جگر مرغ را بخوریم یا نخوریم؟
مصرف مرغ منجمد و مرغ گرم هیچ تفاوتی ندارد، فقط افراد باید از خوردن پوست مرغ و جگر آن پرهیز کنند زیرا آنتیبیوتیکها و چربیها در این قسمتها ذخیره میشوند که برای بدن بسیار خطرناک است.
غریب مدیرکل اداره کل دامپزشکی استان هرمزگان با بیان این مطلب اظهار داشت: بهترین راه مصرف گوشتهای دامی، پخت کامل آن است که باعث از بین رفتن تمام میکروبهای گوشت میشود و گوشتهایی که به صورت روزانه مصرف میشوند باید به طور استاندارد و بهداشتی بوده تا جلوی هر گونه انتقال بیماری گرفته شود.
وی در این باره توضیح داد که عدم رعایت نکات بهداشتی و ایمنی دامها میتواند عامل انتقال میکروب به انسان باشد. به دلیل بیماریهای مشترک بین انسان و دام و همچنین برای مقابله با برخی از بیماریهای حیوانات از آنتیبیوتیکها استفاده میشود که در صورت استفاده افراد از گوشت حیوانات، مقاومت بدن آنها نیز در مقابل میکروبها زیاد میشود. بسیاری از بیماریهای عفونی و میکروبی بین انسان و دام مشترک هستند که میتوانند به راحتی به علت عدم رعایت نکات بهداشتی به انسان منتقل شوند.
این خبر بازتاب گستردهای در عالم خبری پیدا کرد و باعث کنجکاوی و سردرگمی مردم شد که آیا دیگر نباید گوشت مرغ یا جگر بخورند؟ آیا خوردن گوشت مرغ میتواند سلامتی آنها را به خطر بیندازد؟ آیا با سرخ کردن یا پختن مرغ، باز هم خطر وجود دارد؟ و هزاران سؤال دیگر که در ذهن هر خوانندهای با شنیدن این خبر نقش میبندد. به همین خاطر ما به سراغ پاسخی برای این سؤالات رفتیم تا حقیقت بر مردم مشخص شود.
جگر دامهای روستایی سالم هستند
همایون نصرتی، پزشک عمومی در این باره میگوید: از نظر کارشناسی، به طور معمول آنتیبیوتیکها، فلزات سنگین و سموم در بافت نرم بیشتر جای میگیرند و از آن جایی که پوست مرغ از بافت چربی بوده و جگر هم بافت نرمی است همچنین مغز سر حیوانات هم از بافت نرمی است، از لحاظ علمی اینگونه مواد در این بافتها رسوب میکنند که پس از رسوب در این مناطق خود به خود میزان آنها افزایش پیدا کرده و با خوردن اینگونه مواد، آنتیبیوتیکها، سموم یا فلزات سنگین میتوانند به بدن انسان منتقل شده و باعث به خطر افتادن سلامت مصرفکننده شود که این مسئله در مورد باقی دامها مثل گاو، گوسفند و گوساله نیز صدق میکند.
به همین خاطر مصرف کله پاچه، جگر گوسفند و گاو هم توصیه نمیشود.
از نظر کارشناسی، به طور معمول آنتیبیوتیکها، فلزات سنگین و سموم در بافت
نرم بیشتر جای میگیرند و از آن جایی که پوست مرغ از بافت چربی بوده و جگر
هم بافت نرمی است همچنین مغز سر حیوانات هم از بافت نرمی است، از لحاظ علمی اینگونه مواد در این بافتها رسوب میکنند
نصرتی میافزاید: ممکن است این سؤال برای مردم به وجود آید که آیا با پختن یا کبابی کردن جگر یا گوشت مرغ میتوان این مواد را از بین برد یا خیر؟ در پاسخ به این سؤال باید گفت پختن یا طبخ این مواد خوراکی به صورت خورش به هیچ عنوان از میزان فلزات سنگین کم نمیکند، تنها ممکن است مقداری از آنتیبیوتیکها کم شود. این پزشک عمومی ادامه میدهد: توصیه کلی بر این است که شهروندان به هیچ وجه از پوست و جگر دام و طیور استفاده نکنند. البته این مسئله درباره دام و طیوری که پرورش طبیعی داشته و در روستاها پرورش پیدا میکنند صدق نمیکند بلکه منظور ما دام و طیوری است که به آنها به دلایل مختلف بیماری آنتی بیوتیک داده میشود و غذاهایشان نیز سالم نیستند، اما دام و طیور روستایی که دارو دریافت نکرده و غذاهایشان سالم باشد هیچ خطری ندارند زیرا علاوه بر مصرف آنتی بیوتیک، جو و ذرتی که به عنوان غذا به دامها داده میشود با سموم مختلفی در مزارع آلوده شده و از آنجایی که فلزات سنگین دارای سیکل چرخشی هستند، ابتدا از گیاه وارد بدن حیوان شده و از آنجا به بدن انسان منتقل میشوند که متأسفانه میزان این ماده سمی در زمان طی کردن این سیکل خودبهخود افزایش پیدا میکند.
