وقتی ویتامینها بلای جان میشوند!
این پژوهش در 10 اکتبر سال 2011 در روزنامهی پزشکی دارویی Archives of Internal Medicine به چاپ رسید.
در سال 1986 پژوهش فراگیری در ایالات متحدهی آمریکا روی 41836 زن بین 55 تا 69 ساله که مکمل مصرف میکردند انجام شد.
هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین مصرف ویتامینها و مواد معدنی با میزان مرگ و میر افراد بود.
در سال 1986، 62.7 درصد زنانی که مورد مطالعه قرار داشتند حداقل یک مکمل غذایی مصرف میکردند. این میزان در سال 1997 به 75.1 درصد و در سال 2004 به 84.1 درصد زنان رسید.
اخیراً محققان فنلاندی دادههای این پژوهش فراگیر را دوباره مورد بررسی قرار دادند.
بعد از بررسیها محققان مشاهده کردند که بیشتر مکملها تأثیری در مرگ و میر افراد ندارند مگر مولتی ویتامینها، ویتامین B6، ویتامین B9، منیزیم، روی و مس. مصرف این ویتامینها و مواد معدنی به صورت مکمل، تأثیر شومی روی بدن میگذارد و میزان مرگ و میر افراد را بالا میبرد.
محققان معتقدند که مصرف آهن متناسب با دز مصرفی، میزان مرگ افراد را بالا میبرد. برعکس به نظر میرسد که مکمل کلسیم و ویتامین D میزان مرگ و میر مصرف کنندهها را کاهش میدهد.
محققان معتقدند که مطالعات بیشتری باید در این زمینه انجام شود. آنها در خصوص مصرف خودسرانه و بی رویهی مکملها هشدار میدهند. در واقع محققان معتقدند که مصرف مکملهای غذایی خطرناک یا بی فایده است.
ترجمه: فاطمه مهدی پور
بخش تغذیه و آشپزی تبیان
منبع:lanutrition
مطالب مرتبط:
مصرف مکملهای کلسیم، کی و چگونه؟
تداخل مکملها با غذاها و داروها
نیاز افراد خانواده به مکمل ویتامینی