یک دنیا شگفتی در یک پرنده

در سراسر جهان هستی "نظم" و هدف "نقشه" آشکارا دیده می شود که نمونه ای از آن را بررسی می کنیم:

نگاهی به آسمان تیره شب می دوزیم یک پرنده استثنائی را در لابه لای پرده های ظلمت همچون شبح اسرار آمیزی می بینیم که با شجاعت تمام به هر سو برای پیدا کردن طعمه خویش در پرواز است. این پرنده همان شب پره یا خفاش است که همه چیزش عجیب است، اما پروازش در دل تاریکی شب از همه عجیب تر. حرکت سریع خفاش در تاریکی شب بدون برخورد به مانع به قدری شگفت انگیز است که هر قدر درباره آن مطالعه شود اسرار تازه ای از این پرنده اسرار آمیز به دست می آید. این پرنده در میان تاریکی با همان سرعت و شجاعتی حرکت می کند که کبوتر تند پرواز در دل آفتاب و مسلماً اگر وسیله ای برای اطلاع از وجود موانع نداشت خیلی دست به عصا حرکت می کرد.

اگر او را در تونلی تاریک و باریک و پر پیچ و خم که آن را به دوده آغشته باشند رها سازند از تمام پیچ و خمها می گذرد و بدون این که حتی یک بار به دیوار تونل برخورد کند و ذره ای دوده روی بال او بنشیند. این وضع عجیب خفاش معلول خاصیتی در وجود اوست شبیه خاصیت "رادار" در اینجا لازم است کمی با دستگاه رادار آشنا شویم تا به وضع آن در وجود کوچک خفاش پی ببریم. در فیزیک در بحث صوت سخنی درباره امواج ماوراء صوت است این امواج همان امواجی هستند که تناوب و طول آنها بقدری زیاد است که گوش انسان قادر به درک آنها نیست و به همین جهت آنها را ماوراء صوت می نامند.

هنگامی که چنین امواجی را به وسیله یک مبدأ فرستنده قوی ایجاد کنند، این امواج همه جا پیش می روند ولی همین که در یک نقطه از فضا به مانعی مانند هواپیمای دشمن یا هر مانع دیگر برخورد کند مانند توپی که به دیوار بخورد باز می گردند درست مانند صدائی که ما در برابر یک کوه و یا یک دیوار بلند می دهیم و از مقدار فاصله زمانی بازگشت این امواج می توان فاصله آن مانع را دقیقاً اندازه گیری کرد ...

بسیاری از هواپیماها و کشتیها به وسیله دستگاه رادار هدایت می شوند و به هر مقصدی بخواهند می روند و نیز برای پیدا کردن هواپیماها و کشتیهای دشمن از رادار استفاده می کنند.

دانشمندان می گویند در وجود این پرنده کوچک دستگاهی شبیه رادار وجود دارد، به این نشان که اگر آن را در اطاقی به پرواز در آوریم و در همان لحظه میکروفونی که امواج ماوراء صوت را به امواج قابل شنیدن تبدیل می کند، بکار اندازیم همهمه گوشخراشی در اطاق به راه خواهد افتاد و در هر ثانیه 30الی 60مرتبه امواج ماوراء صوت از خفاش شنیده می شود. ولی این سؤال پیش می آید که این امواج بوسیله کدام عضو خفاش به وجود می آید یعنی دستگاه فرستنده او کدام و دستگاه گیرنده او کدام است؟

دانشمندان در پاسخ این سؤال می گویند: این امواج به وسیله عضلات نیرومند حنجره خفاش ایجاد و از طریق سوراخهای بینی او بیرون فرستاده می شود، و گوش بزرگ او دستگاه گیرنده امواجی است که باز می گردد. بنابر این خفاش در سیر و سیاحت شبانه خود مدیون گوشهای خود است و یک دانشمند روسی بنام "ژورین" با تجربیاتی ثابت کرده که اگر گوشهای خفاش را بردارند نمی تواند بدون برخورد به مانع در تاریکی پرواز کند. در حالی که اگر چشم او را به کلی بردارند حرکت او با کمال مهارت انجام خواهد یافت، یعنی خفاش با گوش خود می بیند، نه با چشم خود و این چیز عجیبی است.

اکنون بیندیشید این دو دستگاه عجیب و حیرت انگیز را چه کسی دراین جثه کوچک و ناچیز این پرنده به وجود آورده و طرز استفاده از آنها را چگونه به او تعلیم داده است که بتواند در پناه این وسیله مطمئن از خطرات فراوانی که در حرکات شبانه اش در پیش روی او است مصون بماند؟.... راستی چه کسی؟

آیا ممکن است طبیعت فاقد عقل و شعور چنین عملی را انجام دهد؟ و دستگاهی را که دانشمندان بزرگ با هزینه های زیاد می سازند به این سادگی در وجود او قرار دهد؟

امیر مومنان علی علیه السلام در نهج البلاغه در ضمن خطبه مفصلی که پیرامون آفرینش خفاش بیان کرده می فرماید:

"لا تمتنع من المضی فیه لغسق دجنته، .... فسبحان البارء لکل شیء علی غیر مثال:" (خطبه 155)

او هرگز به خاطر شدت تاریکی از راه باز نمی ماند .... پاک و منزه است خدائی که بدون الگوی قبلی همه چیز را آفریده است.

بخش اعتقادات تبیان