فرّخ و فرخنده باد، عید سعید غدیر

که باشد از حد فزون، مبارک و دل‌پذیر

به امر یزدان پاک، به حکم حیّ قدیر

نبی به روزی چنین، ساخت علی را امیر

به جمله ی مومنین، به زمره ی مؤمنات

چون که به خمّ غدیر کرد پیمبر نزول

گرد قدومش کشید، فلک به چشم قبول

از احد لم یزل، وز صمد لایزول

حضرت جبریل شد، رسول، نزد رسول

نخست از حق رساند بدو سلام و صلات

پس از سلام و صلات، باز رساند این پیام

که ای امام امم، که ای رسول انام

«بلّغ ما انزل الیک» بر خاص و عام

وگرنه بنموده‌ای، رسالتی ناتمام

که حق نگه‌دار توست از همه ی حادثات

ای شه عالی نسب، وی مه والاجناب

ز ایزد آورده‌ام، چنین به سویت خطاب

که در بر مرد و زن، به محضر شیخ و شاب

خیز و علی را نمای، ز خویش نایب مناب

که بسته بر دست اوست گشایش مشکلات

گرفت ختم رسل دست علی را به دست

چنان که مشهور شد بر همه بالا و پست

گفت به صوت جلی آن شه یزدان پرست

علی است از بعد من امیر بر هر که هست

علی است نِعَم الامیر، علی است خیرالوُلات

محبّ او را حبیب داور و دادار باد

عدوی او را عدو ایزد قهّار باد

یاور او را خدای، یار و مددکار باد

هست گر از مسلمین، یا بود از مسلمات

رسول اکرم چو کرد مثال حق امتثال

خطاب عزّت رسید از سبحات جلال

نعمت من شد تمام به مسلمین بالمآل

از این عمل راضی است ذات جمیل الصّفات

ای مَلِک مُلک دین! علی عالی مقام!

که حق تو را ساخته وصیّ خیرالانام

منطق «منشی» کند، مدح تو هر صبح و شام

به چشم لطف و کرم بر او نظر کن مدام

که هست باری گران او را از سیئات