زینتی برای مؤمنان

امنیت از مهم‌ترین نعمت‌های خدا می‌باشد که زمینه ساز رشد و شکوفایی فطرت خداجوئی انسان و استعدادهای اوست و از جهتی دیگر باعث رشد  اقتصاد و فرهنگ و سیاست در جامعه می‌باشد.

در هر جامعه ای هر چقدر امنیت بالاتر باشد رشد و ترقی چشمگیر تر است .اینکه در کشور ما دشمنان داخلی و خارجی قصد بر هم زدن نظام و اختلال و اغتشاش را دارند علتش این است که با نا امنی سد محکمی در مقابل پیشرفت‌های علمی،سیاسی،فرهنگ کشور قرار دهند.

یکی از راه‌های مقابله با ارتقا ء درجات فناوری و علمی هر ملتی ایجاد ناامنی روانی در لایه های درونی اقشار مردم و جامعه است آن چنان که چرخ اقتصاد و تجارت و فرهنگ بخوابد .سرگرم کردن مردم به درگیری‌های سیاسی ،جناح‌ها،اختلافات سلیقه ای،بنیان جامعه را سست می‌کند و او را از هدف متعالی منحرف می‌سازد.

امنیت و انسان

فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلاَ هُمْ یَحْزَنُونَ

پس کسانی که ایمان آورند و نیکوکاری کنند بیمی بر آنان نیست و اندوهگین نخواهند شد (انعام/48)

همچنان که امنیت در جامعه باعث رشد و شکوفایی است این نعمت گران بها در انسان باعث بارور شدن و به میوه و ثمر رسیدن استعدادها،نور افشانی فطرت و از زیر گرد و غبار بیرون آمدن لایه های درونی حقیقت وجود آدمی است.

خداوند انسان را طوری خلق کرد که تنها در سایه سار آرامش،امانت واقعی خود را " روح و فطرت خدائی" بروز و ظهور می‌دهد . به معنایی خدا گونه شدن و خلیفه واقعی خدا شدن تنها در پرتو امنیت حاصل می‌شود.

گناه باعث ناامنی

بارها دیده‌اید افرادی که گناه می‌کنند و یا کسب حرام دارند جوانانی که ارتباط درست و حلال ندارند همیشه دچار سردرگمی و اضطراب هستند .شاید آسایش مالی داشته باشند اما گناه باعث اختلال و ناامنی در سیستم زندگی آنان و همچنین در روح و روان آنان شده است.

ذَلِکَ بِأَنَّ اللّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّرًا نِّعْمَةً أَنْعَمَهَا عَلَی قَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنفُسِهِمْ وَأَنَّ اللّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ

این [کیفر] بدان سبب است که خداوند نعمتی را که بر قومی ارزانی داشته تغییر نمی‌دهد مگر آنکه آنان آنچه را در دل دارند تغییر دهند و خدا شنوای داناست .(انفال/53)

آنان به واسطه گناهان خود نعمت امنیت و آرامش را تبدیل به اضطراب و ناامنی می‌کنند.چه بسا افرادی که هیچ بضاعت مالی ندارند اما به خاطر ایمان به خدا،با آرامش در این دنیا زندگی می‌کنند.

خداوند در قرآن غیبت،تهمت،القاب زشت را گناه می‌داند زیرا باعث از بین بردن آرامش روانی خود و دیگران می‌شود.خیانت،جنایت و کلاه برداری و رشوه و ربا نیز آرامش شخص و دیگران را به خطر می‌اندازد.جامعه ای که انواع گناهان و خطاها در آن صورت می‌گیرد امنیت دارد یا جامعه ای که صلح و آرامش در آن به وفور یافت می‌شود؟آری به بیان زیباتر گناهان مخل آرامش فرد است و فردی که همیشه درگیر جنگ و جدال و ناراحتی و اختلاف و دعواست آیا طعم امنیت را خواهد چشید؟

به همین علت جنگ و دعوا و .....گناه است و آرامش روانی فرد را نابود می‌کنند .

ایمان عامل امنیت و آرامش

توحید و ایمان به خدای یکتا آنچنان طمأنینه ای به شخص می‌دهد که در مقابل بزرگ‌ترین قدرت‌ها ترسی به خود راه نمی‌دهد و احساس اضطراب نمی‌کند به همین علت اولیاء خدا نه می‌ترسند و نه غمگین می‌شوند. توحید ناب برای هر موحدی دژ محکمی است که دژبان آن خدای قدیر است ؛ کلمه لا اله الا الله حصنیهر متحصنی که در حصن حصین الهی وارد شود از گزند دسیسه و آسیب وسوسه در امان خواهد بود.

ایمان مانند خانه محکم و مامنی است که با وارد شدن به آن از هر خطری مصون می‌مانید .اما هر وقت شخص گناه کند گویی از این خانه خارج شده و دوباره با ارتقا و ایمان و انجام عمل صالح دوباره به خانه امن الهی راه یابد.

