قدر شناسی ازشریک زندگی تان

خانواده نخستین و اصلی ترین پایگاه جامعه و هسته اولیه آن به شمار می رود. بنابراین محیط خانه باید محل زدودن نگرانی و اضطراب خاطر باشد، چرا که آرامش اجتماعی رابطه مستقیمی با آسودگی و سلامت خانواده دارد. خداوند می فرماید: «و از نشانه های اوست که از نوع خودتان همسرانی برای شما آفرید تا بدان ها آرام گیرید و میانتان دوستی و رحمت نهاد. آری در این نعمت برای مردمی که می اندیشند، قطعاً نشانه هایی است.»  ¹اساس آرامش خانواده به نوع ارتباط اعضای آن خصوصاً روابط بین زن و شوهر بستگی دارد، بنابراین آموزش راهکارهایی در جهت تقویت و اصلاح روابط بین آن دو از ضروریات زندگی و از لوازم تکامل خانواده به شمار می رود.

بسیاری از ما، توجه چندانی به کلیدهای ره گشای روابط مان نداریم و حتی علاوه بر عدم التفات، شناخت ،اظهار و ابراز آنها را نیز بی اهمیت جلوه نموده و رغبت و تمایلی نشان نمی دهیم.

اگر نگاهی به آموزه ها و کتب اسلامی خود در این باب بیندازیم بی شک خواهیم دریافت که چه قدر مقصر و کوته نظریم که حتی برای خوشبختی خود گامی هر چند کوچک و بر حسب نیازمان بر نمی داریم. 

علم نوین روان شناسی نیز با مطالعات و تحقیقات پیوسته و زنجیره ای خود در تمامی ابعاد وجودی زنان و مردان، به نظری مشابه و یکسان در این باب دست یازیده  و رعایت نکاتی هر چند به ظاهر ساده اما مهم را، برای پیشبرد زندگی مشترکی به سامان و خوشبخت، ارزشمند و پر اهمیت دانسته است.

قدر شناسی و تشكر ؛ از ارکان اصلی موفقیت درهمه احوال ،به خصوص روابط صمیمانه و بالاخص روابط زوجین ،به شمار می آیند اما متاسفانه این دو (قدر شناسی و تشكر) واژگانی هستند که دیر استفاده می شوند.

آیا هرگز متوجه شده اید كه بعضی ها  اغلب فقط در باره ی خوبی های كسانی حرف می زنند كه حضور ندارند ؟ و سوال اینکه چرا به دیگران می گوئیم ؟ چرا به خود شخص نمی گوئیم ؟ چرا این حس قدر شناس بودن خود را از بین می بریم ؟

به نظر میرسد وقتی كسی می میرد ؛‌ هركسی چیزی در باره خوبی های او می گوید و سوال اینجاست كه این مرده در زمان حیاتش چقدر از تعریف ها و خوبی هایش را به گوش خود شنیده است ؟ آیا مردم باید بمیرند تا بفهمیم آنها چقدر برایمان مهم بودند ؟

همان طور که پیش تر عنوان شد،یکی از مهمترین شیوه های برقراری ارتباط صمیمانه زوجین، حس تشکر و قدردانی، آن هم به موقع و در مواقع لزوم و مقتضی، است .

پژوهشگران دانشگاه کارولینای شمالی 65 زوج جوان با سن متوسط 25 سال که حداقل سه سال از زندگی مشترک آنها می گذشت را مورد رصد قرار دادند.

در این تحقیقات از هر یک اعضای یک زوج خواسته شد دفتر خاطراتی داشته باشند تا در هر روزی که شریک زندگی آنها رفتاری مانند مهربانی، قدرشناسی، تشکر و صمیمت نسبت به آنها ابراز داشت را یادداشت کنند.

نتایج این بررسیها نشان داد زمانی که یکی از دو شریک زندگی یک رفتار مهربانی به ویژه قدرشناسی و تشکر را بروز می دهد زوج لحظات خوبی را در کنار هم سپری می کنند.

براساس گزارش WebMD، در این تحقیق 57 درصد از زوجها دانشگاه را تمام کرده بودند، 6/27 درصد آسیایی، 2/8 درصد لاتین و 5/7 درصد نژادهای دیگر داشتند.

43 درصد از زنان و 36 درصد از مردان اظهار داشتند که شریک زندگیشان برای آنها یک کار متفکرانه انجام داده است. 35 درصد از زنان و 33 درصد از مردان گفتند که یک کار هوشمندانه برای همسران انجام داده اند. شرکت کنندگان با شریک زندگیشان در 61 درصد از مواقع موافق و در 39 درصد از مواقع مخالف بودند.

در این تحقیقات، بیشتر مردان حس قدرشناسی را نوعی بدهکاری قلمداد می کردند و بنابراین کمتر می توانستند رفتارهای قدرشناسانه را پذیرا باشند.

پس یادمان باشد آنچه در نماز و دعاها میخوانیم و آنچه پیامبران وامامان و بزرگان  به ما آموخته اند ؛ قدر شناسی  و شكر نعمتهای خداست و شكر نعمت ؛‌ نعمتت افزون كند و.......... به اصطلاح خودمونی ؛ خدا از آدم با معرفت خوشش می آید ........ .