می خواهم افسرده نباشم!

طبیعتا همه ما افرادی هستیم که  در طول زندگی مان با دشواری ها و مشکلاتی روبرو بوده ایم. همه ما تجربه قرارگیری در موقعیتی سخت و غیرقابل پیش بینی را داشته ایم. موقعیت هایی که به شدت احساس تنهایی کرده ایم، با تنگنای مالی روبرو بوده ایم، عزیزی را از دست داده ایم و یا با بیماری خاصی برای خود یا اطرافیانمان دست و پنجه نرم کرده ایم... آنچه مشخص است اینکه در لحظات وقوع چنین مواردی، شاید تصور ما این باشد که بیش از یک هفته هم زنده نخواهیم ماند، اما واقعیت نشان داده که به هر شکل ممکن، این بحرانها و سختی ها را سپری کرده و دوام آورده ایم.

گاهی ممکن است در شرایطی قرار گیریم که دنیا را با تمام چیزهایی که در آن وجود دارد، تیره و تار ببینیم. آینده ای سرشار از مشکلات و سختی ها را تصور کنیم و درست در همان شرایط از خود سوال کنیم که "چطور می توانیم در برابر تمام این مشکلات دوام آوریم و باز هم زندگی کنیم؟ "

چندان عاقلانه نیست که فردی برای رفتن به سفری یک روزه، توشه ای مناسب  برای سفری یک ساله را همراه خود ببرد. در چنین شرایطی آیا عاقلانه است که در زندگی اکنون مان، برای زندگی بیست سال آینده، نگران باشیم؟

یک اصل در زندگی وجود دارد که به نفع همه ماست که آنرا باور کنیم و هرگز آنرا فراموش نکنیم و آن این است :

ما فقط برای بیست و چهار ساعت زندگی طراحی شده ایم، نه بیشتر.نگرانی های امروزمان کمکی به    حل مشکلات فردا نمی کند.

اگر همواره این تفکر را به خاطر داشته باشید که خداوند متعال همواره مراقب ماست و بسیار مهربان است، ان وقت است که هر زمان احساس یاس و ناامیدی به سراغ تان آمد، به یاد نعمتهای فراوانی که خداوند به شما عطا کرده می افتید و از خود می پرسید: "آیا از سلامتی کامل برخوردارم که بتوانم به راحتی تنفس کنم و از خوردن غذا لذت ببرم؟" آیا قادر به تامین غذای مورد نیازم هستم؟"

اگر پاسخ مثبت برای این سوالها داشتید، بهتر است نگران نباشید.

فردی به دکتر رابرت شولر(روانشناس) تلفن زد و گفت" من به آخر خط رسیده ام،تمام پولم را از دست داده ام و دیگر همه چیز برایم تمام شده است."

دکتر از او پرسید:" آیا هنوز می توانی ببینی؟"

مرد جواب داد:" بله"

دکتر پرسید:"هنوز می توانی راه بروی؟"

مرد گفت:"بله"

دکتر گفت:" ...و تو می توانی بشنوی ، وگرنه به من تلفن نمی زدی".

دکتر ادامه داد:" تو تقریبا همه چیز داری و تنها چیزی که از دست داده ای پول است".(به نقل از کتاب راز شاد زیستن)

همه ما در شرایطی هستیم که ممکن است هر لحظه اتفاقی برای ما بیفتند. شاید از خود بپرسیم بدترین اتفاق چه میتواند باشد؟ آیا در صورت وقوع، قادر به ادامه زندگی خواهم بود؟ حقیقت این است که ما اغلب مسائل را بیش از حد بزرگ می کنیم.

آنچه مسلم است اینکه بدترین اتفاقی که ممکن است روی دهد، احتمالا بسیار ناراحت کننده است اما پایان دنیا نیست. زندگی همچنان ادامه دارد و هر انسانی با تمام سختیها و مشکلات، باید زندگی را ادامه دهد و مهم این است که به دنبال راه حلی برای رویارویی با مشکلات باشد. این واقعیت وجود دارد که برخی از وقایع در این دنیا، در حیطه اختیار و خواسته ما نیستند. پس بهتر است انها را بپذیریم و با آنها مبارزه نکنیم. هر تغییری که لازم است در درون خود ایجاد کنیم که این بهترین راه حل است.

بسیار اتفاق می افتد که به خاطر مسئله ای کوچک و پیش پا افتاده،خواب یک هفته خود را خراب می کنیم در حالیکه شخص دیگری به همان مسئله حتی یک ثانیه هم فکر نمی کند...تمام اینها به این دلیل است که زندگی را گه گاه برای خود دشوار و سخت می کنیم. فکر میکنیم همه دنیا به ما نگاه می کند در حالیکه چنین نیست و اگر هم باشد، اصلا مهم نیست.

مهم این است که همه ما به بهترین شیوه ای که می دانیم و می توانیم زندگی کنیم.

از طرف دیگر می توان با نگاهی به گذشته و نگرش صحیح به مسائل و رخدادهای زندگی، از موقعیت های سخت زندگی، درس های باارزشی گرفت. افراد شاد و با روحیه، به مشکلات و سختیها، به منزله ی کوله باری ارزشمند از تجارب نگاه می کنند. این افراد خود را شاد و سرزنده حفظ می کنند و همواره لبخند می زنند. آنها می دانند که همه چیز حل خواهد شد. آزمایش های سخت از آن ها، انسان هایی آب دیده و بهتر خواهد ساخت. این ساده ترین حرفی است که می توان گفت.

مقالات مرتبط :

سرما خوردگی روانی

سیاهچال افکار منفی

موتور زندگی را روشن کنید

مجهز شدن برای زندگی

آرامش روحی ندارم