نقشه حساب شده برای حمله به ایران؟

مقدمه

هفته گذشته هنگامی که وزیر دادگستری آمریکا از بازداشت یک شهروند ایرانی-آمریکایی به اتهام تلاش برای انجام عملیات تروریستی در خاک آمریکا علیه سفیر عربستان و تعقیب یکی از اعضای نیروی قدس سپاه پاسداران به خاطر

همکاری در این طرح خبر داد، افکار عمومی جهان با داستانی روبرو شد که شباهت بسیار به سناریوهای فیلمهای اکشن و جاسوسی دم دستی هالیوود داشت. مامور مخفی سپاه پاسداران ایران ! پول زیادی را به یک شهروند دو تابعیتی داده و از او خواسته که ترتیب یک سری قتل سیاسی و انفجار را در آمریکا  برای او بدهد. آن شهروند هم که منصور ارباب سیار نام دارد و بعدا مشخص شد فردی شلخته، الکلی و غیر مذهبی است، با قاچاقچیان مواد مخدر مکزیکی تماس می گیرد و پول پیش قسط را هم برای آنان به حسابشان ریخته و از آنان می خواهد علیه سفیر عربستان اقدام تروریستی کنند. مامورین باهوش! و حرفه ای اف بی آی و سیا قبل از این که این توطئه انجام شود شخصیت های منفی قصه را دستگیر و صلح و آرامش را برای آمریکا به ارمغان می آورند!!  این قصه همانگونه که در سایر مطالب این پرونده می خوانید با انتفادهای جدی کارشناسان اطلاعاتی و امنیتی غرب روبرو شد ، به نحوی که آن را باور پذیر ندانستند.

پاییز داغ روابط ایران،آمریکا و عربستان

علی رغم حلقه های مفقوده واضح در این داستان سازی ، نکات جدی و مهمی و جود دارد که می بایست از سوی سیاستگذاران خارجی و امنیتی کشورمان مورد توجه قرار گیرد. به نظر می رسد  تاثیر این اتهامات  در روابط ایران با ایالات متحده ، عربستان سعودی و شورای همکاری خلیج فارس، بسیار جدی و قابل توجه خواهد بود. این حادثه ی "اتفاق نیافتاده" باعث می شود مرحله جدیدی از روابط ایران با این سه طرف ایجاد شود. به نظر می رسد با وجود رقابتها و اختلاف نظرهای ایران و عربستان بویژه پس از بهار عربی و بیداری اسلامی در بحرین و سوریه و یمن، طرح این اتهامات ، رقابت را به خصومت و یا رویارویی افزایش خواهد داد.پس از حادثه کشتار حجاج ایرانی در 24 سال پیش ، تنش فعلی بالاترین سطح بحران در روابط تهران و ریاض بعد از انقلاب اسلامی ایران تا کنون است.

ماجرا درباره روابط ایران و آمریکا حساستر هم می شود. علیرغم اینکه طی این سی سال همواره ایران و آمریکا در نوعی از تنش در روابط به سر می برند اما هیچ گاه ایران به صورت رسمی به انجام عملیات تروریستی درخاک آمریکا متهم نشده بود.در روابط ایران و آمریکا نیز پس از رویارویی های نظامی دو کشور در خلیج فارس در دوره دفاع مقدس ، هیچ گاه روند روابط میان تهران و واشنگتن به اینجا نرسیده بود که دولت آمریکا رسما، دولت ایران را به دخالت در اقدام ضد امنیتی در خاک آمریکا متهم کند . طرح این اتهامات نشانگر برنامه های بعدی کاخ سفید علیه کشورمان به شکلی هدفمند می باشد.

