تبیان، دستیار زندگی
کریس نولان با تغییر در لحن داستان سرایی و دنیای بتمن، مفهوم جدیدی را جا انداخته است؛ شوالیه سیاه... این یک برند جدید است که برای علاقه مندان جدید، از بتمن هم جذاب تر شده است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

شوالیه سیاه هالیوود را نجات می دهد؟


کریس نولان با تغییر در لحن داستان سرایی و دنیای بتمن، مفهوم جدیدی را جا انداخته است؛ شوالیه سیاه... این یک برند جدید است که برای علاقه مندان جدید، از بتمن هم جذاب تر شده است.


شوالیه سیاه

کریس نولان با تغییر در لحن داستان سرایی و دنیای بتمن، مفهوم جدیدی را جا انداخته است؛ شوالیه سیاه... این یک برند جدید است که برای علاقه مندان جدید، از بتمن هم جذاب تر شده است.

موفقیت «شوالیه سیاه» در گیشه و نزد منتقدان این سوال را پیش آورد که آیا سنت «هر کارگردان تنها دو فیلم بتمن» می شکند یا نه؟ سابقه نشان داده بود سازنده بتمن چه موفق باشد (تیم برتون) و چه ناموفق (جوئل شوماخر) می تواند دو فیلم این سری را کارگردانی کند. نولان هم «بتمن می آغازد» و «شوالیه سیاه» را ساخت و قاعدتا باید از پروژه بعدی بتمن کنتار می رفت.

از همان ابتدا شایعات زیادی به گوش می رسید که بخشی از آنها ادامه کار نولان را تا یید می کرد و بخشی دیگر بر جدایی نولان از بتمن تاکید داشت. وقتی کارگردان خوش قریحه سراغ ساخت پروژه عظیم «سرآغاز» رفت، خیلی ها گفتند این به معنای آن است که او کارگردان هفتمین فیلم بتمن نیست. سرآغاز موفقیت خیره کننده ای به دست آورد و جزو موفق ترین فیلم های سال 2010 بود. تنها آکادمی به آن روی خوش نشان نداد و در کسب اسکار ناکام ماند.

اما نولان بلافاصله تولید دنباله «شوالیه سیاه» را آغاز کرد و پس از مدتی مشخص شد که نام فیلم «شوالیه سیاه بر می خیزد» است. اما اطلاعات در همین حد باقی ماند. هیچکس نمی دانست خط داستانی فیلم چیست. داستانش قبل از شوالیه سیاه می گذرد یا بعد از آن و قرار است بروس وین / بتمن که در پایان فیلم قبلی خود را کنار کشید و از ژاتام سیتی رفت چگونه قرار است بازگردد. فیلمبرداری هم آغاز شد و به جز چند بازیگر اصلی، حتی مشخص نبود کدام هنرپیشه ها نقش های فرعی را بازی می کنند. بخشی از جذابیت داستان های بتمن به ضدقهرمانان است.

آیا می توان قهرمان سیاه پوش را بدون جوکر یا پنگوئن تصور کرد؟ آیا اگر جوکر و هیث لجر نبودند، «شوالیه سیاه» می توانست آن شان و منزلت را به دست آورد؟ اما پاسخ نولان و استودیوی سازنده به همه این کنجکاوی ها سکوت بود. سیاست خبری آنها رساندن کنجکاوی به نقطه ماکسیمم بود و این سیاست البته چندان به مذاق طرفداران بتمن و جماعت پاپاراتزی خوش نیامد. این گونه بود که در طول فیلمبرداری و در غیاب تصاویر رسمی استودیو. مدام عکس های مخفی از پشت صحنه فیلم منتشر می شد که چند بازیگر را با گریم و لباس های فیلم به نمایش می گذاشت. اما این عکس ها حتی نمی توانست اطلاعات دقیق تری افشا کند و باعث حدث و گمان های گاه متناقض هم می شد.

او هشت سال پیرتر شده و مانند گذشته در اوج نیست و به علاوه ما شخصیت منفی که انتخاب کردیم، بتمن را به لحاظ ذهنی و جسمی به چالشی نه چندان آسان کشیده ایم – خصوصا بخش جسمی ماجرا چنان که در فیلم خواهید دید طی فیلم بسیار اهمیت خواهد یافت.»

به گزارش برترین ها عاقبت مجله امپایر در گفت و گو با نولان و برخی دیگر از عوامل فیلم، اطلاعات رسمی تر منتشر کرد و به انتظار طولانی هواداران پایان داد. این حرف ها در سایت های رسمی و هواداری دست به دست چرخید و سر خط اخبار رسانه ها را به نام خود زد. فارغ از این بازی های رسانه ای، نولان دنیای جدیدی از بتمن به سینما هدیه داده است. بعد از فانتزی ذهن گرا و استیلیزه تیم برتون و دنیای خیالی جلف و سبک سرانه جوئل شوماخر، نولان بتمن رئالیستی را روی پرده آورد.

شوالیه سیاه

شخصیت های ساخته نولان شاید قدرت های خاص داشته باشند، اما انسان هایی به شدت اسیر ضعف های درونی و شخصیتی هستند. از سوی دیگر ، گاتام سیتی مخلوق نولان، چندان خیالی و فانتزی نیست. بیه شهرهایی است که در همه فیلم ها می بینیم. این علاقه به کشاندن بتمن به دنیای واقع گرا به مذاق خیلی از بتمن بازها خوش نیامد و آنها را سرخورده کرد. اما در عوض نولان در فیلم دوم،به جای بتمن، مفهوم شوالیه سیاه را جا انداخت.

