از دست دادن

یکی از جنبه های اساسی دوست داشتن ، تمایل یکی شدن کامل با دیگری است . این ، امری کاملاً طبیعی است . زیرا در صورت شناختن ذهن و روح طرف مقابل می توانیم مطمئن شویم که توانایی خوشبخت کردن او را داریم. اما این نزدیکی بیش از حد ، خطر کم ارزش شدن و گم شدن خود را در پی دارد. برای آنکه کاملاً در دیگری محو گردیم ، باید گذشته و حال خود را نادیده بگیریم. اما اگر بتوانیم در عین یکی شدن ، با احترام متقابل و حفظ شخصیت خود ، افرادی جدا از هم باقی بمانیم رشد بیشتری خواهیم داشت.

در برقراری هر رابطه جدید لازم است بخشی از خصوصیات خود را کنار بگذاریم اما باید همیشه احتیاط کنیم تا در این جریان ، تمام وجود خود را از دست ندهیم .