پستانداران

پستانداران با بیش از 4 هزار گونه عالی ترین نوع مهره داران به شمار می روند و از نظر اندازه از فیل ها و وال های غول پیکر که به اندازه ی یک هواپیمای مسافر بری اند. تا خفاش ها که از اندازه ی انگشت شست نیستند و موش های شبگرد حشره خوار کوچک را شامل می شوند. 

پستانداران جزو گروه مهره داران خونگرم اند. پوست صاف بدون فلس دارند. اما اغلب آن ها را پوششی از مو یا تیغ پوشانده است. 

با شش تنفس می کنند. آن ها تنها گروه از جانواران اند که لاله ی گوش دارند و امواج صوتی را به درون مجرای گوش خود هدایت می کنند. 

اکثرا زنده زا هستند و بچه هایشان را با شیری که از غدد پستانی آن ها تولید می شود، تغذیه می کنند.  

این دسته از موجودات از نوزادان خود تا زمانی که بزرگ شوند، مراقبت می کنند.

جنین پستانداران در بدن مادر رشد می کند و در این مدت مواد غذایی و اکسیژن مورد نیازش را از راه خون مادر دریافت می کند. 

در اغلب پستانداران نوزاد،  هنگام تولد کاملا شبیه والدینش است.

پستانداران برای زیستن به شیوه های مختلف و انواع زیستگاه ها سازگاری دارند. مثلا بیشتر خفاش ها اکثر عمرشان را در آسمان سپری می کنند. 

• روباه ها و گورکن ها ظاهرا در بین همه ی پستانداران گسترده ترین زیستگاه را دارند.
• خرس های قطبی به زندگی در شرایط آب و هوایی قطب شمال خو گرفته اند.  

• در حالی که شیر ها برای زیستن در دشت های پوشیده از علفزار سازگاری یافته اند. 

قدمت حیات پستانداران روی کره ی زمین به دویست میلیون سال قبل بر می گردد. و این در حالی است که فرضا دایناسور ها پس از حدود صد و پنجاه سال از بین رفتند.

پستانداران نخستین، جانوران کوچکی بودند که روی درختان زندگی می کردند، و شبیه موش های حشره خوار امروزی، و جانورانی کوچک و گمنام بودند و تقریبا در همان زمان بوده است که دایناسور ها ظاهر شده و طولی نکشید که فرمانروای مطلق کره ی زمین گشتند. 

در حدود 65 میلیون سال پیش وقوع حادثه ای سبب انقراض کامل نسل دایناسور ها شد. اغلب دانشمندان بر این باورند که عامل اصلی نابودی دایناسور ها برخورد یک سنگ آسمانی عظیم با کره ی زمین بوده که تخریب گسترده ای را سبب گردید. 

به هر حال دایناسور ها نابود شدند و پستانداران از این حادثه جان سالم به در بردند و این نشانگر توانایی سازش آن هاست.  

این موجودات به تدریج در سطح زمین پراکنده شده و در اثر تغیراتی که در شیوه های زندگی آن ها پدید آمد، رفته رفته، از یکدیگر متمایز شدند. و گونه های جدید آن ها پدید آمدند. 

مرکز یادگیری سایت تبیان

تنظیم: یگانه داودی