هشدار آیت الله مظاهری نسبت به سبک شمردن نماز

به گزارش سرویس استان های مرکز خبر حوزه، این مرجع تقلید طی سخنانی در درس اخلاق خویش تصریح کردند: آن کسانی که اعراض از نماز دارند، یعنی کسانی که نماز نمی‌خوانند و یا گاهی نماز می خوانند و نیز افرادی که نماز اوّل وقت نمی خوانند و به نماز در مسجد و با جماعت اهمیّت نمی دهند، به دو مصیبت گرفتار خواهند شد؛

زندگی مرده افراد بی نماز

ایشان افزودند: مصیبت اوّل این است که یک زندگی ناخوش، بی نشاط، مرده و توأم با غم، غصه، نگرانی و پریشانی نصیب آنان می‌شود. مصیبت دوم آن است که چنین کسانی کور وارد صف محشر می‌شود. بعد با خدا درد و دل می‌کنند که: «رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنی‏ أَعْمى‏ وَ قَدْ كُنْتُ بَصیراً » خدایا من که در دنیا چشم داشتم، پس چرا اکنون کور هستم؟ به آنان خطاب می شود: « كَذلِكَ أَتَتْكَ آیاتُنا فَنَسیتَها وَ كَذلِكَ الْیَوْمَ تُنْسى» یعنی تو در دنیا ما را فراموش کردی و ما نیز اکنون تو را فراموش کردیم و نتیجه اینکه ما تو را فراموش کردیم، کوری تو است. کسی که در دنیا به نماز اهمیّت ندهد و چشمان خود را بر این فریضه مهم ببندد، در قیامت نابینا خواهد بود و معلوم است که چنین کسی باید به جهنّم برود.

معظم له تاکید کردند: نماز معلم اخلاق انسان است؛ معلمی که همه جا حضور دارد و همه می‌توانند از آن بهره ببرند؛ به تدریج روح و اخلاق انسان را پاكیزه می‌كند و موجب نجات انسان از گمراهی‌ها و هدایت او به سوی رستگاری می‌شود، معلّمی كه انسان را به راه راست كه راه سعادت است، هدایت می‌كند و مانع سقوط او می‌شود.

معنای حقیقی اقامه نماز

ایشان همچنین با اشاره به تأکید قرآن کریم بر اقامه نماز ابراز داشتند: معنای اقامه نماز، به جا آوردن این فریضه در مسجد و با جماعت است. افزون بر این، نماز مورد نظر قرآن کریم باید از «خضوع» و «خشوع» برخوردار باشد؛ یعنی هم «ادب ظاهری» در آن مراعات شود و با مقدّمات و مؤخرّاتی نظیر اذان، اقامه و تعقیبات همراه باشد و هم از «ادب باطنی» برخوردار باشد و با حضور قلب اقامه گردد. چنین نمازی، برترین و مهم‌ترینِ اعمال عبادی است.

رییس عالی حوزه علمیه اصفهان بیان داشتند: نماز باید در جامعه و در زندگی مسلمانان زنده باشد و همه مخصوصاً جوانان عزیز، در اوّل وقت نماز، در مسجد و در بین جماعت مسلمین حضور یابند و به اقامه نماز بپردازند.

تبعات سبک شمردن نماز را جدی بگیریم!

ایشان در ادامه به تبعات سبک شمردن نماز و غفلت از نماز اشاره کرده و گفتند: قرآن کریم، غفلت از نماز را به شدّت نکوهش کرده و می‌فرماید: وای بر نامسلمانی که در وقت نماز، غافل از نماز است؛ وای بر کسانی که در وقت نماز، به جای مسجد، در خانه یا محلّ کسب و کار یا مراکز تفریحی حضور دارند و مشغول کارهای دنیا هستند. یعنی آنانکه در وقت نماز، غافل از نمازند، مسلمان واقعی نیستند و سقوط می کنند؛ شیطان درون و برون و رفیق بد، آنها را فریب می‌دهند و در اثر این فریب، نمی توانند در راه مستقیم بمانند، حال انحرافی پیدا می کنند و به گناه می‌افتند.

