بالاتر است زیرا گرمای ذوب و گرمای تبخیر نیز باید در نظر گرفته شود. آنتروپی های استاندارد مولار برای گازهای نجیب (همه در حالت گازی و بر حسب J (K mol)-١ به صورت زیر است:
توجه کنید که آنتروپی با افزایش جرم اتمی زیاد می شود. این روند برای هالوژن ها نیز به همین ترتیب است؛ اما آنتروپی برای چنین گازهای دواتمی بزرگ تر از گازهای تک اتمی نجیب است:
آنتروپی استاندارد برخی ترکیبات گازی و مایع نیز بر حسب J (K mol)-١ در زیر محاسبه شده است:
همواره احتمال بی نظمی، بیش تر از نظم است!