بهترین دارو
محمّد بن مسلم می گوید:
روزى در مدینه بیمار بودم ، امام محمّد باقر علیه السلام توسّط غلامش ظرفى كه در آن شربتى مخصوص قرار داشت و در پارچه اى پیچیده بود، برایم فرستاد.
وقتى غلام آن شربت را به من داد، گفت : مولا و سرورم فرموده است باید براى درمان و علاج بیمارى خود، آن را بنوشى .
هنگامى كه خواستم آن را بنوشم ، متوجّه شدم كه آن شربت بسیار خوشبو و خنك است .
و چون شربت را نوشیدم ، غلام گفت : مولایم فرموده است : پس از آن كه شربت را نوشیدى ، حركت كن و نزد ما بیا.
من در فكر فرو رفتم كه چگونه به این سرعت خوب شدم ؟!
و این شربت چه داروئى بود؟ چون تا قبل از نوشیدن شربت قادر به حركت و ایستادن نبودم .
بهرحال حركت كردم و به حضور امام علیه السلام شرفیاب شدم، و دست و پیشانى مبارك آن حضرت را بوسیدم، و چون گریه مى كردم حضرت فرمود: چرا گریه مى كنى ؟
عرض كردم : اى مولایم ! بر غریبى و دورى مسافت خانه ام از شما و همچنین بر ناتوانى خویش گریه مى كنم از این كه نمى توانم مرتّب به خدمت شما برسم و كسب فیض نمایم .
حضرت فرمود: و امّا در رابطه با ناتوانى و ضعف جسمانیت ، متوجّه باش كه اولیاء و دوستان ما در این دنیا به انواع بلا و مصائب گرفتار مى شوند، و مؤ من در این دنیا هر كجا و در هر وضعیتى كه باشد غریب خواهد بود تا آن كه به سراى باقى رحلت كند.امّا این كه گفتى در مسافت دورى هستى ، پس به جاى دیدار با ما، به زیارت قبر امام حسین علیه السلام برو؛ و بدان آنچه را كه در قلب خود دارى و معتقد به آن باشى با همان محشور خواهى شد.سپس حضرت فرمود: آن شربت را چگونه یافتى ؟
عرض كردم : شهادت مى دهم بر این كه شما اهل بیت رحمت هستید، من قدرت و توان حركت نداشتم، اما به محض این كه آن شربت را نوشیدم ، ناراحتیم برطرف شد و خوب شدم .
حضرت فرمود: آن شربت دارویى بر گرفته شده از تربت قبر مطهّر امام حسین علیه السلام است ، كه اگر با اعتقاد و معرفت استفاده شود شفاء و درمان هر دردى خواهد بود.
فرآوری: امین
بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان
منبع:
بحارالأنوار، ج 101، ص 120؛ الإختصاص شیخ مفید، ص 52 .