مسئولین! شعور مردم را دریابید
چندی است كه از جاهای مختلف خبرهای متفاوتی شنیده می‌شود كه در تهران و بسیاری از شهرهای دیگر زمین‌های كشاورزی به وسیله فاضلاب‌ها آبیاری و به زبان بهتر تغذیه می‌شوند . می‌توان گفت آبیاری برای سبزیجات ، مانند تغذیه شدن و گرفتن مواد غذایی و معدنی از دل بسیاری از مواد آلوده است .
تبعات این كار از نظر بهداشتی ، سلامتی و حتی اجتماعی بسیار متفاوت و غیر قابل جبران است و از نظر اجتماعی كه بی شباهت و بی ارتباط به بحث سلامتی نیست ، شیوع بیماری‌های جمعی را در پی خواهد داشت . شیوع بیماری‌های جمعی مانند وبا و ... ، سلامت عمومی را تهدید می‌کند . سلامت عمومی نیز یك مفهوم اجتماعی به شمار می‌آید . حس این كه جامعه موجود، بسیار آلوده است و یا این كه به سلامت و روند آن در جامعه به هیچ عنوانی نمی‌توان اعتماد كرد .
و یا مدیریت و ساماندهی منظم و مسئولی برای حل این معضل وجود نداشته است . در بسیاری از مناطق جنوبی تهران كه آب فاضلاب‌ها محصولات كشاورزی را آبیاری می‌کنند ، هیچ متولی وجود ندارد كه مسئله را پیگیری اساسی كند. چند سال است كه ما با چنین مشكلی مواجه هستیم . هر زمان كه بیماری عفونی یا میكروبی كه در فصل تابستان شیوع پیدا می‌کند در روزنامه‌ها و مجلات سر و صداها به پا می‌کند، مجدداً خاموش می‌شود تا ماجرای دیگری. در هر كدام از این غوغاهای رایج ما فقط شاهد سر و صداهای مقطعی هستیم كه بعد از زمانی خاموش می‌شود ، بدون این كه سر نخ مشكل را پیدا كنیم . البته كه بیشتر مشكلات مدیریتی در سیستم ما با غوغا كردن و سر و صدا در پوش گذاشته می‌شود . اما بعضی از این مشكلات مواجهه مستقیم با سلامت و جان مردم دارد و بالطبع باید هر جوری كه هست مسئله حل و فصل شود نه این كه مسكوت و خفته بماند .
مطرح شدن مقطعی چنین مشكلاتی كه واقعاً با اندكی همت قابل حل می‌باشد ، حس اعتماد و اطمینان را از مردم سلب می‌کند زیرا مواد غذایی ابتدایی‌ترین نیاز یك جامعه به حساب می‌آید كه اگر خدشه‌ای در سیر تولید و ذخیره سازی آن به وجود بیاید ، كل سیستم را در زمینه‌های دیگر زیر سوال می‌برد
مطرح شدن مقطعی چنین مشكلاتی كه واقعاً با اندكی همت قابل حل می‌باشد ، حس اعتماد و اطمینان را از مردم سلب می‌کند زیرا مواد غذایی ابتدایی‌ترین نیاز یك جامعه به حساب می‌آید كه اگر خدشه‌ای در سیر تولید و ذخیره سازی آن به وجود بیاید ، كل سیستم را در زمینه‌های دیگر زیر سوال می‌برد . مردم اجتماع ما بسیار به كیفیت مواد غذایی خود و مواد تغذیه‌ای كه فرزندانشان مصرف می‌کنند ، حساس هستند و به علت بالا رفتن سطح سواد در جامعه حاضر نیستند كه هر چیزی را بخورند . حتی اگر به هیچ عنوان مضرات مواد غذایی خاصی از طریق رسانه‌های گروهی به دلایل بیشتر سیاسی و سیاسی کاری‌ها ، منع نشوند ، مردم از طریق ایمیل‌ها و دیگر وسایل ارتباط جمعی به یكدیگر هشدار می‌دهند . بنابراین مشاهده می‌کنید از بین رفتن حس اعتماد در بعضی از موارد شوخی بردار نمی‌باشد و تاوان سختی دارد زیرا دیگر نتیجه آن قابل جبران نیست .
واقعا چه کسی مسئول است؟
اما واقعاً متولی بررسی این موضوع كیست ؟ یعنی چه سازمانی باید پاسخگو باشد ؟ آیا واقعاً مسئولین امر به عمد می‌خواهند كه این موضوع برای همیشه مسكوت بماند؟ در بسیاری از زمان‌ها وجود مواد خطر زایی مانند نیترات در این مواد غذایی دیده می‌شود كه عامل اصلی سقط جنین و بدشکلی‌های جنین شده است یا مصرف سیفی جات از این دست بر روی نقایص رشد جسمانی و هوشی كودكان موثر بوده است . با بی توجهی‌ها چه باید كرد ؟ متأسفانه شیوه بسیاری از مسئولین سیاسی كردن مسئله است و در واقع این افراد با پیدا كردن علت بیرونی برای مسئله ، مسئولیت‌های خود را نفی و برای آن دلیل تراشی می‌کنند . اما این موضوع یك واقعیت بهداشتی – اجتماعی است . جامعه‌ای كه نتواند در مورد ابتدایی‌ترین نیاز مردمش تصمیم قاطعی بگیرد در دیگر موارد چه خواهد كرد ؟ اگر سطح اعتماد جامعه در زمینه حساس‌ترین نیازها كاهش یابد دیگر جبران آن حتی با یك گام درست امكان پذیر نخواهد بود و همیشه بدبینی به سیستم خواهد ماند و اشاعه بیشتری پیدا خواهد كرد.
بنابراین پیشگیری بهتر از هزاران طرح‌های بی نتیجه است كه فقط صرف بودجه‌های بی دلیل و مازاد می‌شود. حداقل مسئولین محترم به شعور اجتماعی مردم و جوابگو بودن به خدا بیندیشند و بر این پدیده نظارت كامل داشته باشند . بسیاری از كشاورزان می‌پندارند كه استفاده از آب‌های فاضلاب‌ها صرف مادی بیشتری برایشان دارد . اما با این كه همگی می‌دانیم كه كشاورزان نیز با مشكلات زیادی دست و پنجه می‌کنند ، ولی همه این موارد توجیهی برای چنین كار ذاتاً غیر انسانی نمی‌تواند باشد .
فاطمه رئیسی بخش اجتماعی تبیان
