من ، همین طوری هستم
هیچ چیز بیشتر از این خوشبختی و شادی ما را تباه نمی کند که وقتی خودمان را با کسی مقایسه می کنیم. اما چرا اینکار را می کنیم؟ اینکار باعث می شود دیگر از آنچه هستیم و آنچه داریم نتوانیم لذت ببریم.....
اگر می‌خواهید استرس‌ها و نگرانی‌ها را از خودتان دور کنید، به آسانی تحت‌تأثیر عوامل و شرایط محیطی قرار نگیرید و با استفاده از استعدادها و خلاقیت‌های خود به ابراز وجود و مقابله با شرایط نامطلوب بپردازید، خودتان را همان‌طور که هستید بپذیرید. فراموش نکنید شما هر نقص و کمبودی که داشته باشید، باز هم دوست داشتنی و ارزشمندید. نقص عضو، معلولیت، فقر، مشکلات مالی و هر کمبود یا نقص دیگری نمی‌تواند چیزی از ارزش شما کم کند. پذیرفتن خود با تمام نقص‌ها، ضعف‌ها و کمبودها نشان‌دهنده عزت نفس و اعتماد به نفس است.
خیلی‌ها تصور می‌کنند اگر خودشان را همان‌طور که هستند بپذیرند، نمی‌توانند تغییر کنند و به چیزهایی که می‌خواهند، برسند. بیشتر وقت‌ها ما فکر می‌کنیم اگر نسبت به خودمان احساس خوبی نداشته باشیم و از خودمان، شرایط و موقعیت و عملکردمان ناراضی باشیم، این نارضایتی در ما ایجاد انگیزه می‌کند و باعث می‌شود برای تغییر، رشد، پیشرفت و رسیدن به شرایط بهتر تلاش کنیم. ممکن است این طرز فکر گاهی - آن هم در کوتاه مدت - درست باشد. خیلی اوقات احساسات ناخوشایندی مانند ناامیدی، عصبانیت، افسردگی و اضطراب، ما را برای تغییر آماده می‌کنند اما واقعیت این است که نارضایتی و احساسات ناخوشایند بعد از مدتی انرژی ما را می‌گیرد و توان لازم برای تلاش و ایجاد تغییر را از بین می‌برد.
اولین قدم در تغییر و تلاش برای رسیدن به هدف، شادی و آرامش است. پذیرش خود و قبول واقعیت در واقع یک خودآگاهی همراه با احساس شادی و رضایت است. پذیرش، به شما احساس آرامش می‌دهد و همین، انرژی لازم برای رسیدن به هدف، تلاش برای ایجاد تغییر و رشد و پیشرفت را فراهم می‌کند.
پذیرش یا تسلیم
پذیرش و قبول واقعیت را نباید با تسلیم در برابر مشکلات و کمبودها یکی دانست. پذیرش یک نوع آگاهی همراه با علاقه، انگیزه و شادی است؛ در حالی که تسلیم نوعی پذیرش همراه با احساس ضعف، شکست و ناتوانی در ایجاد تغییر است.
بهبود روابط
اگر خودتان را بپذیرید و با تمام وجود خودتان را دوست داشته باشید و به خود عشق بورزید، این احساس را به دیگران هم منتقل خواهید کرد و دیگران هم با شما راحت‌تر خواهند بود. پذیرش با ایجاد احساس شادی، رضایت و آرامش موجب می‌شود شما به شرایط مسلط شوید و راحت‌تر و بهتر زندگی‌تان را مدیریت کنید، همچنین این حس باعث می‌شود روابط شما با دیگران بهبود پیدا کند.
تمرین پذیرش
حالا که متوجه شدید پذیرش، نقش مهمی در سلامت روان و بهتر شدن زندگی و رشد و پیشرفت شما دارد، بهتر است سعی کنید این مهارت (پذیرش) را در خودتان تقویت کنید.
نکات زیر می‌تواند شما را بیشتر در این باره کمک کند:
خودتان توانایی‌ها و علایق خود را بشناسید
سعی کنید توانایی‌ها، استعدادها، علایق و ویژگی‌های شخصیتی خودتان را بشناسید. شناخت درست و صحیح از خودتان باعث می‌شود به خودآگاهی برسید و درباره توانایی‌های واقعی‌تان بیشتر بدانید.
اهداف‌تان را مشخص کنید
اهداف‌تان را مشخص کنید و دقیقا و به‌طور واضح مشخص کنید که چه می‌خواهید. با در نظرگرفتن توانایی‌های خود سعی کنید مناسب‌ترین راه را برای رسیدن به اهداف خود انتخاب کنید.
