چند جمله عارفانه درباره عشق

عشق یک جوشش کور است و پیوندی از سر نابینایی

دوست داشتن پیوندی خودآگاه و از روی بصیرتِ روشن و زلال

عشق بیشتر از غریزه آب می‌خورد و هرچه از غریزه سر زند بی‌ارزش است

دوست داشتن از روح طلوع می‌کند و تا هرجا که روح ارتفاع دارد، هم‌گام با آن اوج می‌گیرد

عشق با شناسنامه بی‌ارتباط نیست، و گذر فصل‌ها و عبور سال‌ها بر آن اثر می‌گذارد

دوست داشتن در ورای سن و زمان و مزاجِ زندگی می‌کند

عشق طوفانی و متلاطم است

دوست داشتن آرام و استوار و پروقار وسرشار از نجابت

عشق جنون است و جنون چیزی جز خرابی و پریشانی "فهمیدن و اندیشیدن" نیست

دوست داشتن، دراوج، از سرحد عقل فراتر می‌رود و فهمیدن و اندیشیدن را از زمین می‌کند و باخود به قله بلند اشراق می‌برد

عشق زیبایی‌های دلخواه را در معشوق می‌آفریند

دوست داشتن زیبایی‌های دلخواه را در دوست می‌بیند و می‌یابد

عشق یک فریب بزرگ و قوی است

دوست داشتن یک صداقت راستین و صمیمی، بی‌انتها و مطلق

عشق، در دریا غرق شدن است

دوست داشتن، در دریا شنا کردن

عشق بینایی را می‌گیرد

دوست داشتن بینایی می‌دهد

عشق خشن است و شدید و ناپایدار

دوست داشتن لطیف است و نرم و پایدار

عشق همواره با شک آلوده است

دوست داشتن سراپا یقین است و شک‌ناپذیر

از عشق هرچه بیشتر نوشیم، سیراب‌تر می‌شویم

از دوست داشتن هرچه بیشتر، تشنه‌تر

عشق نیرویی است در عاشق که او را به معشوق می‌کشاند

دوست داشتن جاذبه‌ای در دوست که دوست را به دوست می‌برد

عشق تملک معشوق است

دوست داشتن تشنگی محو شدن در دوست

عشق معشوق را مجهول و گمنام می‌خواهد تا در انحصار او بماند

دوست داشتن دوست را محبوب و عزیز می‌خواهد و می‌خواهد که همه دل‌ها آن‌چه را او از دوست در خود دارد، داشته باشند

در عشق رقیب منفور است،

در دوست داشتن است که: "هواداران کویش را چو جان خویشتن دارند"

عشق معشوق را طعمه خویش می‌بیند و همواره در اضطراب است که دیگری از چنگش نرباید و اگر ربود با هردو دشمنی می‌ورزد و معشوق نیز منفور می‌گردد

دوست داشتن ایمان است و ایمان یک روح مطلق است، یک ابدیت بی‌مرز است که از جنس این عالم نیست

خدایا! به هر که دوست می‌داری بیاموز که "عشق از زندگی کردن بهتر است" و به هر که دوست‌تر می‌داری، بچشان که "دوست داشتن از عشق برتر".

باشگاه كاربران تبیان ـ‌ ارسالی از: bilgisaiar