عروسی اسلامی یا مجلس ترحیم!
آیا یک شب مراسم عروسی را با گناه بگذرانیم سپس توبه کرده و جبران کنیم ،اشکال دارد؟ یا اینکه برای پرهیز از مراسمی که آمیخته با گناه باشد، مراسمی خشک ، کسالت آور و بدون شادی و طراوت برپا کنیم که بیشتر شباهت به مجالس ترحیم داشته باشد؟
آیا راه سومی وجود ندارد ؟یعنی نمی توانیم یک مجلس عروسی شاد و باشکوه داشته باشیم اما نه خودمان گناه کنیم و نه زمینه گناه کردن دیگران را در آن باز بگذاریم؟
مراسم عروسی مراسم بزرگداشت و تبلیغ سنت حسنه ی ازدواج است .از این رو مراسمی است که باید برای ترویج امر مقدس ازدواج آن را جدی گرفت و برای احیای درست آن به خاطر خدا قیام نمود.لذا اگر مراسم عروسی تاثیری در جهت تکریم امر مقدس ازدواج نداشته باشد خالی از هدف مقدس الهی خواهد بود .همین معیار مشخص می سازد که چه عروسی هایی خلاف اراده ی الهی هستند .وقتی مراسم عروسی با صرف هزینه های سنگین در جامعه مرسوم می شود ،ازدواج را سخت کرده و به تاخیر می اندازد.پس چنین عروسی هایی همه از روح و هدف الهی خارج اند.اصرار رسولخدا در برگزاری ساده ی مراسم عروسی حضرت فاطمه، به جهت ترویج ازدواج آسان بوده است .
اما چیز هایی مثل غنا اگر چه ظاهرا موجب زینت مجلس هستند،در واقع روحی بسیار زشت و آلوده کننده دارند.چنانچه اگر می توانستیم روح پلید و انرژیهای متعفن صادر شده از آن را ببینیم هرگز مجلس روحانی عروسی را به آن آلوده نمی کردیم.
یک شب که هزار شب نمی شه
یکی از علل آلودگی مراسم عروسی مربوط به حسابهای دو دوتا چهارتایی ما می شود. فکر می کنیم آیا واقعا خداوند مهربان با آنهمه لطفی که نسبت به بندگانش دارد حتی یک شب گناه را نیز به عروس و داماد جوانی که از روی شوق و شعف در جشن ازدواج مرتکب خطاهایی شده اند را نمی بخشد؟
حتی اگر آن عروس و داماد از مؤمنین باشند. کسانی باشند که همان شب ازدواج هم نمازشان را اول وقت خوانده اند.اما فقط چون مراسم عروسی امروزی بلاخره اگر بخواهد با شور و شکوه برگزار گردد،بدون گناه نمی شود،اجبارا به گناهان آن رضایت داده اند و البته بعدا عذرخواهی خواهند کرد!
بگذارید در بررسی این سوال کاری به پاسخ شرعی آن و مسئله کوچک شمردن گناه و امثالهم نداشته باشیم.بلکه مسئله را تنها از بعد اعتقادی و اخلاقی بررسی کنیم.
پیشنهاد ما این است که به این قضیه از زاویه ی دیگری نگاه کنیم.و این طوری بگوییم:
عروس و دامادی که یک عمر در مجالس دینی ،ظاهر خادم و عاشق و عارف داشته اند،کسانی که مدعی عشق به حضرت علی و فاطمه (علیهما السلام)بوده و هستند،و... اکنون جای آن نیست که در یک شبی که می تواند مهمترین و خاطره انگیز ترین شب زندگیشان باشد ،ادعاهای خود را ثابت کنند و درجه ی خلوصشان را نشان دهند.نمی شود فقط در یک شب، که هزار شب نمیشه ،اما شب بسیار مهمیه ،گناه نکنند؟
اگر اهل امر به معروف و نهی از منکرند چه زمانی بهتر از شب عروسی . خیلی از عروس و دامادها هستند که دوست دارند در مراسم عروسی شان هیچ گناهی نشود اما مطیع رسم و رسومات رایجند .شهامت ابتکار عمل ندارند .شما که شهامت دارید از قبل برنامه ریزی کنید تا چطور مراسمی برگزار کنید که در عین با شکوه و زیبا و جذاب بودن ،هیچ جایی برای حضور شیطان نداشته باشد.بسم الله ،شما عروسی اسلامی را تبلیغ کنید هر چند متفاوت باشد .
اما در این راستا به دو نکته توجه داشته باشید :
1- اگر بخواهید به خاطر پرهیز از گناه ،مراسمی خشک و کسالت آور برگزار کنید ،نه تنها عروسی اسلامی را تبلیغ نکرده اید بلکه به همه ی آنهایی که می خواهند بعدا عروسی بگیرند هم ثابت می کنید که عروسی بدون گناه یعنی این .
سعی کنید برنامه های شادی داشته باشید و از حضور مجریانی که با رعایت ضوابط اسلامی شعر خوانی و لطیفه گویی می کنند استفاده کنید و اجازه بدهید میهمانانتان دست بزنند.وقتی از دست زدن نهی نشده ایم ،چه دلیلی دارد خودمان آن را حرام کنیم .آنچه در شأن یک مومن نیست را خدا تشخیص داده و در غالب محرمات و مکروهات بیان کرده است .شأنی والاتر از یک مومن برای خودتان نسازید و به بهانه ی عدم رعایت شأنیت ،سختگیری های اضافی نکنید.
2-برای اجرای مراسمی بدون گناه لازم است برنامه ریزی درست و دقیقی از قبل انجام شود.اگر اولویت شما بر جلب رضایت خداوند باشد ،خدای متعال نیز توفیق این برنامه ریزیها و قدرت تشخیص درست مسائل را در اختیار شما خواهد گذاشت .مثلا جایی را برای مراسم عروسی در نظر بگیرید،که فاصله و حجاب مناسبی بین زنانه و مردانه داشته باشد .در ورودی بسیاری از تالار ها دیدار و اختلاط نامحرمان الزامی می شود که با وجود تیپهای مناسب مراسم عروسی ،پرهیز از گناه مشکل می شود.پس در انتخاب مکان ،دقت کافی روی این مسائل داشته باشید و میهمانانتان را در معرض گناه قرار ندهید .
شما خوانندگان محترم هم چنانچه نظری در خصوص برگزاری یک مراسم عروسی بدون گناه دارید در قسمت نظرات بنویسید.
انسی نوش آبادی
بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان