تبیان، دستیار زندگی
مرحوم شیخ عبدالله زنجانى ابن مولى احمد زنجانى پدرش از خوانین و از رجال دولت و سیاست در ایران بود، ولى از همه صرف نظر كرده متوجه تحصیل علم شد تا حدى كه از علماى مبرزین شد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

عملگی تا طلبگی و مرجعیت

راه و رسم طلبگی
مرحوم شیخ عبدالله زنجانى ابن مولى احمد زنجانى پدرش از خوانین و از رجال دولت و سیاست در ایران بود، ولى از همه صرف نظر كرده متوجه تحصیل علم شد تا حدى كه از علماى مبرزین شد.

مرحوم شیخ عبدالله زنجانى ابن مولى احمد زنجانى پدرش از خوانین و از رجال دولت و سیاست در ایران بود، ولى از همه صرف نظر كرده متوجه تحصیل علم شد تا حدى كه از علماى مبرزین شد.

و پسر او شیخ عبدالله زنجانى در ایام جوانى به عتبات رفته و ساكن كربلا شد ولى از تنگى معاش مجبور شد به كسب و كار مشغول شود، اتفاقا روزى به همراه بنائى در خانه اى كه متعلق به شیخ عبدالحسین شیخ العراقین طهرانى بود كار مى كرد.

تصادفا شیخ او را دیده و از فراست از سیماى او، او را شناخت و از كارگرى و عملگى بازداشته وادار به تحصیل علم كرد و خود لوازم و مخارج زندگى او را بعهده گرفت .

و به تربیت وى پرداخت و او نیز باكمال كوشش و جدیت به تحصیل علم ادامه داد و با اراده و توفیق خداوند متعال در علم و فضل به جائى رسید كه خود را شایسته شاگردى شیخ طهرانى یافت .

پس مدتى طولانى از درس او استفاده كرد و چندى كه در كربلا بود ملازم او بود، پس از او به درس شیخ زین العابدین مازندرانى رفت عاقبت به نجف رفت و در بحث سید حسین كوه كمرى شركت كرد و سفرى به هند كرد.

و عاقبت به زنجان مراجعت كرده در آن شهر مشغول زعامت و تدریس و امامت و وعظ و ارشاد شد و قبل از سنه 1300 ه ‍ مرجعیت را ترك گفته دوباره به كاظمین برگشته سپس در سامرا به درس ‍ میرزاى بزرگ مجدد شیرازى شركت كرد و در سنه 1327 هجرى در كاظمین وفات یافت (1)


1-اعلام الشیعه قسم سوم جز اول ص 1191

منبع : کتاب مردان علم در میدان عمل ، جلد 5 نوشته سید نعمت الله حسینی

تهیه و تنظیم : گروه حوزه علمیه تبیان