حرف نخ نما بس است

این روزها سینمای کودک نقل همه محافل شده و به بهانه برگزاری جشنواره فیلم کودک،اظهار نظرات زیادی در این باره می شود.نظراتی که سینمای کودک را کاملا مرده می دانند در کنار دیدگاه هایی قرار گرفته که هنوز به جان گرفتن آن امیدوار هستند.به سراغ تعدادی از فعالان در این حوزه رفتیم تا نظرشان را درباره این روزهای سینمای کودک بدانیم؛

یدالله صمدی: سینمای کودک و نوجوان این روزها حال و روز خوبی ندارد و برای کسی مثل من که یک کار در این حوزه داشته ام، نتوانست خیلی راضی کننده باشد.چرا که فیلمی مثل "کلانتری غیر انتفاعی " با موضوع نوجوان –خانواده،به علت تصمیمات نادرست کانن پرورش فکری و شورای اکران،در بدترین زمان اکران شد.اگر زمانی بخواهم دوباره فیلمی در این حوزه بسازم، باید مطمئن شوم که عدالت درباره فیلمم رعایت خواهد شد.مساله اکران در سینمای کودک از موضوعات بسیار مهم به حساب می آید که باید به طور ویژه آن را بررسی کرد.اکران عادلانه یکی از دغدغه هایی است که سینماگران در این حوزه دارند و امیدواریم که بتوانیم روزی با این شرایط مطلوب اکران شویم.

حسین قناعت: این روزها حرفهای زیادی درباره سینمای کودک گفته می شود و خیلی ها هم از من خواسته اند که دراین باره صحبت کنم اما ترجیح می دهم در این شرایط،از گفتن حرفهای نخ نما شده خودداری کنم.چراکه طرح یک سری دغدغه ها که هر روز گفته می شوند و کسی به آنها محل نمی دهد دیگر خیلی ارزشمند به نظر نمی رسد.

امیر حسین صدیق: این روزها کسی به فکر بچه ها نیست و کسی برای آنها فیلم،تاتر،برنامه تلویزیونی و خوراک های فرهنگی  را که نیاز دارند نمی سازد.متاسفانه کار کودک،کودکانه تلقی می شود می شود و کسی به این مساله فکر نمی کند که بچه های امروز،مردان و زنان فردا هستند که از امروز باید به فکر آنها بود.ناراحتم از اینکه محتوای برنامه های فرهنگی برای کودکان از محتوای استانداردی برخوردار نیست.به نظر من فعالیت برای کودک به مقطعی خاص محدود شود.کودکان ما نیاز پیاپی به برنامه های فرهنگی دارند که توسط متخصصان در حوزه کودک تهیه شده باشد در این راه باید از متخصصان در حوزه کودک به درستی استفاده کرد تا برنامه ریزی مناسبی در جهت تهیه خوراک فرهنگی برای کودکان انجام گیرد.خوشبختانه این نیروهای متخصص در بین همکاران کم نیست فقط باید از آنها استفاده کرده و در برنامه ریزی برای کودکان،از این نیروها به بهترین نحو بهره بگیریم.

آزاده آل ایوب(خاله نرگس): تلاش همه کسانی که در حوزه کودک فعالیت می کنند این است که کودکان و نیازهایشان جدی گرفته شوند ولی در این میان عملکرد بسیار مهم است.در حال حاضر کمیت فعالیت های فر هنگی برای کودکان خیلی بیشتر از کیفیت است و شاید دلیل آن هم این باشد که تعداد آثار،مهمتر از محتوای آنها شده است. ببینید برای هر فعالیتی که در حوزه کودک انجام می گیرد باید افراد متخصص  در قالب تیم های فرهنگی فعالیت کنند..هیچ وقت یادمان نرود که گام اول در برنامه سازی برای کودک شناخت دقیق روحیات و نیازهای کودکان است و این مساله منوط به ارزش قایل شدن برای کودک است.ارزش هم صرفا به معنای معنوی آن نیست بلکه باید برای رسیدن به یک جایگاه خوب،هزینه صرف کرد که متاسفانه در حوزه کودک با ضعف جدی در هزینه ها مواجه هستیم.وقتی که در هزینه ها مشکل جدی داشته باشیم آنوقت نمی شود انتظار یک حرکت خوب و مفید برای بچه ها داشت و اینجاست که می بینید افراد ناکارآمد در حوزه کودک فعالیت می کنند و در نهایت آثاری تولید می شود یا فعالیتهایی صورت می گیرد که به هیچ وجه برآورنده نیازهای کودکان نیست.

محمد مسلمی(فیتیله ای): در حال حاضر چیزی به نام سینمای کودک وجود ندارد و کارهایی که در این زمینه صورت گرفته آثار جسته و گریخته ای است که از کیفیت مناسب برای کودکان برخوردار نیستند در حالیکه در سالهای گذشته فعالیتهای جدی درباره سینمای کودک وجود داشت..اگر نگاهی به فعالیتهای دیگر کشورها در زمینه سینما و تاتر کودک بیندازید خواهید دید که به صورت کاملا جدی در این عرصه فعالیت  می کنند .اما نکته ای که باید به آن توجه داشت و در فعالیتهای فرهنگی برای کودکان بسیار مهم است توجه به فراهم آوردن شرایط یکسان برای استفاده همه کودکان از فعالیتهای صورت گرفته است.استفاده یکسان کودکان از برنامه های فرهنگی نیازمند سازماندهی است که در حال حاضر این سازماندهی درباره فعالیتهای فرهنگی به صورت درست وجود ندارد. به نظر من همانطور که سازمان ملی جوانان داریم،باید یک سازمان متمرکز برای فعالیتهایی که برای کودکان صورت می گیرد نیز تشکیل شود تا هم شرایط یکسان برای استفاده همه کودکان فراهم شود و هم اینکه فعالیتها به صورت متمرکز صورت بگیرد.