بازسازی یازدهم سبتامبر البته بدون انفجار

یکی از نکات مهم در زمینه طرح اتهامات درباره برنامه ترور سفیر عربستان توسط ایران در خاک آمریکا این است که این اتهام  به عنوان عملی خصمانه علیه ایالات متحده توسط رسانه های غربی در حال تبلیغ شدن است . شباهت این حادثه با یازدهم سبتامبر از این جهت است که عمل ادعایی خصمانه علیه آمریکا از داخل خاک این کشور طراحی و در حال اجرا می بوده است. رسانه های غربی با قدرت این خط مشابهت سازی را ادامه می دهند.  به نظر می رسد ،فاز بعدی این گونه فضا سازی ها با نام بردن برخی مسوولین کشور ما به عنوان آمران و عاملان این طرح علیه امنیت آمریکا ادامه خواهد یافت و احتمالا ماشین تبلیغات غربی ها رییس جمهور و برخی فرماندهان سپاه را مستقیما به انجام توطئه علیه امنیت داخلی ایالات متحده متهم می کنند. این گونه تبلیغات با نوعی یازدهم سپتامبر کوچک که توجیه اقدام علیه افغانستان بود و یا ادعا درباره سلاح کشتار جمعی عراق که بهانه حمله به عراق بود قابل مقایسه است.

بازی عربستان علیه ایران

اصولا عربستان در سیاست خارجی خود اقدامات تند و شتابزده را دستورکار قرار نمی دهد. به نظر می رسد علی رغم

لفاظی های سعود الفیصل درباره تلافی عربستان علیه ایران، سعودی ها کار را به مجامع بین المللی و حقوقی برای جلب همراهی سایر کشورها بکشانند. رسانه های غربی خبر داده اند که عربستان سعودی به طور رسمی از بان گی مون، دبیر کل سازمان ملل متحد، درخواست کرد تا شورای امنیت آن سازمان را در جریان آنچه «توطئه نفرت بار» برای ترور سفیر عربستان سعودی در واشنگتن نامید، قرار دهد. البته به نظر می رسد که با توجه به پروسه طولانی رسیدگی موضوع و نهایتا ارجاع به شورای امنیت که احتمالا  با موضع منفی چین و روسیه درباره اقدام علیه ایران مواجه خواهد شد، نمی توان چندان از این باب نگران بود ،اما سعودی ها به دنبال ایجاد گونه ای اجماع علیه ایران می باشند.

از باز شدن گره بحرین و سوریه تا مساله هسته ای

عرستان و آمریکا مغلوب بازی های عراق، فلسطین و لبنان دربرابر ایران بوده اند. دولت نوری المالکی ضد سعودی ها و همگرا با ایران است. سعد حریری در لبنان ساقط شد و دولت جدید موضعی ملایم با ایران دارد و نهایتا حماسی ها در غزه پاگرفته اند. اگرچه در سوریه در آتش اعتراضات از طرف سعودی ها و آمریکایی ها دمیده می شود ،اما بشار اسد از موقعیت برتری نسبت به قذافی و یا مبارک برخوردار است و بخش عمده ای از مردم و ارتش هم چنان به او وفادارند. هم چنین آمریکایی ها و سعودی ها در آستانه تحمل شکستی دیگر در بحرین می باشند. لذا به نظر می رسد این کارت از نگاه آنان برگی است که جریان بازی را به ضرر ایران و نفع آنان خواهد کرد و موازنه قدرت را به سمت آنان خواهد برد. هم چنین پرونده هسته ای از نگاه غربی ها در بن بست به سر برده و این فضا سازی زمینه را برای اقدامات دیگر علیه کشورمان فراهم خواهد کرد.

نتیجه گیری

پس از سال های جنگ تحمیلی ایران دربرابر دو آزمون مهم سیاست خارجی قرار گرفت. در اولین آزمون با حمله صدام به کویت ، ایران در دوراهی حمایت از غرب ضد صدام و یا پذیرفتن صدام به عنوان خالد بن ولید علیه غرب قرار گرفت که با هوشیاری رهبر معظم انقلاب، بی طرفی به عنوان بهترین راهبرد انتخاب شد. به همین شکل در هنگام حادثه 11 سپتامبر، دستگاه سیاست خارجی  با تحلیل درست  و نگاهی راهبردی به مقابله با این حادثه پرداخت که  ایران نه از سوی القاعده افراطی و نه از سوی غرب زیاده خواه مورد تعرض قرار نگیرد. به نظر می رسد، رویارویی با این اتهامات ، به مراتب نیازمند تحلیل درست و برنامه ریزی راهبردی و دیپلماسی فعالتری  است زیرا در این حادثه فعلی ، متهم نه صرفا شهروندان یک کشور خارجی بودند بلکه پای دولت ایران ، در میان است.

یوسف قاضی زاده

بخش سیاست تبیان