تبیان، دستیار زندگی
تجلیل از علما
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تجلیل از علما

علما

آیت الله العظمی گلپایگانی برای مراجع عالیقدر تقلید و فقها معاصر خویش احترام بسیار قایل بودند و این را در موارد بسیاری به ظهور رسانیده اند كه به برخی از آنها در زیر اشاره می شود.

1.     هنگامی که معظم له در سال 1388 ق به حج مشرف شده بودند، در پاسخ کسانی که برای استفتاء مسئله ای به خدمت ایشان می رسیدند ابتدا فتوای مراجع تعقلید چون: حضرات آیات عظام: حکیم، شاهرودی و خویی را در آن مسئله بیان کرده و سپس فتوای خویش را در آخر بیان می فرمود.

2.     زمانی که مرحوم آیت الله العظمی حکیم بیمار شد و در بیمارستان بستری شده بودند، ایشان در پایان یکی از درسهای خویش ـ در زیر گنبد مسجد اعظم با آهنگی که از دل برمی خاست و لرزش صدا در ان مشخص ـ و حاکی از غم و اندوه درون ـ بود، فرمودند: «اللهم اشفه بشفائک و داوه بدوائک و متّعنا بطول بقائه ».

3.     وقتی رژیم ستم پیشه و جنایتکار، امام راحل را به ترکیه تبعید نمود، آیت الله العظمی گلپایگانی پیامی در عظمت شأن امام صادر کردند و تلگرافی هم به دولت ترکیه نمودند و مقام عالمی امام را گوشزد فرمود.

در تمام مراحل نهضت یار و پشتیبان رهبر بودند و برای حمایت از ایشان از هیچ اقدامی فروگذار ننمودند و استقبال از امام به خارج قم شتافتند و در بیماری امام، مجلس دعا برگزار کرده و اعلامیه برگزراری مجلس را خود ـ و نه دفتر معظم له ـ امضا فرمودند.

در پی رحلت امام اعلامیه ای با مضمون عالی و محتوایی بلند صادر و در نماز بر پیکر ایشان همگان دیدیم چگونه صدای ایشان می لرزید و اشک از چشمانشان سرازیر بود.

4.     یکی از روزها، یکی از مقلدین ایشان آمده بود و می گفت: مدتها است در فلان مسئله ناخودآگاه بر خلاف فتوای شما عمل کرده ام. معظم له خطاب به علمای حاضر فرمودند:

«عمل ایشان طبق فتوای آیت الله خویی صحیح است. درست است که این آقا مقلد من بوده، ولی لوح محفوظ که در دست نداشته که حتما من از آقای خویی اعلم می باشم، حال آیا نمی شود گفت عملش درست است؟...» و با این سخن علاوه بر تواضع، از آیت الله خویی نیز تجلیل فرمود.

5.     و نیز زمانی فرمودند:

«چندین سال پیش از یکی از ممالک خارج از من روحانی خواسته بودند، من شخصی را در نظر گرفتم که بفرستم. بعضی گفتند: این شخص مقلد آیت الله خویی است. گفتم: باشد منهم رساله آقای خویی را به ایشان خواهم داد».

6.     زمانی در مورد مسجدی ـ در شیرازـ و ترمیم آن از محضر معظم له سؤال کرده بودند، آقا در جوابشان مرقوم فرموده بودند: «در مورد مسجد به حضرت آیت الله آقای محلاتی دامت برکاته مراجعه کنید».

7.     و زمانی که مرحوم آِت الله حاج شیخ ابوالحسن انصاری ـ در اهوازـ از مصرف سهم مبارک امام پرسش نموده بودند، ایشان ابتدا نصف سهم را اجازه دادند و پس از اندکی درنگ فرمودند: «تمام سهم امام را مصرف کنید و دیگر لازم نیست به اینجا بفرستید».

8.     اعلامیه هایی که ایشان در پی رحلت مراجع تقلید و علماء اعلام چون حضرات آیات عظام: سید احمد خوانساری، سید عبدالله شیرازی، امام خمینی، مرعشی نجفی، خویی، آملی و سبزواری صادر نمودند، همه حکایتگر بزرگداشت مقام علمی و عملی آنان است.

و ازنمونه های دیگر آشکار و ظاهر بزرگداشت مقام علم به وسیله آیت الله العظمی گلپایگانی آن است که:

همه ساله از جانب ایشان به دانش پژوهانی که در امتحانات کتبی حوزه علمیه به مدارج اول تا سوم دست می یافتند، جوایزی اهدا می شد. و هم به طلابی که در کنار فعالیت های درسی خود، به حفظ قرآن روی اورده و حافظ قرآن گردیده اند، همه ماهه شهریه ای ویژه پرداخت می گردید.

و نیز فضلایی که در آغاز تحصیل خویش توانسته باشند متن «الفیه» ابن مالک را از حفظ کرده باشند، یک دوره کتاب ارزنده «بحار الانوار» از سوی مرجع بزرگوار به آنان پیش کش می گردید.

جناب حجت الاسلام و المسلمین آقای کریمی جهرمی چنین نقل نمودند:

«روزی طلبه جوانی به حضورشان آمد و گفت: دو ماه خانواده ام نبودند و من شهریه معیل گرفته ام، اینک این دویست تومان از خرجم زیاد آمده است. و آنرا تقدیم کرد. آقا پول را گرفته و به خود او برگرداند و سپس امر کردند پانصد تومان دیگر به او بپردازند».


منابع:

كتاب فروغ فقاهت

كتاب گلشن ابرار جلد 2

تهیه و فرآوری : علی فریادرس ، گروزه حوزه علمیه تبیان