تبیان، دستیار زندگی
افسردگى امروزه از شیوع بالایى در میان مراجعه‌كنندگان به كلینیك‏هاى روان‌پزشكى برخوردار است، و دارای حالات متنوع و زیادى بوده كه از مهم‌ترین....
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

روشی بی‌هزینه برای پیشگیری از افسردگی

تفاوت افسردگی در زنان و مردان


افسردگى امروزه از شیوع بالایى در میان مراجعه‌كنندگان به كلینیك‏هاى روان‌پزشكى برخوردار است، و دارای حالات متنوع و زیادى بوده كه از مهم‌ترین آنها مى‏توان به اختلالات خواب اشاره كرد.


افسردگى (DEPRESSION) حالتى احساسى است كه مشخصه‏اش اندوه، بى‏احساسى (APATHY)، بدبینى (PESSIMISM) و احساس تنهایى است. این بیمارى كه امروزه از شیوع بالایى در میان مراجعه‌كنندگان به كلینیك‏هاى روان‌پزشكى برخوردار است، داراى تظاهرات متنوع و زیادى بوده كه ازمهم‌ترین آنها مى‏توان به اختلالات خواب اشاره نمود. تحقیقات نشان مى‏دهد 75 درصد از بیماران افسرده مشكلى در خواب (چه به صورت بى‌خوابى و چه پرخوابى) دارند و همچنین علائم این بیماران در هنگام صبح تشدید مى‏شود. نكته جالب و قابل‌توجه و مورد بحث ما، این است كه در این بیماران، چگالى REM‌ (حركت‏ سریع چشم) در نیمه اول خواب و همچنین كل زمان REM افزایش یافته و فاصله میان به خواب رفتن تا شروع اولین دوره REM یعنى ( LATENCY - REM) كم شده و مرحله چهارِ خواب نیز كاهش مى‏یابد.

به طور متوسط پانزده تا بیست دقیقه طول مى‏كشد تا یك فرد معمولى به خواب رود. پس در عرض 45 دقیقه وارد مراحل سه و چهار خواب شده كه این مراحل، عمیق‌ترین مراحل خوابند

پس به عبارت ساده‏تر مى‏توان گفت، افراد افسرده زمان بیشترى را در مرحله خواب REM به سر مى‏برند. یعنى به میزان بیشترى نسبت ‏به سایرین خواب مى‏بینند.

یك روش درمانى جدید براى بیماران افسرده، بیدار نگه داشتن آن‏ها براى كاهش میزان REM است كه بهترین شكل آن نماز صبح است.  زمان نماز صبح كه مورد تأكید قرآن و همچنین بسیارى از روایات بوده، سبب كاهش قابل توجه میزان خواب REM در اشخاص مى‏شود. زیرا شخص نمازگزار كه خود راملزم به اقامه نماز صبح مى‏داند و باید صبح‌گاه بیدار شود، پس در حقیقت جلوى ورود به مرحله قابل توجهى از REM را مى‏گیرد. از این جهت ‏بیدارى صبح‌گاهى براى نماز، خود به تنهایى مى‏تواند یك عامل مهم بدون عارضه در پیشگیرى از افسردگى مطرح باشد كه بر تمام روش‌هاى درمانى دارویى و غیر دارویى ارجح است؛ چرا كه پیشگیرى بر درمان مقدم است.

حال ببینیم این موضوع چه ارتباطى با نماز صبح دارد؟؛ یعنی نماز صبح چه اثر درمانى‌ای مى‏تواند بر این بیماران داشته باشد؟

به طور متوسط پانزده تا بیست دقیقه طول مى‏كشد تا یك فرد معمولى به خواب رود. پس در عرض 45 دقیقه وارد مراحل سه و چهار خواب شده كه این مراحل، عمیق‌ترین مراحل خوابند؛ یعنى بیشترین تحریك براى بیدار كردن فرد در این مراحل لازم است. حدود 45 دقیقه پس از مرحله ‏چهار است كه نخستین دوره حركات سریع چشم (REM) فرا مى‏رسد. هر چه از شب مى‏گذرد، دوره‏هاى REM طولانى‏تر و مراحل سه و چهار كوتاه‏تر مى‏شود. بنابراین در اواخر شب، خواب شخص سبك‏تر شده و رؤیاى بیشترى مى‏بیند (یعنى‌خواب ‌REM‌اش بیشتر مى‏شود).

پس قسمت اعظم خواب REM در ساعات نزدیك صبح به وقوع مى‏پیوندد. از طرفى هم دیدیم كه یكى از مشكلات مهم بیماران افسرده، افزایش یافتن طول خواب REM و خواب دیدن زیاد است. از این جهت ‏یك  مبناى مهم در تولید داروهاى ضد افسردگى، ایجاد داروهایى است كه كاهش‌دهنده مرحله REM خواب باشند (از جمله داروهاى ضدافسردگى سه‌حلقه‏اى).

قابل ذكر است كه آثار روحى و روانى ایمان به خدا و اقامه نماز بسیار زیاد است كه انسان با دانستن آنهامی‌تواند از بسیاری از بیماری‌های روحی ـ روانی پیشگیری كند.

منبع: مجله پرسمان، شماره 15


باشگاه كاربران تبیان ـ ارسالی از: rohi1346