به جرات می توان گفت خیلی از علاقه مندان فعلی، نه «فن»های قدیمی بتمن، که عاشقانه شوالیه سیاه اند. آنها لزوما نمی خواهند بتمنی را که رد کمیک بوک ها دیده اند، روی پرده تعقیب کنند. آنها به شدت کنجکاوند که بدانند برای شوالیه سیاه سرخورده و مهاجر چه اتفاقی افتاده است. پایان بندی «شوالیه سیاه» طوری بود که راهی جز برخیزاندن او باقی نگذاشت. در عصری که قهرمانان دنیای کمیک ها و ویدئو گیم ها و فیلم ها مانند گذشته شمایل قهرمانی ندارند و آسیب پذیر شده اند، باید ماند و دید بروس وین / بتمن درون ذهن نولان هشت سال پس از داستان قبلی، به چه حال و روزی افتاده است.

حقایق جدیدی از بازگشت شوالیه سیاه

علاقه مندان بتمن بی صبرانه منتظرند تا ببینند کریستوفر نولان پس از فیلم درخشان «شوالیه سیاه» چطور قصد دارد آنها را دوباره و این بار با «شوالیه سیاه بر می خیزد» شگفت زده کند. بسیاری از جزئیات فیلم کماکان در ابهام است، اما بخشی از آنها طی مصاحبه های اخیر با کارگران، بازیگران و سایر عوامل فاش شده که دانستنش برای دوستدارن سینمای نولان و طرفداران بتمن خالی از لطف نخواهد بود.

از نکته های مهم اینکه داستان «شوالیه سیاه برمی خیزد» هشت سال پس از داستان قبلی اتفاق می افتد و در 6 دقیقه نخست فیلم، تماشاگر با شخصیت منفی فیلم «بین» و همین طور فضای کلی فیلم آشنا خواهد شد. به علاوه در فیلم جدید، بتمن برخلاف فیلم قبلی تنها در ترایکی شب از مقرش بیرون نمی آید، بلکه این بار حتی در روز هم با لباس مخصوصش پا به خیابان می گذارد.

شوالیه سیاه

در زیر بخش هایی از داستان را که در خلال مصاحبه با عوامل لو رفته می خوانید:

طرح لباس فیلم لیندی همینگ طی توضیح درمورد ماسک «بین» به بخشی از نقش او هم اشاره می کند: «بین در اوایل فیلم مجروح می شود و بابت این جراحت ناچار است درد زیدی را تحمل کند و برای تحمل این درد نیاز به استنشاق نوعی گاز مسکن دارد. در نتیجه در تمام فیلم او ماسکی به صورت دارد که در آن لوله ای تعبیه شده و به مخزنی در پشتش وصل می شود که پر از گاز مسکن مزبور است.»

نولان هم در خلال توضیحایت درمورد داستان می گوید: «در این داستان که هشت سال پس از داستان قبلی روی می دهد، هدف نهایی ما این بود که ماجرای او و بروس وین را به سرانجامی برسانیم و تمام کنیم. موقعیت بروس وین در این فیلم – احتمالا برخلاف تصور بسیاری – به شدت شکننده است: او هشت سال پیرتر شده و مانند گذشته در اوج نیست و به علاوه ما شخصیت منفی که انتخاب کردیم، بتمن را به لحاظ ذهنی و جسمی به چالشی نه چندان آسان کشیده ایم – خصوصا بخش جسمی ماجرا چنان که در فیلم خواهید دید طی فیلم بسیار اهمیت خواهد یافت.»

بازیگر نقش «بین»، «تام هاردی» درمورد نقشش می گوید: «بین به شدت بی رحم و به طرزی باورنکردنی عاری از احساسات است و درست به همین دلیل شیوه ای «نتیجه محور» و منحصر به فرد برای مبارزه دارد. کاری که او می کند درواقع مبارزه نیست، بلکه کشتار است: بین جمجمه ها را خرد می کند، مفاصل را می شکند، قفسه سینه افراد را خرد می کند و این کار را با قدرت و شدتی عجیب انجام می دهد. در بیشتر طول فیلم او در حال درهم کوباندن و خردکردن آدم ها و ماشین ها و هر چیز دیگری است که به دستش می رسد. ذهن بیمار او و وقتی بناست حمله کند، یا زنی حامله را نشانه می گیرد یا پیرزنی بی دفاع را انتخاب می کند. یعنی اهدافی که بیش از هر هدف دیگری ضعیف و برانیگزاننده حس رحم و شفقتند. بین یک بیمار روانی به تمام معناست!»

کریستین بیل بازیگر نقش بتمن درمورد نقش مقابلش بین می گوید: «من آشنایی چندانی با شخصیت بین نداشتم، تنها چهره گنگی از شخصیتی با آن ماسک و شمایلی که در فیلم خواهید دید در ذهنم بود، اما تجربه به من ثابت کرده که کریستوفر نولان کسی نیست که درمورد شخصیت منفی فیلمش تصمیم غلط و نامناسبی بگیرد، همانطرو که در فیلم قبل و درمرود جوکر دیدیم.»

بخش سینما و تلویزیون تبیان


منبع:روزنامه هفت صبح