اوج معنی

در غدیر خم، نبی خشت از سر خُم برگرفت

خشت از خمّ ولای ساقی کوثر گرفت

از خم خَمر خلافت در غدیر خم، بلی

ساقی کوثر ز دست مصطفی، ساغر گرفت

گوش گردون گشت کر از های و هوی می کشان

کز میِ حبّ علی، امروز مستی در گرفت

یک طرف شوری به پا سلمان کند عمّاروار

یک طرف میخانه را مقداد چون بوذر گرفت

دوستان را گاهِ شادی شد به رغم دشمنان

خواجگیّ خواجه‌ی قنبر ز دل غم برگرفت

خواست تا بر جام، سنگ اندازد آن مشؤوم خصم

سنگ‌بارانش خدا از طارم اخضر گرفت

سنگ بر پیمانه افکندن ز بَد مستی چه سود؟

آری، آری، مرتضی بر مسند احمد نشست

تا به پایان آورد امر رسالت را رسول

دامن همّت پی ابلاغ «بلّغ» برگرفت

ساخت منبر از جهاز اشتران شاه حجاز

تا «یدالله فوق ایدیهم» عیان گردد به خلق

گفت «هر کس را منم مولا، علی مولای اوست»

جانشین و قاضی دین و وصی من، علی است

این بگفت و بازوی آن شاه گردون فر گرفت

از تلاطم ایمنی با لنگر حیدر گرفت

بُد همای طبع من بشکسته پر از سنگ غم

باز از عشق علی، زی اوج معنی، پر گرفت

«خوشدل» از فیض مدیح شاه مردان، مرتضی

حالی از تیغ زبان، مُلک سخن، یکسر گرفت