فرزندی با چشمهای معصومانه

اگر فرزندی با چشم های پاک و با حیا می خواهید سه نکته را مد نظر داشته باشید . پرورش قلبی سالم ،تقویت اعتقاداتی زیربنایی ،و ایجاد محیطی پاک .

دل و نگاه یک تعامل دو سویه با هم دارند .دل بیمار،خاستگاه نگاه آلوده است و متقابلا نگاه آلوده ،دل را بیمار می کند.

اما اگر ،دل پاک و سالم باشد نگاه آلوده کمتر شانس وقوع پیدا خواهد کرد .قلب مریض محصولات مختلفی دارد که نگاه آلوده یکی از قطعی ترین آنهاست.

اگر قلب فرزندتان بیمار شود فضیلتها و دینداریهای خانواده هم نمی تواند او را از چشم چرانی های دوران نوجوانی و جوانی حفظ کند.چشمهای  ما سفیر قلبهای ما هستند.جز پیام دل ،حامل پیام دیگری نیستند.پس مواظبت کنید تا قلب فرزندتان سالم بماند.

برای سالم ماندن قلب فرزندتان برخی نکات را باید از نخستین روز حیات یک فرد حتی زمانی که این حیات محدود به محیط رحم است ،رعایت نمایید.لذا اگر یک بانوی حامله هستید به تاثیرات فرازمینی نگاه آلوده بر روی جنین خود ایمان داشته باشید،و در این دوران بیش از گذشته از نگاهتان مراقبت کنید.و اگر والدینی دارای کودکان خردسال هستید،کودکانتان را با اکرام و محبت  پرورش دهید .عزت نفس را در وجودشان تقویت کنید تا بعدها برای یک لقمه عشق و محبت ،خودشان را به آب و آتش نزنند و نگاهشان را در پی شکار دلهای دیگران به هر سویی نفرستند.

گاهی یک سیلی خرد کننده مخصوصا در حضور دیگران که از نظر کودک شما شرم آور تلقی شود،خدشه ای بر دل کودک شما ایجاد می کند و ایجاد یک بیماری کوچک می کند.کودک شما بعد از آن حساس می شود و نسبت به خواهر یا بردارش حسادت نشان می دهد یا به دروغگویی روی می آورد .همه ی اینها نشان می دهد که بیماری در حال رشد است .فراموش نکنید که بیماریهای قلبی (روحی)هم مانند بیماریهای جسمی مادامیکه درمان نشوند به رشد خود ادامه می دهند.

قرآن کریم درباره ی بیماریهای قلبی می فرماید :

فی قلوبهم مرض فزادهم  الله مرضا .... :در قلبهایشان مرض است و خداوند بر مرضشان می افزاید .

این درست مثل این است که بگوییم وقتی باران می بارد خداوند بر آبهای روی زمین می افزاید .یعنی خداوند خود خالق باران و آبهاست و این قانون که با باریدن باران ،آبهای زمین افزایش می یابد، را او مقرر فرموده است .لذا همه چیز را مستقیما به خود نسبت می دهد .(اقتباس از یک تحقیق در تفاسیر مختلف، پیرامون آیه ی مذکور)

نتیجه اینکه بیماری های قلبی طبق قانون طبیعی که خداوند آن را جعل فرموده است ،مادامیکه در محیط مناسب قلب آدمی جای داشته باشند مانند هر موجود زنده ی دیگری به رشد خود ادامه خواهند داد.بنابراین هوشیارانه از قلب خود و فرزندانتان مراقبت کنید تا محلی برای رشد بیماریهای روحی نشوند واگر احساس کردید قلب کودکتان بیمار است با اکرام و احترام پرهیز از هر گونه تحقیر به تدریج بیماریش را درمان کنید.

اما به جز اینها لازم است روی اعتقادات فرزندتان نیز کار کنید.اگر فرزندتان به دوران نوجوانی برسد در حالیکه خالی از معلومات و اعتقادات اساسی و زیربنایی است ،نتیجه ی تمام زحمات شما با یک باد مخالف از دست خواهد رفت.وقتی بحث و گفتگوهای به ظاهر منطقی اطرافیان به فرزند شما ثابت کند که باید خوش بود و به هر قیمتی دو روز دنیا را خوش گذراند،چه سنگری برای حفظ او به جز اعتقادات محکمش وجود دارد .حالا این نگاه آلوده است که از طریق چشم چرانی های تفریحانه ی نوجوان قلب او را بیمار می کند.برای این مدعا سندی بهتر از روایت رسول اکرم _صلی الله علیه و آله _ نمی شناسم که فرمود:نگاه آلوده تیری است از تیرهای شیطان به قلب مومن.

محیط پاک

به فرض آنکه فرزندتان را خوب و با چشمانی پاک تربیت کرده باشید،هنوز هم راه را تا آخر نرفته اید.باید محیط را هم پاک و سالم نگه دارید .اگر رفت و آمدهای بی انضباطی با اقوام داشته باشید و فکر احساسات نوجوانتان را نکنید ،همان محیطی که شما سالمش می دانید، محلی برای رشد آلودگی های دلها و چشم ها خواهد شد.شما با بزرگترها سرگرم گفتگویید و از نگاههایی که بین پسرخاله ها و دختر خاله ها رد و بدل می شود غافلید .این نگاهها را دسته کم نگیرید تا به یکباره با خواسته های غیر معقول و عجیب و غریب فرزندتان روبرو نشوید. این نگاهها، هرچند به نظر شما خواهر -برادرانه بیایند،از رنگ و طعم جنسی خالی نیستند.نوجوان شما در سنی است که مسائل جنسی در اولویت های او قرار دارند.ضمنا حتی اگر همانطور که شما معتقدید این نگاهها تنها جنبه ی دیدن داشته باشند و هیچ پردازشی روی آنها صورت نگیرد،بازهم خالی از اشکال نیستند.

وقتی که مرزهای نگاه شکسته شد بعدها نگاهها ،حرفه ای تر خواهند شد و دیگر تنها به سوی اقوام و آشنایان نخواهند بود .نگاه آلوده ی حرفه ای ،حتی بدون هیچ دلیلی هم به کار خود ادامه می دهد.لذا بسیارند جوانانی که بعد از ازدواج هم از نگاه خود مراقبت نمی کنند و در حالیکه کنار همسر خود ایستاده اند نگاه خریدارانه و پر از نیاز خود را معطوف اطرافیان می دارند.