چهارمین سال پرواز آیدین

هفت دی‌ماه برای ورزش ایران روز تلخی است. ورزش دوستان و به خصوص بسكتبال دوستان ایران در این روز، بازیكنی را از دست دادند كه به راستی توانست راه ایران را در مسیر المپیك هموار كند. شاید امروز آیدین نیكخواه بهرامی در بین ما نباشد اما هنوز هیچ‌كس پرتاب سه امتیازی او از میانه میدان كه برابر ژاپن وارد سبد شد را فراموش نكرده است. آیدین نیكخواه بهرامی به راستی زنده است. آنقدر به دوستان و خانواده‌اش نزدیك است كه گویی هنوز زمانی كه از خواب بیدار می‌شود ساك بر شانه روانه سالن تمرین می‌شود و برای برادرش كری می‌خواند.

هفت دی روزی است كه آیدین نیكخواه بهرامی ملی‌پوش ارزنده ایران در سانحه رانندگی از دنیا رفت تا دوستانش به یاد او و برای او مسیر قهرمانی را با قدرت طی كنند.

**آیدین نیكخواه بهرامی

آیدین نیكخواه بهرامی ملی‌پوش بسكتبال ایران 16 بهمن 1360 به دنیا آمد و 39 روز پیش از تولد بیست و هفت سالگی‌اش در منطقه كمربندی نمك آبرود به نوشهر با برخورد به گاردریل اطراف جاده از دنیا رفت. آیدین بازیكن تیم بسكتبال صباباتری بود و زیر نظر مهران شاهین‌طبع به كارش ادامه می‌داد. فردی كه هنوز وقتی نام آیدین را می‌شوند برای چند لحظه سكوت می‌كند.

با آیدین زندگی می‌كنم

مربی آن‌روزهای آیدین وقتی نام بازیكنش را می‌شنود به راحتی نمی‌تواند صحبت كند اما می‌گوید كه یاد و خاطره آیدین از ذهنش پاك نمی‌شود بلكه هنوز با آن زندگی می‌كند.

مهران شاهین طبع او را بازیكنی بزرگ می‌داند: "آیدین نیكخواه بهرامی از جمله بازیكنانی بود كه پیشگام پیشرفت بسكتبال ایران بودند. كلاس این بازیكن متفاوت بود. تنها كلمه "بزرگ" می‌تواند او را تعریف كند. بسكتبالیستی كه به راحتی می‌توانست در چند پست بازی كند و با ویژگی‌های منحصر به فردی كه داشت، سرآمد زمین بسكتبال بود. "

وی ادامه می‌دهد: دید حرفه‌ای آیدین به ورزش او را از بسیاری از ورزشكاران متفاوت می‌كند. همیشه دوست داشت برنده باشد. علیرغم اینكه همانند همه جوانان ویژگی‌های زیادی چون عجله كردن را داشت اما به دلیل تربیت خاصش فوق‌العاده بود.

سرمربی كنونی تیم بسكتبال پتروشیمی بندرامام با بیان این جمله كه آیدین پیش خدا رفته است، گفت: ارتباط بسیار خوبی با آیدین داشتم. به نظر من او پیش خدا رفت و حالا ما تنها با یاد او زندگی می‌كنیم. تمام خاطراتش در ذهنم ثبت شده و با آن زندگی می‌كنم.

درخشش در جام ملت‌های آسیا

آیدین نیكخواه بهرامی بازیكنی بود كه بیشتر در پست‌های دو و سه بازی می‌كرد و در بازی‌های آسیایی 2006 توانست مدال برنز بگیرد و در جام ملت‌های آسیا در سال 2007 قهرمان شود.

عنایت آتشی می گوید: آیدین در زمان اونیكا به بازی‌های آسیایی در سال 2006 اعزام شد و پس از آن به جام ملت‌های آسیا رفت و همانجا توانست قدرتش را ثابت كند. در جام ملت‌های‌ آسیا این بازیكن برابر قطری كه بهترین روزهایش را سپری می‌كرد، هشت پرتاب سه امتیازی وارد سبد كرد و باعث شد تا ایران فینالیست شود. به نظر من آیدین نیكخواه بهرامی راه المپیكی شدن ایران را هموار كرد.

بهترین بازیكن در سه دیدار

آیدین نیكخواه بهرامی در جام ملت‌های آسیا توانست در سه دیدار بهترین بازیكن میدان باشد. ایران برابر چین با نتیجه 77 بر 68 به پیروزی رسید و آیدین نیكخواه بهرامی با كسب 19 امتیاز بهترین بازیكن میدان بود.

آیدین در شبی رویایی برابر قطر به میدان رفت و در مسابقه‌ای كه ایران با نتیجه 95 بر 87 به پیروزی رسید با كسب 25 امتیاز بهترین بازیكن میدان شد.

در دیداری كه ایران برابر لبنان با نتیجه 82 بر 60 شكست خورد آیدین نیكخواه بهرامی با كسب 16 امتیاز بهترین بازیكن ایران بود.

ایران در دیدار نهایی این رقابت‌ها دوباره به لبنان رسید اما این‌بار توانست حریفش را شكست دهد و با قهرمانی در آسیا جواز حضور در المپیك پكن را بدست بیاورد. المپیكی كه آیدین در آن حضور نداشت.

یكه‌تازی در باشگاه‌های آسیا به همراه صبا باتری

آیدین نیكخواه بهرامی در سال 2007 بهترین روز‌هایش را سپری می‌كرد و توانست قهرمان باشگاه‌های غرب‌آسیا شود. صباباتری در همان سال در باشگاه‌های آسیا كه به میزبانی ایران بود نیز توانست الجلا سوریه را شكست دهد و قهرمان آسیا شود. صبا باتری در سال‌های 2004، 2006 و 2007 نیز قهرمان ایران بود.

