دوران شادمانی و پختگی در زندگی
من به زندگی لبخند می‌زنم، هر چیز كه سر راه من قرار بگیرد نمی‌تواند آرامش مرا به هم بزند روزهای خوشی را در زندگی گذرانده‌ام و تمام لحظه‌های سخت و طاقت‌فرسا دورتر از توانایی من نبوده است، زیرا می‌بینم امروز آنها را پشت سر گذاشته‌ام و انسانی كه امروز هستم را مدیون آنم.
شاید بگویید جوانی زمان خوشحالی و پیری زمان فقدان و رنجوری و در نتیجه ناراحتی و ناكامی است. اما جالب است بدانید پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد سالمندی دوران شادتری نسبت به جوانی است و اغلب سالمندان در این دوران واقعا از دوران جوانیشان شادترند.
این پژوهش ادعا می‌كند، برخلاف نظر رایج میان مردم مبنی بر شادتر بودن جوانان نسبت به سالمندان، پیرها شادتر هستند.
پژوهشگران می‌گویند، جوانان میزان ناراحتی خود را در دوران پیری به اشتباه تخمین می‌زنند؛ پیرها نیز میزان شادمانی دوران جوانیشان را به اشتباه به خاطر می‌آورند و همین باعث می‌شود تصور كنند در آن دوران شادتر بوده‌اند. تحقیقات محققان ایرانی نیز نشان می‌دهد، پیش‌بینی كننده شادی با سن تغییر می‌كند مثلا رضامندی از روابط اجتماعی و سلامت برخی در سنین بالاتر مهم‌تر است. در دوره نوجوانی برخلاف بزرگسالی نوسانات بیشتری از حالات شادی و ناشادی وجود دارد. در مجموع شادی و ناشادی به دروه شخصی از زندگی (نوجوانی، بزرگسالی و پیری) مربوط نمی‌شود. لیكن به طور متوسط افراد میانسال شادمانی بیشتری را گزارش كرده‌اند. نتایج پژوهش دیگری نیز نشان داد، سالمندان به میزان شادی خود در سن حاضر رتبه بهتری داده بودند تا جوانان.
چرا ما شاد هستیم؟
جالب است بدانید تحقیقات مشابهی نشان داده است كه حتی بیماران بیش از حدی كه انتظار می‌رود، احساس شادمانی می‌كنند. شاید بهترین دلیل ما این باشد كه ما یك نوع موجود دارای قابلیت سازگاری بالا با شرایط و موقعیت‌های گوناگون هستیم و بسادگی عادت می‌كنیم كه با اوضاع كنار بیاییم.
احساس خوشبختی افراد از یك سری منابع روحی درونی منشأ می‌گیرد، منابعی كه با افزایش سن رشد می‌كنند و قوی‌تر می‌شوند. حتما شما هم تایید می‌كنید كه گرایش‌های مذهبی در افراد میانسال و سالمند قوی‌تر است و آنان به این باورها ایمان بیشتری نشان می‌دهند.
با توكل به این نیروی درونی افراد در برخورد با فرازونشیب‌های زندگی بهتر عمل می‌كنند و نتیجه این است كه به مرور زمان‌شادتر می‌شوند، هرچند شرایط محیطی اطرافشان مثلا سلامت آنها رو به افول می‌گذارد.
محققان معتقدند ثبات عاطفی حتی در طول دهه هفتم زندگی همچنان به تكامل خود ادامه می‌دهد. این پژوهش می‌گوید، سالمندان شادمانی را بهتر و ترس را كمتر درك می‌كنند. دانشمندان می‌گویند، این تاییدی بر عقیده رایج میان مردم است كه پیری انسان را پخته و نرم می‌سازد. در گذشته نیز تحقیقات نشان داده بودند كه افراد سالمند ثبات عاطفی و احساسی بیشتری از جوانان دارند، شاید دلیلش این است كه آنها تمام سختی‌ها را تجربه كرده‌اند. به همین دلیل متخصصان استدلال می‌كنند خانواده‌ای كه از نعمت مادربزرگ و پدربزرگ در كنار كودكان و نوجوانان خانواده بهره‌مند است به تعادل عاطفی آنان و كم كردن ترسی كه آنان تجربه می‌كنند، كمك می‌كند.
تجربیات افتخارآمیز
یكی دیگر از چیزهایی كه سبب رضایتمندی و احساس خرسندی ما می‌شود، ایثار‌ها، گذشت‌ها وكارهای نیكی است كه كرده‌ایم.
هر چقدر شخص از این دست تجربیات بیشتر داشته باشد در سال‌های آخر عمر احساس خوشایندتری دارد.اما با وجود تمام این چیزها نمی‌توان انكار كرد كه سن تنها یكی از مولفه‌های احساس شادمانی است و شخصیت، خانواده، رفاه اجتماعی و اقتصادی و میزان فعالیت و مشاركت اجتماعی شخص در این احساس شادمانی اثر فراوانی دارد.
بنابراین نه‌تنها دولت، بلكه همه ما می‌توانیم به سالمندانی كه سنشان دلیل كافی برای شادمانی آنان نیست كمك كنیم زندگی توام باخوشبختی را تجربه كنند.
منبع : چهاردیواری
مطالب مرتبط :
