شیر طلایی ونیز حق آنگ لی نبود
شنبه‌شب در مراسم اختتامیه شصت‌و‌چهارمین جشنواره فیلم ونیز، "آنگ لی" با یک شیر طلایی دیگر از صحنه خارج شد و منتقدانِ حیرت‌زده هنوز به این فکر می‌کنند که او چه‌طور این کار را کرد.
دو سال پس از آن‌که فیلم‌ساز تایوانی برای درام کابویی "کوهستان بروکبک" جایزه اصلی جشنواره فیلم ونیز را از آن خود کرد، فیلم "هوس، احتیاط" او نیز برنده جایزه شیر طلایی این جشنواره شد. فرق قضیه این است که سال 2005 او برنده‌ای محبوب بود، اما سال 2007 نه.
خبرنگاران و منتقدانی که در اتاق برگزاری نشست‌های مطبوعاتی مراسم پایانی را به طور زنده بر پرده بزرگ می‌دیدند، وقتی نام فیلم آنگ لی به عنوان برنده جایزه اصلی ونیز اعلام شد، "هو" کردند. آنها یک‌بار دیگر هم این کار را کردند، با صدایی بلندتر و این زمانی بود که براد پیت به عنوان بهترین بازیگر مرد جشنواره امسال معرفی شد!
ناتالیا آسپسی روز یکشنبه در روزنامه "لا رپوبلیکا" نوشت: «در تمام گمانه‌زنی‌های پیش از اعلام جوایز، هیچ‌کس از فیلم آنگ لی حرف نمی‌زد؛ حتی در رشته‌های کم‌اهمیت‌تر هم این‌گونه بود.» در نشست مطبوعاتی پس از مراسم اختتامیه، "ژانگ ییمو" رئیس هیأت داوران توضیحی درباره جایزه شیر طلایی فیلم لی نداد. نقدها بر فیلم "هوس، احتیاط" عموما منفی بود و بیشتر این بحث مطرح بود که مدت زمانِ 156 دقیقه‌ای فیلم بسیار زیاد است.
داستان کند فیلم که در شانگهای و در زمان جنگ جهانی دوم روی می‌دهد، با صحنه‌های غیراخلاقی بسیار صریح و گاهی اوقات سرشار از خشونت نقطه‌گذاری می‌شود! صحنه‌هایی که لی به واقعی بودن آنها اشاره کرده است. تصمیم هیأت داوران در مورد دادن جایزه اصلی به لی به این معناست که جشنواره‌ای که برای انتخاب فیلم‌ها و نوع سازمان‌دهی آن به طور فراگیر با استقبال مواجه شد، به شکلی تلخ به پایان رسید. هر چند در میان 23 فیلم بخش مسابقه‌ی جشنواره امسال، فیلمی نبود که خیلی مورد توجه قرار بگیرد.
اما فیلم "راز‌دانه"ی "عبداللطیف"، کشیش فیلم‌ساز فرانسویِ تونسی‌الاصل ـ كه فیلمی است كه درباره یک خانواده عرب که در فرانسه زندگی می‌کنند ـ، می‌توانست یک برنده شایسته باشد. در پایان، کشیش، در حالی که چهره‌اش آشکارا ناامید به نظر می‌رسید، تنها با یک جایزه ویژه هیأت داوران از سالن خارج شد که آن را هم با فیلم زندگی‌نامه‌ای "من این‌جا نیستمِ" "تاد هینز" درباره "باب دیلن"، به طور مشترک دریافت کرد.
دو فیلم دیگر نیز که از قضا هر دو درباره جنگ عراق بودند، شایستگی دریافت جایزه را داشتند. "تامی لی جونز" در فیلم "در دره‌ی الله" ساخته "پل هاگیس" نقش یک سرباز قدیمی را بازی می‌کند که پسرش پس از بازگشت از عراق به قتل می‌رسد. بازی او در این فیلم و خودِ فیلم با استقبال منتقدان مواجه شد.
همین طور فیلم "آماده شده" به کارگردانی "برایان دی پالما" که در آن بدرفتاری‌های سربازان آمریکایی در عراق به شکلی حیرت‌آور به تصویر درآمده است، از دیگر فیلم‌هایی بود كه شایسته تقدیر بود.
جایزه اسرارآمیز "براد پیت"، بحث‌انگیزتر از جایزه شیر طلایی فیلم آنگ لی
جایزه بهترین بازیگر مرد برای براد پیت بود که در فیلم "ترور جسی جیمز به دست رابرت فورد ترسو" نقش یاغی معروف را بازی می‌کند. به اعتقاد منتقدان این انتخاب نیز گیج کننده بود، به خصوص از این جهت که کیسی افلک هم‌بازی پیت در فیلم، با درخشش خود عملا تمام صحنه‌ها را به خود اختصاص داده بود؛ ضمن این‌که در این بخش، تامی لی جونز و مایکل کین در فیلم "بازرس" ساخته "کنت برانا" نیز بیش از همه شایسته به نظر می‌رسیدند.
اما در این میان جوایزی نیز اعطاء شد که تا حد زیادی راضی کننده بود؛ از جمله شیر نقره‌ای بهترین کارگردانی برای دی پالما که فیلم خشن او تماشاگران را حیرت‌زده کرد و جایزه بهترین بازیگر زن برای کیت بلانشت. در انتخابی شجاعانه که در نهایت مشخص شد جواب خود را نیز پس داده است. بازیگر زن استرالیایی، یکی از شش شخصیتی بود که در فیلم "من این‌جا نیستم" نقش دیلن را بازی کرد و به جرأت می‌توان گفت بسیار قانع‌کننده بود.
پس از پایان مراسم، "ییمو" سعی کرد به نوعی یک خبرنگار را که می‌کوشید تصمیم هیأت داوران را به چالش بکشد، آرام کند. او گفت: «حتی تمام نیرو و قدرت آسمان نیز نمی‌تواند این تضمین را بدهد که یک تصمیم برای همه راضی‌کننده باشد.» ظاهر قضیه نشان می‌دهد هیأت داوران شصت‌و‌چهارمین جشنواره فیلم ونیز سعی داشت با اعطاء جایزه ویژه خود به دو فیلم به جای یک فیلم و در نظر گرفتن یک شیر طلایی ویژه برای "نیکیتا میخالکف" روس همه را راضی کند.