یکی از عوارضی که از لحاظ علمی در این زمینه عنوان شده است ابتلا به سرطان خون است البته اینها همگی صددرصد نبوده و از احتمالات پزشکی است، اما گفته میشود که وجود فلزات سنگین مثل سرب در بدن، خطر ابتلا به سرطان خون را افزایش میدهد.
اما بحث مهمی که در حال حاضر در پرورش دام و طیور وجود دارد، استفاده از آنتیبیوتیکها است. با توجه به این که سازمان بهداشت جهانی پیشگیری از مقاومت دارویی را شعار امسال خود قرار داده این مسئله میتواند مهم باشد که سازمان دامپزشکی کشور هم برنامههای خوبی در این زمینه در کشور اجرا کند که انشاءالله با عملیاتی کردن این برنامهها، در دام و طیور و فرآوردههای گوشتی کشورمان هم تا حدی که مورد نیاز است و باعث به خطر انداختن سلامت مصرفکننده نمیشود از داروها به خصوص آنتیبیوتیکها استفاده شود.
این در حالی است که از نظر علمی نیز برخی از عناصر و مواد که بدن نیاز دارد باید به میزان مشخص شدهای مصرف شوند، اما معمولاً سازمانهای دامپزشکی مواد مصرفی داروهایشان در دام و طیور از حد استاندارد بالاتر است البته این مواد یک زمان ماندگاری هم دارند که اگر این زمان ماندگاری در دام و طیور گذشته باشد آسیبش کمتر بوده یا اینکه اصلاً خطری برای انسان ندارد.
این خبر با این دید بوده است که مصرف بیش از حد داروها در دام و طیور صورت نگیرد چون مسائل بهداشتی که اعلام میشود همه از لحاظ احتمالات است و به دلیل همین احتمالات کارشناسان امر توصیه میکنند که مردم این کار را نکنند تا دچار مشکلی نشوند.
این مسئله تنها درباره گوشت مرغ صدق نمیکند، اما از آنجایی که گوشت مرغ نرمتر بوده و جایگزینی برای گوشتهای نرم هستند، توصیههای بهداشتی در مورد مصرف آن بیشتر است.
از نظر محققان شیمیست نیز مواد غذایی که وارد سیکل غذایی انسان میشود و قابل از بین رفتن نیست، میتواند باعث به خطر افتادن سلامتی مصرف کننده شود. یکی از مشکلاتی که مطرح شده این است که تمام این عوامل باعث پایین آوردن ایمنی بدن میشود که در صورت تضعیف سیستم ایمنی بدن، دفاع در مقابل عوامل خارجی کم شده و در آن زمان مقاومت دارویی و ورود میکروب جدید به بدن اتفاق میافتد که در این زمان فرد مستعد ابتلا به سرطان میشود زیرا سرطان یعنی ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن که در نقاط مختلف بدن ممکن است به صورت تومور و غددهای سرطانی ظاهر شود.
مزایای مرغ تازه بسته بندی شده
1ـ ارتقاء سطح فرهنگ بهداشت، سلامت و ایمن غذای مورد مصرف جامعه
2ـ عرضه مرغ با شناسنامه معین دارای مشخصات تاریخ تولید، انقضاء، محل کشتار که عاملی در جهت شناسایی مبدأ تولید و امکان پیگیری در موارد لزوم میباشد.
3ـ حفظ کیفیت بهداشت مرغ در برابر فاسدکننده شیمیایی، فیزیکی و میکروبی در طول مدت حمل و نقل، نگهداری و عرضه از قبیل آلاینده های محیطی (دود، هوای آلوده و ...) و آلودگیهای ثانویه ناشی از تماس با دست کارگران خودروهای حمل و فروشندگان و ...
4ـ ایجاد شرایط انتخاب محصول با کیفیت بهتر توسط مصرف کنندگان و ایجاد فضای مناسب رقابت بین تولیدکنندگان در جهت ارتقاء کیفیت محصولات و جلب اعتماد و اطمینان شما مصرف کننده گرامی.
5ـ امکان کنترل و نظارت دقیقتر و مناسب بر نحوه عملکرد تولیدکنندگان، نحوه توزیع و عرضه مرغ و رعایت زنجیره سرد و ردیابی و ریشهیابی موارد تخلف در کوتاهترین زمان ممکن
6ـ افزایش نقش شما مصرف کننده گرامی در کمک به اقدامات اجرایی نظارت بهداشتی بر مرغ مصرفی
7ـ جلوگیری از عرضه مرغ خارج از ضوابط بهداشتی در سطح شهر
این موارد از قبیل
* جلوگیری از عرضه مرغ خارج از یخچال
* جلوگیری از قرار دادن مرغ در داخل وان آب
* جلوگیری از توزیع مرغهای مشکل دار (پاکسازی شده)
* جلوگیری از دست کاری و فرآوریهای غیربهداشتی در مراکز عرضه از قبیل تهیه شنیتسل، جوجه کباب و ...میباشند.
فرآوری: معصومه آیت اللهی
بخش تغذیه و آشپزی تبیان
منابع:
جوان آنلاین
سازمان دامپزشکی کشور
اگر میخواهید با کارشناسان تغذیهی سایت مشورت کنید،اینجا را کلیک کنید.