تبیان، دستیار زندگی
افراد مختلف برای تامین مخارج خود کارهای جالبی انجام می دهند که بعضی اوقات برایشان مشکل ساز می شود! مثل خانم جووان دیویس که قصد داشت برای هزینه معالجه فرزندش یک ذره از ماه را بفروشد!! ناسا برای به دست آوردن این ذره ناچار به انجام ماموریتی...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

فروش ماه برای نجات فرزند!


افراد مختلف برای تامین مخارج خود کارهای جالبی انجام می دهند که بعضی اوقات برایشان مشکل ساز می شود! مثل خانم جووان دیویس که قصد داشت برای هزینه معالجه فرزندش یک ذره از ماه را بفروشد!! ناسا برای به دست آوردن این ذره ناچار به انجام ماموریتی پر دردسر در یکی از عجیب ترین نقاط زمین شد: یک رستوران خانوادگی در جنوب کالیفرنیا.

فروش ماه برای نجات فرزند!

"جووان دیویس" زنی 73 ساله بود که می گفت قصد داشته با فروش این ذره سنگی از کره ماه پول درمان پسر بیمارش را تامین کند. به گفته وی این ذره از سنگ ماه به او تعلق داشته زیرا نیل آرمسترانگ در دهه 1970 آن را به همسر دیویس که مهندس فضایی بوده اهدا کرده است.

نیل آرمسترانگ و باز آلدرین توانستند در 20 ژوئیه 1969 به عنوان اولین انسان‌ها بر روی کره ماه فرود بیایند و در آن قدم بزنند. با این مأموریت، راه برای فتح کره ماه توسط سایر فضاپیماها باز شد. آپولو 11 در شانزدهم ژوئیه 1969 از پایگاه فضایی کندی واقع در فلوریدا توسط موشک ساترن 5 به فضا پرتاب شد. چهار روز بعد سفینه بر روی ماه نشست. اما به محض آن‌که آپولو 11 روی سطح ماه فرود آمد، قبل از همه چیز، فضانوردها سفینه را آماده ترک ماه کردند زیرا برای آن‌ها مشخص نبود که چه اتفاقی ممکن بود در آن‌جا رخ بدهد!

بامداد فردای آن روز، یعنی 21 ژوئیه، آرمسترانگ به‌عنوان فرمانده تیم، اولین کسی بود که از سفینه پیاده شد و بلافاصله به ضبط تصاویر پیاده شدن خود در ماه مشغول شد. او هنگام قدم گذاشتن بر سطح ماه گفت: «این گامی کوچک برای یک انسان و جهشی بزرگ برای بشریت است.»

آرمسترانگ و فضانورد همراهش باز آلدرین زمانی که بر روی ماه قدم گذاشتند حدود دو ساعت و نیم بر سطح آن قدم زدند عکس گرفتند تجهیزات علمی نصب کردند و از همه مهم تر نمونه‌برداری کردند. آن دو مقداری از خاک و سنگ‌های موجود در سطح ماه (حدود 22 کیلوگرم) را به عنوان نمونه، برای آوردن به زمین برداشتند.

دیویس ادعا می کند این قطعاتی که از همسرش برای او به جا مانده توسط نیل آرمسترانگ به همسرش اهدا شده در حالی که آرمسترانگ پیش از این به بازپرسها اعلام کرده بود که تا کنون هیچ بخشی از مواد به دست آمده از ماه را به کسی اهدا نکرده و یا نفروخته است.

فروش ماه برای نجات فرزند!

 تصویری از سنگ ماه که دیویس تلاش می کرد آن را با قیمت 1.7 میلیون دلار به فروش برساند. البته قطعه بزرگی که در تصویر دیده می شود از ماه به زمین نیامده است بلکه لکه خاکستری رنگ مرکز تصویر است که با آپولو به زمین آمده است

این ذره از سنگ ماه در سطحی پلاستیکی که به عنوان نگهدارنده کاغذ مورد استفاده قرار می گرفت قرار داشت. ناسا برای سالها به دنبال افرادی بوده است که قصد فروش مواد جمع آوری شده در ماه را داشته اند زیرا آنها را اموال دولتی و غیر قابل فروش اعلام کرده است. این پرونده به واسطه خود دیویس باز شد زیرا او با ارسال ایمیلی به ناسا از آنها درخواست کرد که برای این ذره سنگی و قطعه ای نیکلی از لایه محافظ حرارتی کپسول فضایی آپولو 11 مشتری بیابند. دیویس قصد داشت این دو قطعه را با قیمتی در حدود 1.7 میلیون دلار به فروش برساند تا بتواند برای فرزندان خود دارایی به جا گذاشته و از فرزند بیمار خود مراقبت کند.

یکی از ماموران ایالتی با دیویس در رستورانی در ریورساید قرار گذاشت تا سنگ ماه را از او خریداری کند اما به محض اینکه دیویس سنگ را از کیف خود بیرون آورد، دهها پلیس و مامور ویژه ناسا به درون رستوران هجوم آورده و او را دستگیر کردند. با این همه دیویس به پس از مدتی آزاد شد و بدون در اختیار داشتن سنگ ماه به خانه بازگشت و البته شکایتی هم علیه او صورت نگرفت.

درست از زمانی كه ماه دست یافتنی شد، حرف و حدیث‌ها پیرامون سرنوشت حاكمیت و مالكیت بر آن نقل زبان مردم شد. این كه آیا فضانوردان می‌توانند ادعای فرمانروایی یا مثلا تصاحب خاك آنجا را بكنند یا آیا شركت‌ها اجازه دارند منابع طبیعی ماه را استخراج كنند؟ افراد مجازند بخشی از سطح ماه را تصاحب كنند؟ و سوالات و ابهامات بسیاری از این دست، از همان روزهای نخست تحقق سفر به ماه میان اکثر مردم دنیا رواج یافت.

در این میان نظرات گوناگونی مطرح شدند كه در یك مورد اتفاق‌نظر داشتند. این كه در مورد ماه باید به شیوه متفاوتی نسبت به زمین كه املاك و دارایی‌هایش ریشه در خاك دارد، رفتار شود. ولی عده‌ای نیز مدعی بودند قوانین مالكیت در فضا نباید با قوانین زمینی فرقی داشته باشد

در حالی كه هر دو كشور ایالات متحده و شوروی سابق می‌خواستند اول به ماه برسند، ولی در واقع هر كدام بیشتر نگران آن بودند كه در صورت دوم شدن چه اتفاقی خواهد افتاد.  بیم و امیدهای این دو كشور پیشتاز در عرصه دانش فضایی از آینده چنین رقابتی كه حتی وقوع جنگ جهانی سومی را نیز محتمل می‌ساخت، منجر به اعلام معاهده فضای خارج از جو سال 1967(1346) شد كه سرانجام به تصویب 62 كشور رسید.

فرآوری: م.ح.اربابی فر

بخش دانش و زندگی تبیان


منبع:  مهر