اینجا ایران است؟!

در روزهایی که مردم در بسیاری از شهرهای کشورمان مشغول مراسم تشت گذاری و استقبال از ماه محرم بودند و همه با شور و حال خاصی خود را برای فرارسیدن این ماه آماده می‌کردند، بعضی‌ها در پایتخت و برخی شهرستان‌ها گویی به گونه‌ای دیگر به استقبال این ماه رفتند.

متاسفانه در حالی که مردم به فکر تهیه لباس عزا و برنامه ریزی برای برگزاری مراسم عزاداری بودند عده‌ای با مجوز نهادهای مسئول فرهنگی که عهده دار پاسداشت ارزش‌ های فرهنگی این مرز و بوم هستند به جشن و پایکوبی پرداختند.

نمونه این اتفاق برگزاری کنسرت یکی از خواننده‌ های پاپ در مجموعه اریکه ایرانیان درست دو روز قبل از شروع ماه محرم بود.گزارش‌ها حاکی از آن است که این مراسم که تحت عنوان کنسرت برگزار شده بود چیزی از یک جشن تمام عیار کم نداشت و اگر فراموش می ‌کردی که قبل از ورود به سالن درخیابان ‌های شمال غرب تهران بوده‌ای ممکن بود فکر کنی این برنامه در یکی از شهرهای آن ور آبی که بعضی از آقایان تعطیلاتشان را در آنجا می‌ گذرانند برگزار شده است؛ حاضران هم که تحت تاثیر نحوه اجرای برنامه قرار گرفته بودند رفتاری در شان زمان و مکان برنامه نداشتند.

اولین سوالی که بعد از شنیدن این اخبار به ذهن می‌رسد این است که چرا در روزهایی که حتی اقلیت‌ های مذهبی هم برای هم وطنان شیعه خود احترام قائلند، اجازه برگزاری چنین مراسمی داده می‌ شود، آیا‌‌ همان قدر که به فکر برگزاری هرچه با شکوه‌ تر این گونه برنامه‌ ها هستیم فکری هم برای چگونگی استقبال از ماه محرم کرده‌ایم؟نکته‌ای که شاید به اندازه برگزاری چنین کنسرتی در چنین ایامی جالب به نظر برسد واکنش سایت‌ ها و خبرگزاری‌ ها به این برنامه است به طوری که همگی به پوشش خبری این مراسم پرداخته و عکس‌ های مختلف آن را بدون اشاره به نزدیکی تاریخ برگزاری آن به ماه محرم به نمایش گذاشته‌اند و این کنسرت را یکی از کارهای موفق خواننده معرفی کرده‌اند .تصاویر این کنسرت به خوبی گویای نحوه برگزاری آن و دقت مسئولان امر در زمان بندی برنامه ها است.

مسئولان فرهنگی اداره ارشاد اسلامی تهران علی رغم پیگیری های انجام شده توسط خبرنگار تبیان به خوبی پاسخگو نبوده و عنوان می کنند که برگزاری کنسرت در ماه های محرم و صفر ممنوع است و این اداره هرگز در این دو ماه مجوز برگزاری کنسرت به گروه ها و خوانندگان نمی دهد اما هیچ ممنوعیتی برای اجرای کنسرت پیش از این دو ماه وجود ندارد و نمی توان مانع برگزاری آنها شد. مسئولان این اداره از ارائه توجیه مناسب برای عدم برنامه ریزی و زمان بندی این برنامه ها خودداری کردند و حتی کسانی که به اکران این کنسرت مجوز داده بودند حاضر به ارائه توضیحی در این مورد نشدند. البته این اولین بار نیست که شاهد چنین اتفاقاتی هستیم. مشابه این اتفاق در چند شهر دیگر هم افتاده است مانند اعلام برگزاری کنسرت و اقدام به فروش بلیت و نسب بنر و پوستر، دو روز مانده به محرم امسال در خراسان جنوبی، البته از آنجایی که مردم در شهرستان‌ ها نسبت به این دست اتفاقات حساس تر هستند با اعتراض و تجمع مانع برگزاری این برنامه شده‌اند .

