جهنم رفتن واجب کفایی است
لطفا مقاله پیشن را نیز مطالعه فرمایید.
گلچینی از بیانات استاد آیه الله مجتهدی تهرانی ....
حضرت آیت الله مجتهدی فرمودند:
روزی در خیابان می رفتم دیدم یک نفر از طرف بالا به من سلام می کند سرم را بلند کردم دیدم یک شوفر تریلی است که در جوانی هر دو طلبه بودیم و او هم مباحثه من چقدر ما باید خدا را شکر کنیم که طلبه شده ایم و در راه دیگر نرفتیم، اگر خدا را شکر نکنی، سلب توفیق از تو می شود، شکر خدا هم به اینست که از همه چیز به جا استفاده کنی و این نعمتهایی که خدا به تو داده قدردانی کنی و از آنها استفاده خوب کنی.
حضرت آیت الله مجتهدی می فرمایند:
بنشین قدری فکر کن که خداوند متعال چقدر به ما نعمت داده است. خودش می فرماید: نمی توانید نعمتهای مرا بشمارید. یکی از بزرگترین نعم خداوند این است که ما هر چه گناه می کنیم او می پوشاند، اگر مثلاً در پیشانی ما یک کنتور بود و هر یک گناه، یک شماره می انداخت، دیگر ما آبرو نداشتیم و نمی توانستیم زندگی بکنیم، یا اگر به جای شماره انداختن بوی ظاهری قرار داده بود، دیگر کسی طرف دیگری نمی رفت اگر از گناهان یکدیگر با خبر می شدید، یکدیگر را دفن نمی کردید، ببین خدا چقدر مهربان است که روی گناهان ما سرپوش گذاشته است.
حضرت آیت الله مجتهدی می فرمایند:
حضرت استاد می فرمایند: شخصی نزد من آمد و می خواست مرا در غیبت بیندازد، به او گفتم: ببین جهنم رفتن واجب کفائی است. یک دسته که بروند از گردن ما ساقط است چرا غیبت کنم و مرا به جهنم بفرستی.
حضرت آیت الله مجتهدی می فرمایند:
حضرت استاد می فرمایند: همواره توصیه من به شما طلبه های محترم این است که از اول برای خدا بیائید حوزه علمیه، برای رضای پروردگار درس بخوانید، نه اینکه بیائی در مدرسه درس بخوانی که عالم مشهوری بشوی یا برای جلب توجه مردم در این رشته قدم برداری،اگر خدای نکرده چنین تصمیمی داری، نیّتت را اصلاح کن، اگر اصلاح نمی کنی باید بدانی از اهل جهنم هستی.
حضرت آیت الله مجتهدی می فرمایند:
تجربه نیم قرن من ثابت کرده است که اگر اساتید از تو راضی نباشند به جایی نخواهی رسید، اگر چه در این راه استقامت داشته باشی، ولی با این وجود، خدمات شایانی نخواهی داشت و آثار باقیات الصالحات از خود به یادگار نخواهی گذاشت.
تهیه و تنظیم : گروه حوزه علمیه تبیان ، محمد حسین امین