مهران شاهین‌طبع درباره آن‌روزهای صبا باتری می‌گوید: "روزهای باورنكردنی خوبی داشتیم. هماهنگی، قدرت و تلاش در تمام تیم دیده می‌شد. آیدین نیز روزهای اوجش را سپری می‌كرد و به خوبی می‌درخشید، حیف شد. او بازیكنی بود كه بعد از او هیچكس را همانندش ندیدم."

جایش خالی است

برادر آیدین نیكخواه بهرامی كه این‌روزها در تیم مهرام می‌درخشد پس از چهار سال هنوز جای خالی آیدین را احساس می‌كند و می‌گوید: "یادش را زنده نگه می‌دارم. جایش خالی است و من تنها می‌خواهم نماینده شایسته‌ای باشم چرا كه همیشه می‌گویند هركس صمد را می‌بیند گویی آیدین را دیده كه به همین دلیل می‌خواهم چهره آیدین را حفظ كنم."

وی ادامه می‌دهد: "اگر آیدین بود كار من نیز راحت‌تر بود. آیدین بازیكن بزرگی بود كه می‌توانست در میدان مسابقه یكه‌تازی كند و همه را تحت كنترل خودش دربیاورد."

بسكتبالیستی برای تمام دنیا

دهم دی 1386 خبر نخست سایت فدراسیون جهانی بسكتبال (فیبا)، درگذشت آیدین نیكخواه‌بهرامی بود. فدراسیون جهانی بسكتبال به‌طور رسمی درگذشت آیدین را به جامعه ورزش ایران تسلیت گفت و پس از آن هاكوپ خاجیریان دبیر كل كنفدراسیون بسكتبال غرب‌آسیا ناراحتی‌اش را از درگذشت آیدین اعلام كرد.

تیم ملی بسكتبال ایران در مرداد 1387 اردوی آماده‌سازی را در آمریكا و به میزبانی باشگاه "یوتا جونز" برپا كرد. در آخرین دیدار تداركاتی یوتا جونز برابر تیم ملی ایران و بین دو نیمه این مسابقه، مسوولان این باشگاه پیراهن شماره 8 یوتا جونز را به خانواده نیكخواه بهرامی تقدیم كردند. شماره هشت و نام آیدین نیكخواه بهرامی بر پشت این پیراهن حك شده بود تا نشان دهد كه این ورزشكار تنها در ایران بزرگ نبود.

پس از آن و در جریان رقابت‌های جام جهانی بسكتبال تركیه در حاشیه مراسم گرامی‌داشت بهترین بازیكنان، سرمربیان و حامیان بسكتبال، نام آیدین نیكخواه بهرامی در جمع چهره‌های درگذشتگان بسكتبال جهان گرامی داشته شد و در تالار افتخارات فیبا جای گرفت.

آیدین را فراموش نكنیم

گارد راس تیم ملی بسكتبال ایران و باشگاه مهرام صحبت‌هایش درباره آیدین را این‌گونه آغاز می‌كند: او همانند برادرم بود. هنوز ناراحتم. نباید اجازه دهیم كه یاد آیدین فراموش شود. هردفعه كه وارد سالن آزادی می‌شوم برای او فاتحه می‌خوانم. یاد او من را آرام می‌كند اما باور كنید كه هنوز نبودنش را قبول نكرده‌ام.

وی ادامه می‌دهد: هنوز پرتاب سه امتیازی‌اش به ژاپن را فراموش نمی‌كنم. پیش از حامد حدادی او بود كه ركورددار پرتاب از فاصله دور بود. همان ركوردی كه امیر صدیقی برابر پتروشیمی آن را شكست اما پرتاب آیدین چیز دیگری بود.

صحبت‌های مهران شاهین‌طبع از روز سانحه

صبح زود بود كه "جوزف" گارد راس تیم به من زنگ زد. نخستین كسی كه از سانحه خبردار شده‌ بود. زمانی كه گفت آیدین تصادف كرده‌ است سعی می‌كردم تا تایید كند حال آیدین خوب است اما او چیز دیگری گفت. جوزف نمی‌توانست خودش را كنترل كند و من از او بدتر. بدنم خیس عرق بود و تنها در خانه راه می‌رفتم. نمی‌دانم آن ساعت‌ها چگونه گذشت اما بسیار دشوار بود. هیچ‌كس باور نمی‌كرد. روزهای دشواری بود. نبودش در تمرین و مسابقه برای همه تلخ بود.

حامد حدادی

بهترین سنتر آسیا نیز در صفحه اجتماعی‌اش نوشته است،"چهار سال گذشت اما من هنوز باور نمی‌كنم. آیدین دلم برایت تنگ شده"

آیدین زنده است

آیدین نیكخواه بهرامی در یك سانحه رانندگی درگذشت اما او همچنان زنده است. یاد آیدین برای بسكتبال دوستان یادگاری مانده و همه برای شادی او تلاش می‌كنند. رقابت‌های حركت‌های نمایشی برای یادبود سالگرد آیدین برگزار می‌شود تا دوباره در هفت دی همه به یاد آیدین و برای او در كنار یكدیگر جمع شوند. "آیدین اگر می‌دانست آن قدر طرفدار و دوستار دارد هیچوقت به آن سفر نمی‌رفت." این صحبت مادرش در مراسم یادبودش بود.

منبع : ایسنا