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ ادْخُلُواْ فِی السِّلْمِ کَآفَّةً وَلاَ تَتَّبِعُواْ خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُّبِینٌ

ای کسانی که ایمان آورده‌اید همگی به اطاعت [خدا] درآیید و گامهای شیطان را دنبال مکنید که او برای شما دشمنی آشکار است(بقره/208)

صلح و آرامش فقط در پرتو ایمان به خدا دست یافتنی است زیرا عالم ماده و علاقه به آن سرچشمه کشمکش‌هاست و اگر نیروی معنوی ایمان آدمی را مهار نکند دستیابی به صلح و آرامش غیرممکن است.

جاذبه ایمان

ایمان و عمل صالح،جاذبه و کشش فوق‌العاده ای دارد .اعتقاد به یگانگی خدا و دعوت پیامبران که بازتابش در روح و فکر و گفتار و کردار انسان به صورت اخلاق عالی انسانی ،تقوی و پاکی و درستی و امانت و شجاعت و ایثار و گذشت تجلی می‌کند.همچون نیروهای عظیم مغناطیسی ، کشنده و رباینده است .حتی افراد ناپاک و آلوده از پاکان لذت می‌برند و از ناپاکی خود متنفرند به همین دلیل هنگامی که می‌خواهند شریکی انتخاب کنند تاکید دارند که طرف آن‌ها پاک و نجیب و امین و درستکار باشد ؛ إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا

کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته کرده‌اند به زودی [خدای] رحمان برای آنان محبتی [در دل‌ها] قرار می‌دهد(مریم/96)

ایمان زینت قلب‌های مؤمنان

چون ایمان زیباست و هر زیبائی جاذبه دارد و خداوند آن را زینت قلب‌های مؤمنان قرار داده است .آری همه انسان‌ها وسایل زینتی را دوست دارند زیرا زیبایی هر چیزی به زینت آن است مثلاً زیبایی هر خانه به تزئینات داخلی،مبل و یا دکوراسیون آن است .هر خانه ای با وسایل زیبا زینت داده می‌شود .خداوند ایمان را زینت مؤمنان قرار داده است زیرا ایمان عامل خضوع،خشوع،عطوفت ،مهر و محبت،شجاعت و دلاوری و گذشت می‌گردد پس مایه زیبایی دل ایمان به خداست.قلب‌های بدون ایمان بر اثر گناه و غفلت مانند سنگ سخت است و شاید سخت‌تر.

بزرگ‌ترین ارزش

 بلِ اللَّهُ یَمُنُّ عَلَیْکُمْ أَنْ هَدَاکُمْ لِلْإِیمَانِ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ

[این] خداست که با هدایت کردن شما به ایمان بر شما منت می‌گذارد اگر راست گو باشید (حجرات/17)

حسب  و نسب مالی، ثروت فراوان امتیازاتی است که ماهیت و حقیقت شخص را رشد نمی‌دهد بلکه گاهی وبال و حجاب بین خدا و انسان می‌شود بلکه او را اسیر دنیا و نفسانیات می‌کند زیرا تنها چیزی که برای انسان می‌ماند فقط عمل اوست و عمل هم نتیجه ایمان به خدا و اعتقادات اوست .پس ایمان هدیه ای الهی است که ذات و فطرت او را رشد می‌دهد و امتیاز واقعی و درون ذاتی اوست که مسیر سعادت انسان را مانند چراغی روشن می‌کند.

امنیت،نتیجه‌ایمانی که به ظلم آلوده نشود

الَّذِینَ آمَنُواْ وَلَمْ یَلْبِسُواْ إِیمَانَهُم به ظلمٍ أُوْلَئِکَ لَهُمُ الأَمْنُ وَهُم مُّهْتَدُونَ

کسانی که ایمان آورده و ایمان خود را به شرک نیالوده‌اند آنان راست ایمنی و ایشان راه‌یافتگانند(انعام/82)

.امنیت و هدایت مخصوص کسانی است که ایمان آوردند و به این شرط که ایمان خود را با هیچ ظلمی نپوشانند و آلوده نکنند البته به مقدار معرفت و آگاهی انسان ،مرتبه ایمان او تفاوت می‌کند و بر حسب مرتبه ایمان او ،مرتبه ظلم به ایمان نیز متفاوت است.

آری در هر مرحله ای ازایمان که باشیم ظلم به خود و دیگران به ایمان ما صدمه می‌زند و نردبان صعود و تکامل ما را آسیب می‌زند گاهی ظلم پای رفتن و بال پروازمان را نابود می‌کند و سال‌ها و سال‌ها دریک درجه می‌مانیم و یا از آن هم پایین‌تر می‌افتیم .

منبع :

تفسیر موضوعی - آیت‌الله جوادی آملی