مرغابی های ایرانی 2
ب: گروه پهنه چینان
مرغابی سر سبز:
این مرغابی را در بندر انزلی کله سبز می گویند. جثه ی این مرغابی از سایر مرغابی ها بزرگتر است. گردن، نوک و ساق پای این مرغابی بلند است. و جز در هنگام خطر در آب فرو نمی روند. بنابراین به زندگی غواصی سازش ندارد.
رنگ نوک پرنده ی نر سبز یا زرد است و در جانور ماده قهوه ای مخلوط با رنگ نارنجی است. زبانه نوک سیاه یا سرخ است. ساق پای آنها نارنجی می باشد.
رنگ پاره ی آنها آبی مایل به بنفش با جلای فلزی می باشد. و پیرامون آن حاشیه ی سفید رنگی وجود دارد. در فصل تولید مثل، پرنده ی نر بسیار درخشان و زیباست.
و در فصل تابستان جلای خود را از دست می دهد.
پرنده ی ماده رنگی قهوه ای و کرم با جثه ای بزرگ دارد که به راحتی از سایر مرغابی های ماده شناخته می شود.
زمان تولید مثل بهار است. این جانوران در این زمان رفتار جالبی دارند. دو یا سه جانور نر، یک پرنده ی ماده را دایره وار احاطه می کنند. و با هم می جنگند. گاهی بعضی نر ها کشته می شوند.
تعداد تخم ها 10 تا 12 عدد است. پرنده ی ماده جوجه ها را همراه خود به آب می برد.
غذای آنها ذرات شن همراه با مقدار زیادی گیاهان آبزی و دانه می باشد. ولی گاهی لارو حشرات، حلزون و قورباغه و بچه ماهی و بعضی سخت پوستان نیز در معده ی آنها مشاهده شده است.
در فصل زمستان تعداد زیادی از آنها در ساحل دریای خزر و در مرداب انزلی دیده می شوند.
این مرغابی در بندر انزلی، رشت، اغلب نواحی گیلان و مازندران و در کردستان، رضاییه، کرمانشاهان و در دریاچه زری وار و اهواز و بسیاری دیگر از نواحی ایران دیده شده است.
خوتکا:
این مرغابی کوچک به نام جره و یا سه خو نیز نامیده می شود. پرنده نر در این گونه، در پرپوشی فصلی دارای رنگی بسیار زیبا دیده می شود.
سر و گردن، به رنگ خرمایی درخشان است. از ناحیه ی چشم، یک نوار با رنگ سبز فلزی با جلای زیاد، به سمت پس گردن کشیده شده است. رنگ پاره سبز زمردین است.
در این گونه نیز جانور نر هنگام تغییر رنگ و در رنگ گرد ماده نما رنگ های فلزی خود را از دست می دهد. ولی رنگ بال ها تغییر نمی کند.
جانور ماده قهوه ای رنگ است و روی بال رنگی سفید دارد.
این پرنده 8 تا 12 تخم می گذارد. این جانور بیشتر در آب شیرین زندگی می کند.
در زمستان در شمال ایران، زیاد دیده می شود.
همچنین در سواحل شمالی دریای خزر، دریاچه ی آرال، و... دیده شده است.
زرکا:
این پرنده را به نام مرغابی سوت کش نیز می نامند. زیرا دارای صدایی بلند و سوت مانند می باشد.
بال آن نوک تیز است و نوکی کوچک و کوتاه دارد که متناسب با رژیم علف خواری است.
پرنده ی نر در این گونه در پرپوش فصلی دارای سر و گردنی خرمایی است که در ناحیه ی تاج و پیشانی کرم رنگ است.
رنگ پاره سبز فلزی است.
نوک آبی رنگ بوده و دارای زبانه ی سیاه است.
در هنگام تغییر رنگ یا به اصطلاح جانور نر در رنگ گرد ماده نما، رنگ بدن قهوه ای خوش رنگ می شود.
و به جز رنگ پاره بقیه جلای فلزی جانور از بین می رود. بین 7 تا 12 تخم می گذارد که تخم ها کرم رنگ است.
در زمستان دسته جات 500 تایی از آنها در مرداب انزلی دیده شده است. این پرنده در نروژ، سوئد و . . . تخم می گذارد.
مرکز یادگیری سایت تبیان
تنظیم: یگانه داودی