با خودتان صادق باشید
خودتان را گول نزنید. سعی کنید با دقت و صداقت کامل توانایی‌ها، علایق و اهداف خود را مشخص کنید. دقت داشته باشید ممکن است کارهایی که برای جلب رضایت دیگران و تحت تاثیر اصرار آنها انجام می‌دهید یا کارهایی که به اجبار، آنها را انجام می‌دهید، جزء علایق واقعی خودتان نباشند.
خودتان را با دیگران مقایسه نکنید
هیچ چیز بیشتر از این خوشبختی و شادی ما را تباه نمی کند که وقتی خودمان را با کسی مقایسه می کنیم. اما چرا اینکار را می کنیم؟ اینکار باعث می شود دیگر از آنچه هستیم و آنچه داریم نتوانیم لذت ببریم. همیشه کسی وجود دارد که شغلی بهتر، پول بیشتر، ماشین زیباتر، یا صورت جذاب تری داشته باشد. البته ما همیشه ظاهر کار را می بینیم. تصورات ما همیشه براساس ظاهر بیرونی شکل می گیرد. اینگونه مقایسه فقط باعث ناراحتی ما می شود. راه های مختلفی وجود دارد که مقایسه کردن خودمان با دیگران باعث آسیب رساندن به ما می شوند و اگر ادامه پیدا کنند، آنوقت یک خلاء عمیق عاطفی در ما ایجاد می شود.
در زیر به بعضی از این احساسات اشاره می گردد:
** دزدیدن حس شادی : از همان ثانیه اول حس رضایت و خرسندی از ما گرفته می شود. شانس لذت بردن از آنچه که داریم و آنچه که تابه حال به دست آورده ایم از ما دزدیده می شود و در قلبمان حس حسادت رشد می کند و دوست داریم چیزی را داشته باشیم که آن فرد دارد.
** ایجاد حس بی کفایتی: وقتی خودمان را با کسانی که موفق تر از ما هستند مقایسه می کنیم، همچکدام از تلاش های خودمان دیگر به چشم نمی آیند و این گونه احساس بی کفایتی می کنیم.
** ایجاد حس ناامنی: مقایسه کردن خود با این وضعیت، حس اعتماد به نفس ما را خراب می کند. همه چیز خودمان در نزدمان زیر سوال می رود. نگران این می شویم که دیگران چه فکری درمورد ما می کنند و گاهی فکر می کنیم که دیگران از ما سوء استفاده می کنند.
اگر اجازه دهیم این احساسات نارضایتی، بی کفایتی و ناامنی همه وجود ما را فرا می گیرند گودال عمیقی می شوند که همه انگیزه و لذت ما را در خود دفن می کند. البته، راه هایی برای دوری از این دام وجود دارد.
این راهها عبارتند از:
** در نطفه خفه اش کنید: اولین کاری که می کنید این است که کنترل افکارتان را در دست بگیرید. وقتی متوجه می شوید که خود را با کسی مقایسه می کنید، بالافاصله از آن دست بکشید و فکرتان را به همه چیزهایی که باید به خاطرشان قدردان باشید معطوف کنید.
** همه چیز آنطور که به نظر می رسد نیست: به خودتان یادآور شوید که " من فقط دارم به ظاهر زندگی آن فرد نگاه می کنم" . توجه داشته باشید که همیشه همه چیز آنطور که در ظاهر به نظر می رسد نیست. خیلی مهم است که از رو جلد یک کتاب درمورد آن قضاوت نکنیم.
و در نهایت توجه داشته باشید که:
برای داشتن یک زندگی کامل و شادباید استعدادها و توانایی های خودمان را پرورش دهیم.باید بیابیم که به چه چیزی علاقه داریم و نقاط قوتمان را در همان راستا تقویت کنیم. نباید سعی کنیم مثل دیگران باشیم و باید قدر آنچه که داریم بدانیم و به خاطر آن سپاسگذار باشیم. این دست یافتنی نیست مگر اینکه کنترل افکارتان را به دست گیرید، قدرشناس بودن را تمرین کنید و ارزش واقعی خودتان را کشف کنید.
فرآوری : مریم عطاریان بخش خانواده ایرانی تبیان
منابع: همشهری آنلاین، پایگاه اطلاع رسانی پلیس ایران همراه با تغییرات و اضافات
مطالب مرتبط :