15 عقوبت سبک شمردن نماز در کلام پیامبر(ص)

حضرت آیت الله مظاهری با تاکید بر این که راهکار نجات از چنین سقوطی، چنگ زدن به عروة الوثقی، یعنی نماز است، بیان داشتند: پیامبر اکرم«صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم» در روایتی پانزده عقوبت برای کسی که نماز را سبک بشمارد ذکر می‌فرمایند که عبارتند از: عمر و روزی او بی‌برکت می‌شود، سیماى شایستگان را از چهره‏اش محو مى‏كنند، كارهایش بدون پاداش می‌شود، دعای او مستجاب نخواهد شد، از دعاى مؤمنین بهره‌مند نمی‌گردد، با خوارى مى‏میرد، گرسنه و تشنه جان مى‏سپارد، فرشته‏اى بر او مى‏گمارند كه پیوسته او را در قبر حركت ‏دهد و قبر را بر او تنگ گرداند، قبرش تاریك است، در قیامت او را در برابر چشم مردم به صورت روى زمین مى‏كشند، حساب او را سخت مى‏گیرند، خداوند به او نظر نمى‏كند و او را پاك نمى‏سازد و عذابى دردناك خواهد داشت.

مکالمه عاشقانه با خالق هستی

ایشان همچنین با اشاره به اقسام و مراتب نماز اظهار داشتند: ما باید مبارزه و کوشش کنیم که علاوه بر برخورداری از نماز اوّل وقت در مسجد و با جماعت، نمازمان روح داشته باشد و افزون بر این، مبدّل به مکالمه و معاشقه با خداوند شود. خوشا به حال کسانی که چنین نمازی دارند و از والاترین لذّت معنوی برخوردارند.

معظم له در بخش دیگری از سخنان خود در خصوص تبعات ترک نماز تصریح کردند: آن کسی که نماز نمی خواند، دستاویزی ندارد که به آن چنگ بزند و از این‌رو سقوط می کند و خداوند او را به خودش واگذار می کند. افزون بر این، تارک نماز در قیامت کافر عملی محسوب شده و در صف مسلمانان نیست تا امیرالمؤمنین«سلام‌الله‌علیه» او را به زیر لوای حمد ببرند، بلکه در صف کفّار است و جایگاه او جهنّم خواهد بود.

شیعه و جهنم؟!

ایشان خاطرنشان کردند: دسته‌ای از افراد در روز قیامت در پاسخ به علّت جهنّمی شدن خود می‌گویند: «ما نماز نمی خواندیم»، از این رو نتوانستیم از شفاعت اهل بیت«سلام‌الله‌علیهم» بهره‌مند شویم. دسته دیگری از آنها می گویند: «به دیگران رسیدگی نمی کردیم». می توانستیم به خدمت به خلق خدا کنیم، اما خودگرایی  و تجمّل گرایی، مانع شد و  جهنّمی شدیم.

معظم له افزودند: دسته سوم میگویند: «با اهل باطل همنشین بودیم»، یعنی گناه می‌کردیم؛ مثلاً فیلم‌های مبتذل ماهواره را می‌دیدیم، قمار می‌کردیم، با هم می‌نشستیم و غیبت می‌کردیم و بالأخره زندگی ما توأم با گناه بود. دسته چهارم اقرار می‌کنند: «معاد را تکذیب می‌کردیم»، ما معاد را فراموش کرده و یاد مرگ نبودیم و برای قبر و عالم برزخ و قیامت خود کاری نمی‌کردیم.

آخرین وصیت امام صادق(ع) چه بود؟!

ایشان همچنین ابراز داشتند: امام صادق«سلام‌الله‌علیه»، در آخرین لحظات حیات، فرمودند خویشانم را جمع کنید. همه تصوّر کردند که امام صادق وصیت خاصّی راجع به دنیا دارند. امّا وقتی همه خویشان جمع شدند، آن حضرت فرمودند:  « إِنَّ شَفَاعَتَنَا لَا تَنَالُ مُسْتَخِفّاً بِالصَّلَاة » یعنی کسی که نماز را سبک بشمارد، به شفاعت ما اهل بیت نمی‌رسد. معلوم است کسی که به شفاعت اهل بیت«سلام‌الله‌علیهم» نرسد، جهنّمی است؛ زیرا در قیامت همه محتاج شفاعتند و باید با مهر ولایت، بهشتی شوند.

تنظیم گروه حوزه علمیه تبیان