جالب آنجا است که با وجود تبلیغات چند روزه این برنامه‌ ها و فروش گسترده بلیط تا قبل از شروع اعتراضات مردمی مبنی بر عدم برگزاری چنین مراسمی در آستانه محرم، هیچ کدام از مسئولان با مسببان برگزاری این دو کنسرت برخورد نکردند اما با شروع اعتراض‌ ها مدیرکل اداره ارشاد اسلامی استان خراسان جنوبی اعلام کرد هیچ کدام از دو مراسم کنسرتی که طی چند روز گذشته با تبلیغات فراوان در استان اقدام به فروش بلیط کرده‌اند، مجوزهای قانونی از اداره کل ارشاد خراسان جنوبی را کسب نکرده‌اند.البته اینکه مجموعه‌ای بتواند بدون کسب مجوز از دستگاه ‌های مسئول در استان اقدام به نصب بنر و فروش بلیت نماید چندان معقول به نظر نرسیده و طرح این موضوع که این کنسرت‌ ها بدون مجوز اقدام به تبلیغ کرده‌اند عذر بد‌تر از گناه است.مطمئنا کسی مخالف شادی مشروع مردم و مهم تر از همه پیشرفت جوانان جویای نام عرصه موسیقی نیست اما برای هر کسی که ذره ای دغدغه ارزش های اسلامی را داشته باشد این سوال به وجود می ید که چرا مسئولان ارشاد درخواست اجرای کنسرت ها و سایربرنامه ها را به نحوی زمان بندی نمی کنند که برنامه هایی با محتوای سنگین تر نزدیک به ایام عزاداری مردم اجرا شوند و این گونه برنامه ها بماند برای وقتی که احاد مردم هم احساس شادی می کنند نه غم اندوه.

نکته دیگری که ذهن هر بیننده یا شنونده ای را به خود مشغول می کند نه تنها زمان بلکه نحوه برگزاری این برنامه ها است به طوری که این سوال به وجود می آید که آیا به واقع این برنامه ها با مجوز مسئولان ارشاد جمهوری اسلامی برگزار می شوند؟ آیا مسئولان علاوه بر آهنگ ها و محتوای ارائه شده در این برنامه ها که خود جای بحث بسیار دارد، بر نحوه اجرای آنها و پوشش دست اندرکاران آنها هم نظارتی دارند؟ آیا هیچ یک از مسئولان حتی یک بار هم در این برنامه ها حاضر می شوند تا ببینند چه بر فرهنگ مردم می گذرد؟ پاسخ این سوالات چه منفی باشد و چه مثبت جای تاسف دارد. چراکه می توان گفت این برنامه ها در نحوه اجرا، نور پردازی، آرایش صحنه و لباس خواننده، کپی کم نقصی هستند از کنسرت های غربی، کنسرت هایی که حتی مجوز نمایش و توزیع در شبکه فیلم های خانگی را هم کسب نمی کنند چه رسد به برگزاری در یکی از سالن های تهران،  گویی مسئولان در این زمینه خود را به خوابی زده اند که بیداری از آن دشوار به نظر می رسد.

با وجود این اتفاقات آدمی با خود می‌اندیشد به راستی اینجا ایران است؟ پایتخت تنها کشوری که اکثریت قریب به اتفاق ساکنان آن شیعه هستند؟مقوله حفظ میراث فرهنگی فقط به نگهداری بناهای تاریخی و مجموعه ظروف سفالی و سنگی و فلزی و همینطور چند مجموعه نقاشی و خطاطی و كتب قدیمی در موزه ها نیست بلكه بخش عمده آن دریافت و حفظ و اشاعه آیین ها و مراسم و حوادثی است كه از دیرباز به نام فرهنگ و ادب و هنر و اخلاق در رفتار و كردار ملت مسلمان و شیعه ایرانی بجای مانده است و استمرار خواهد یافت.