تبیان، دستیار زندگی
حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی با رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی ارتباطی بسیارصمیمی و بسیار نزدیکی داشتند و سابقه این روابط به هفتاد سال پیش و محفل درسی استاد بزرگوارشان مرحوم آیت الله العظمی حایری می رسد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ارتباط با رهبر فقید انقلاب

امام و آیت الله گلپایگانی

حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی با رهبر کبیر انقلاب حضرت امام خمینی ارتباطی بسیارصمیمی و بسیار نزدیکی داشتند و سابقه این روابط به هفتاد سال پیش و محفل درسی استاد بزرگوارشان مرحوم آیت الله العظمی حایری می رسد.

آیت الله گلپایگانی در آغاز سال 1336 قمری که به اراک هجرت گزیده و به درس مرحوم آیت الله حایری حاضر شد و در اواخر سال 1339 قمری حدود چهار سال بعد بود که جوانی با سیمای دوست داشتنی، جذاب و استعدادی فراوان و بی نظیر به مجلس درس مرحوم حایری اضافه شد، و او کسی به جز امام راحل نبود.

در همین درس آیت الله حائری بود که این دو بزرگوار با یکدیگر آشنا شده و این آشنایی به صمیمیمت و یکرنگی مبدل شده و پس از هجرت مرحوم حایری به قم در 1340 ق ادامه یافته و در آن زمان مرحوم آیت الله بروجردی هر دو با هم و در کنار هم به شور و مشورت در امور حوزه علمیه و رایزنی در امور مهم پرداخته، تا آنگاه که آیت الله بروجردی بدرود حیات گفت.

با وفات مرحوم آقای بروجردی و شروع توطئه های گوناگون رژیم ستمشاهی برای محو مظاهر اسلامی این دو بزرگوار در کنار هم برای ستیز با برنامه ننگین شاه به پا خاستند و جلسات مشورتی بسیار تشکیل دادند.

پس از تبعید امام خمینی به ترکیه مرجع عالیقدر بدون درنگ فرزند برومندش مرحوم حجةالاسلام آقای حاج آقا مهدی را برای استفسار از وضعیت روحی و جسمانی امام راحل به ترکیه فرستاده و از احوال ایشان جویا شده و علاوه بر آن تلگرامی مخابره کرد و مراتب نگرانی خویش را اعلام نمود.

این تلگرام چنین بود:

آنکارا، وسیله سفارت کبری ایران

خدمت حضرت آیت الله آقای خمینی دامت برکاته

بعد از سلام و استفسار از سلامت وجود محترم، اقدام تبعید حضرتعالی توهین به مقام شامخ روحانیت، نزد ملت شیعه با نگرانی شدید مواجه گردید.

آری در کشوری که بر حسب عقیده اکثر ملت آن، تنها مرجع صلاحیتدار روحانیت است و حتی در نقض و ابرام قوانین نظر آنها قاطع است. جای کمال تأسف است که به علمای اعلام جسارت نموده و اشخاصی که فقط با پیروی از تعالیم عالیه اسلام صلاحیت اشغال مقامات را دارند، ایشان را ستون پنجم خوانده و با تغبیرات زننده مورد تعرض قرار دهند.

حقیر برای جبران این حادث حسب الوظیفه اقدام نموده و می نمایم. عز اسلام و مسلمین و تنبه مصادر در امور و مراجعت حضرتعالی به حوزه علمیه را از خداوند متعال مسألت دارم.

    9 رجب 1384 محمدرضا گلپایگانی

جناب حجة الاسلام و المسلمین آقای کریمی جهرمی فرمودند:

«خوب به یاد دارم روزی که امام را به ترکیه تبعید نموده بودند، مرجع بزرگ در مسجد اعظم زیر گنبد رسما گریه نمودند و یک سخنرانی شدیداللحنی در اعتراض به این عمل جائرانه کردند و این آیه کریمه را قرائت فرمودند: الذین اخرجوا من دیارهم بغیر حق الآن یقولوا ربنا الله....»

هنگام مهاجرت امام به پاریس، معظم له ابتدا نماینده خویش در لندن و سپس آیت الله حاج آقا علی صافی گلپایگانی را از قم برای ابراز مودت و ابلاغ سلام و اعلام پشتیبانی همه جانبه، به پاریس فرستادند.

و در موقع ورود به تهران ایشان نامه ای حاکی از شهادت و شعف خویش به امام نگاشته و در وقت ورود امام فقید به قم مرجع بزرگوار تا مدخل ورودی شهر مسجد امام حسن مجتبی(ع) به استقبال امام خمینی شتافته و بدین وسیله اشتیاق خود را به ایشان به منصه ظهور رسانید.

همواره برای حفظ موقعیت امام به عنوان رهبر از دخالت در امور جز برای ارشاد و راهنمایی خودداری ورزیدند.

به دنبال کسالب قلبی حضرت امام حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی با اعلام مجلس دعا در مسجد اعظم ـ قابل توجه آنکه اعلامیه به امضای خود آقا بود  ـ برای سلامت ایشان دست به درگاه خدا بلند کرد و پس از آن بود که برای دیدار با امام راحل به تهران عزیمت کردند و از نزدیک جویای حال ایشان شدند.

رئیس جمهور شهید مرحوم محمد علی رجایی پس از ملاقاتی با مرجع بزرگوار می گوید:

در وهله اول خوب من از ایشان سؤال کردم که چه فرمایشی، چه امری دارید؟ ایشان مجموعه مطلبشان این بود که امام را هر چه در توان دارید، تقویت کنید.

باز برای دومین بار که می خواستیم جدا شویم، ایشان تکرار کردند که توصیه می کنم: امام را، عظمتشان محلی را که در جامعه امروز دارند، این را نه تنها حفظ کنید بلکه تقویت کنید.

و بعد اضافه می نمایند من به شما عرض کردم که صحبت حضرت آیت الله گلپایگانی به من در تعظیم و تکریم امام بود و این درتاریخ می توانم بگویم که بی سابقه است.

اگر داستان میرداماد را با شیخ بهایی ـ اگر آن را آدم به عنوان نمونه قبول کند ـ از بی سابقه بودن می افتد اما یک چنین موقعیتی واقعا مجموعه اش نعمت است


منابع:

كتاب فروغ فقاهت

كتاب گلشن ابرار جلد 2

تهیه و فرآوری : علی فریادرس ، گروه حوزه علمیه تبیان