فناوری نانوودندان پزشکی(1)

یكی از مشكلات موجود در زمینة دندانپزشكی مواد مورد مصرف است. مواد مورد استفاده در دندانپزشكی بایستی از سفتی و مقاومت بالایی برخورداربوده و ظاهری زیبا داشته باشند. فرمولاسیون ضعیف مواد دندانپزشكی باعث ایجاد ناراحتی، عوارض جانبی و افزایش هزینه مراقبتهای سلامتی می گردند. به همین دلیل شركتها و موسسات مرتبط بامراقبتهای دندانپزشكی سعی دارند تا محصولاتی با كیفیت و كارایی بالا تولید نمایند.شبیه همین ویژگی ها بایستی در مورد مواد مورد استفاده در روكشها نیز وجود داشته باشد.

پیشرفت های اخیر در زمینة فناوری نانو بطور قابل توجهی جهت حل این نیازها مورد توجه قرار گرفته اند. یكی از مهمترین نكات در مورد استفاده ازفناوری نانو در جهت رفع این نیازها، امكان تولید نانوذرات مجزا و بدون به هم چسبیدگی است كه امكان توزیع آ نها در رزینها یا روكشها جهت تولید نانوكامپوزیت ها بطور یكنواخت وجود داشته باشد. مواد كامپوزیت پلیمری از زمان آغاز علوم پلیمری تاكنون وجود داشت هاند. از دیرباز این مسئله آشكار شده است كه افزودن پركننده های (فیلرها) با خواص فیزیكی مشابه با ساختار پلیمری می تواند منجر به تولید موادی با خواص جالب و از جمله موادی با خواص مكانیكی تقویت شده، شود. این گونه كامپوزیت های پلیمری دهه ها از جمله مواد اساسی در بازار مواد تجاری دندانپزشكی بوده اند. درحال حاضر از طریق فناوری نانو امكان تهیه نانوفیلرها و نانوكامپوزیت ها فراهم گردیده است. این مواد دارای خواص نوری، مكانیكی و شیمیایی متفاوتی نسبت به میكروكامپوزیت های قدیمی می باشند.فناوری نانو در ترمیمهای دندانی باعث افزایش سختی در عین زیبایی ناحیه ترمیم شده نسبت به مواد قدیمی می شود.امید می رود با استفاده از این فناوری مشكلاتی كه از قبل در زمینه های مختلف دندانپزشكی ازجمله تولید مواد ترمیمی محكم و زیبا وجود داشته است برطرف شود.

خمیردندا نهاى سفیدكننده نانویى

شركت هاى سازنده خمیردندان در رقابت شدید با هم هستند تا خمیردندا ن هایى را ارائه دهند كه مشتریان بیشترى را به خاطر خواصِّ سفید كنندگى بیشتر آن، جذب كند. خمیردندا نهاى تازه توسعه یافته مبتنى بر نانو هیدروكسى آپاتیت (یكى از انواع كلسیم فسفات كه كاربرد زیادى در ساخت و پوشش دهى كاشتنی ها دارد، هیدروكسى آپاتیت است. هیدروكسى آپاتیت،  كاربردهاى فراوانى در پزشكى و دندانپزشكى از جمله جایگزین سازى بافت استخوانی وپوشش دهی کاشتنی های بدن دارد. نانو هیدروکسی آپاتیت خواص مکانیکی بالاتر وزیست سازگاری مطلوب تری نسبت به نمونه های میکرومتری از خود نشان می دهند.)، اثربخشى بسیار عمد ه اى را در زدایش جر مها  از سطح دندان نشان داده اند. این اثرات ممكن است به دلیل خواص ، فیزیكى نانو هیدروكسى آپاتیت باشد كه سطح ویژه بالاترى نسبت به هیدروكسى  آپاتیت با ابعاد میكرو و در نتیجه پتانسیل بالاترى براى جرم زدایى دارد. این سطح ویژه بالاتر در زدایش جر مهاى دندان و  مواد آلى، بسیار مؤثر است. فرضیه دوم برای مكانیزم نانو هیدروكسى آپاتیت ها، تسریع جرم زدایى معدنى است كه در  پركردن تخلخل هاى سطح دندان، درگیر مى شود. بنابراین امكان كاهش تیرگى دندا نها به وجود مى آید. است كه براى دندا نهاى حساس Dent Swiss یكى از خمیردندا نهاى تجارى شده نانویى، خمیردندان ساخت شركت نیز مناسب است.

از مواد تشكیل دهنده این خمیردندان، كلسیم پراكساید است كه در اندازه نانویى به كو چكترین فاصله هاى دندانى نفوذ می کند.رنگدانه هاى دندانى (حاصل از قهوه، چاى یا تنباكو) به رنگ روشن تردر مى آیند. ) به آرامى پلاك دندان را پاكسازى می كنند و به Papain, Bromelain آنزیم ها (كلسیم پراكساید در انداز ه هاى نانویى) اجازه مى دهند تا بسیار مؤثرتر و كاراتر عمل نماید. كلسیم پراكساید از لحاظ زیستى در دسترس است و این بدان معناست كه به طرز بهترى به دندان متصل شده و اثر شدیدترى خواهد گذاشت. فلوراید از كرم خوردگى دندان جلوگیرى مى نماید.

كاربرد رزین هاى كامپوزیتى و نانوكامپوزیت ها در دندان پزشكى

در فناورى رزین كامپوزیتى، اندازه ذره و میزان حضور ذرات، بیانگر اطلاعاتى مهم براى بهترین استفاده از مواد كامپوزیتى است. تغییر تركیبات پركننده ، عمده ترین پیشرفت در تكامل رزینهاى كامپوزیتى بوده است. این تغییر در میزان و اندازه پركن است كه عملكرد آن را در جلاپذیرى  وهمچنین پوشش و مقاومت در برابر ترك خوردن  كنترل مى نماید. فناورى نانو می تواند رزینهاى كامپوزیتى با ذرات پركن كوچكتررا براى ما تولید كند كه می تواننددر غلظتهاى بالاتر حل شده و در سیستم رزینى، پلیمریزه شوند. مولكو لهاى این مواد، می توانند طورى طراحى گردند كه هنگام جفت شدن با یك پلیمر، سازگار باشند و خواص منحصر به فردى رامانند خواص فیزیكى، مكانیكى و نورى به وجود آورند.در حال حاضر، اندازه ذرات كامپوزیتى معمول، كه اولاً از انداز ه هاى ساختارى كریستا لهاى هیدروكسى آپاتیت، لوله هاى كوچك دندانى  و میله هاى میناى دندان  بسیا متفاوت است و ثانیاً به عنوان حد واسط بین مواد ترمیمی ماکروسکوپی (0,7 تا 40 نانومتر) وساختار نانوسکوپی دندان (دراندازه های 1تا 10 نانومتر) عمل مى كنند، داراى پتانسیل بالقو ه ای برای  تحقیق در زمینه فناورى نانو هستند. فناورى نانو می تواند سبب افزایش پیوستگى بین ساختار دندان و ذرات پركن با اندازه نانویى گردد و یك حدِّ واسط طبیعی تر و پایدارتر بین بافتهاى سخت معدنى كارى شده دندان و بیو مواد ترمیمى پیشرفته را به وجود آورد.

    ادامه دارد...