هزار کیلومتر امید
دوازدهم آذر، روز جهانی معلولان است. این روز به نشانه ی احترام به تلاش خستگی ناپذیر آن ها برای بهتر زندگی کردن، نامگذاری شده است.
حرف های یک دوست معلول را در زیر می خوانیم تا بیش تر با دنیای آن ها آشنا شویم و بتوانیم دوستان خوبی برای هم باشیم و از هم بیاموزیم:
تو هم نمی توانی به تنهایی همه ی کارها را انجام دهی، پس بیا به همدیگر کمک کنیم،/ من هم مثل کودکان دیگر حق شادی، بازی و لذت بردن از دوستی را دارم،/ من نمی توانم درست راه بروم، اما می توانم کنارت بنشینم و با تو دوست شوم،/ شاید من نمی توانم خوب صحبت کنم، اما می توانم خوب فکر کنم، خوب بنویسم و دوست خوبی برای تو باشم،/ چشم من خوب نمی بیند، اما گوش هایم خوب می شنود، پس اگر نمی توانم قیافه ی تو دوست خوبم را ببینم، می توانم صدای قشنگت را بشنوم،/ سمعک هم مثل عینک است. من از آن استفاده می کنم تا صداها را بهتر بشنوم،/ همان طور که اسم های ما و رنگ لباس های ما با هم فرق دارند، صورت هایمان هم با یکدیگر فرق دارند؛/ اگر پاهای من قوی نیستند خدای مهربان دو دوست قوی به من داده تا عصایم را محکم بگیرم و با آن راه بروم.
دوست خوبم! بیا به هم قول بدهیم از این به بعد به جای کلمه ی «کور» از کلمه ی «نابینا» و به جای کلمه ی «کر» از کلمه ی «ناشنوا» استفاده کنیم.
خط بریل، زبان اشاره، عصای نابینایان و ویلچر، ابزاری هستند که به افراد توان یاب کمک می کنند. اگر این ابزار را نمی شناسید، از بزرگترها بپرسید.
آیا جبار باغچه بان را می شناسید؟
آیا خبرهای موفقیت ورزشکاران ایرانی در پارالمپیک را دنبال می کنید؟
آیا هلن کلر را می شناسید؟
بخش کودک و نوجوان تبیان
منبع:سروش کودکان
مطالب مرتبط:
