تالارهای نمایشی تهران جامه عزا به تن کردند
روی گیتی زین مصیبت تا قیامت تار باد؛ نوشته ای از دکتر اسماعیلی بمناسبت ایام شهادت حضرت فاطمه زهرا (س)
دکتر محسن اسماعیلی عضو حقوقدان شورای نگهبان بمناسبت ایام شهادت صدیقه کبری حضرت فاطمه زهرا (س) مقاله ای را برای خبرگزاری مهر ارسال داشته اند که متن کامل آن در پی می آید:
1- سرنوشت نهایی انسان را کردار و رفتار او تعیین می کند و هیچ عاملی به اندازه عمل انسان نمی تواند و نباید تکیه گاه او باشد. این از افتخارات جاودانه اسلام و قرآن است که برای هر کس، به تنهایی و از هر نژاد و زمان و رنگ و طبقه اجتماعی که باشد، قدرت تصمیم گیری قائل است. همسر فرعون می تواند از دل کفر و ادعای الوهیت، نفس زکیه ای بسازد که هم ردیف آسیه و مریم و فاطمه (علیهن السلام) قرار بگیرد ؛ همان گونه که همسر نوح می تواند خود را از کانون ایمان و نوبت به قعر نکبت و دوری از خدا افکند.
2- با وجود این، پیامبر بزرگ اسلام به مسلمانان تاکید کرده است که " بدانید ! هیچ کس تنها با عمل و تلاش خویش نجات نمی یابد " . پرسیدند: حتی خود شما ؟ فرمود: حتی خود من! مگر آنکه خداوند مرا غرق دریای فضل و رحمت خویش فرماید.
پیامبر چندان عمل صالح داشت که خداوند از او خواست تا آنهمه خود را به زحمت نیندازد و چنان عمل می کرد که از شدت اخلاص و توجه، اعمال همه جهانیان نیز هم سنگ یک ذکر او نیست و نخواهد بود. وقتی او چنین محتاج فضل و رحمت رب است، حساب دیگران با کمیت و کیفیت اعمالی که خود از آن آگاهیم، روشن است! علی علیه السلام فرمود پرهیزکاران از اعمال خویش می ترسند! و برای همین است که اهل معرفت از نماز خویش هم استغفار می کردند.
3- فضل و رحمت خدا بی انتها است ولی برای رسیدن به آن نیاز به واسطه و وسیله داریم. (وابتغو الیه الوسیله : مائده 35). این سنت تغییر ناپذیر الهی است که کسانی باید برای نیل ما به خوشبختی جاودانه وساطت کنند و برای همین است که شفاعت از ضروریات مذهب ما است ؛ البته نه هر کس می تواند شفاعت کند و نه برای هر کسی می توان شفاعت کرد. مقام والای وساطت بین عبد و رب را باید خود خدا عطا فرماید (عسی ان یبعثک ربک مقاما محمودا : اسراء 79) و تازه آنان نیز تنها وسیله نجات کسانی می شوند که در اصل انتخاب راه دچار اشتباه نشده باشند. کسی مشمول وساطت است که در صراط مستقیم است ولی گهگاه دچار غفلت و لغزش می شود. (ولا یشفعون الا لمن ارتضی: انبیاء 26) و الا آنان که تا دم مرگ لجوجانه منکر حقایق باشند از شفاعت سودی نمی برند ( فما تنفعهم شفاعه الشافعین: مدثر 48)
4- برترین کسانی که به مقام محمود شفاعت برگزیده شده اند عبارتند از رسول خدا و اهل بیت گرامی ایشان، روایات متعدد و معتبری حکایت از این می کند که برای نجات ابدی و وصول به سعادت دائم، همگان محتاج آن هستند که امامان بزرگوار وساطت کنند تا آنان مشمول فضل و رحمت پروردگار شوند (برای نمونه، نگاه کنید به روایات پرشماری که در جلد 8 بحار الانوار، باب 21 گرد آوری شده است) اما اساس، مرجع، نهایت و در یک کلام ام همه شافعان بانوی جوانی است که وساطت او کلید هر قفلی است که ما با جهالت و لجاجت بر فضل و رحمت خالق مهربان خویش زده باشیم (به طور خاص به احادیث شماره 58، 59 و 62 همان منبع مراجعه شود).
5- این بانوی جوان که دردانه و بهانه خلقت است کسی جز یگانه دختر پیامبر نیست. همو که فاطمه نام دارد و اصلا فاطمه نامیده شد ؛ چرا که دست آتش از دامان او و پیروانش بریده و کوتاه شده است. این تحلیل و تعلیل را پیامبری ارائه کرده است که لاینطق عن الهوای. ان هو الا وحی یوحی (نجم، 4) . او شجره طیبه ای است که شافعان قیامت، همگی از شاخه ها و فروع آن به شمار می روند و لذا در حدیثی رمز آلود از امام صادق علیه السلام آمده است که این نور مادرمان فاطمه است که تا قیامت در صورت ما اهل بیت می درخشد و از امامی به امام دیگر منتقل می شود (علل الشرایع - شیخ صدوق)
6- و اینک بر این شجره طیبه آتش زده اند ؛ آتشی که « تا ابد زآن شعله هر معمور و هر ویرانه سوخت» . بر چنین جهل و ظلمی تا چه وقت و چگونه باید گریست؟
علی دانای اسرار هر دو جهان و معدن صبر و شکیبایی در نجوایی عاشقانه پاسخ این پرسش را داده است. او، علیه السلام، آنگاه که خیر کثیر را تنها و نالان در دل خاک جای داد، داغ خود از این آتش را - به مثابه رازی سر به مهر - چنین با پیامبر خدا در میان نهاده است: ای رسول خدا سلام من و دخترت بر تو باد ؛ دختری که اکنون در کنار تو آرمیده و شتابان به شما رسیده است. ای پیامبر خدا! صبر و شکیبایی من با از دست دادن دختر تو کم شده است و توان خویشتن داری ندارم اما برای من که سختی جدایی تو را دیده و سنگینی بار غمت را کشیده ام، راهی برای تسلی و برداری است ؛ چرا که این من بودم که با دستان خود تو را در قبر نهادم و جان عزیزت هنگامی از بدن خارج شد که سرت در دامان من بود. پس ما همه از خدا هستیم و به سوی او باز می گردیم !
اینک آن امانتی که به من سپرده بودی برگشت و امانت به صاحبش داده شد. از این پس اندوه من جاودانه و شبهایم طولانی و بیدار خواهد بود تا آنکه خداوند مرا هم در خانه ای قرار دهد که تو در آن قرار داری. به زودی دخترت به تو خواهد گفت که امت تو چگونه در ستم بر او متحد شدند. از او بپرس و حال زار مرا از او جویا شو ... (خطبه 202 نهج البلاغه)
7- این ناله های طاقت سوز تنها به دلیل جدایی آن مرد آسمانی از همسر مهربان و یگانه یار وفادار خود نبود. او کوثر را از دست داده بود، فاطمه را، راز آفرینش را، بهشت را، واسطه رحمت و فضل خدا را. باید به او حق داد که چنین نالان و بی تاب باشد...
لینک:
گزارش تصویری اجرای نمایش " بانوی بی نشان "
تالارهای نمایشی تهران جامه عزا به تن کردند
