آمریکا و روکردن برگ جدید دشمنی با ایران

ایالات متحده‌آمریکا عملا پس از جنگ جهانی دوم به دلیل دور بودن از مرکز دو جنگ جهانی یعنی اروپا توانست رشد کند و با تبدیل شدن به قدرت اقتصادی بر امورات جهان سیطره یابد. گرفتن حق وتو و نیز رهبری جهان غرب در برابر کمونیست‌‌ها شرایطی فراهم آورد که این کشور بتواند تسلط بیشتری بر اوضاع جهانی یابد و این با با وسوسه‌های یهودی- صهونیستی و قدرت طلبی سران وارد بازی تغییر حکومت‌ها در جهان شود. روند مداخله آمریکا در امورات بسیاری از کشورها در جای جای جهان موید این مساله است که تاریخ نیز گواه روشنی بر آن دارد. در مورد ایران نیز این دخالت‌ها با کودتای آمریکایی- انگلیسی 28 مرداد 1332 تحت عنوان عملیات آژاکس آغاز شد و دیکتاتور وقت عملا کشور را به آمریکایی‌ها سپرد. مسایل فراوان پیش‌روی مردم از جمله انقلاب آمریکایی شاه و ملت و اعطای حق قضاوت کنسولی به اتباع آمریکایی از نتایج آن دوران شاه است. اما با شکل گرفت انقلاب اسلامی رفته رفته آمریکایی ها در ایران و به تبع آن در منطقه تضعیف شدند. این بار ژاندارم تبدیل به مخالفی سرسخت شده بود که تاب دخالت‌های شیطان بزرگ را نداشت. این مقوله آغازگر درگیری و دشمنی دو کشور در طول تاریخ سه دهه‌ای انقلاب اسلامی شد. شکل گیری ماهیت اسلامی در منطقه، بالا گرفتن توان نیروهای اسلامی و مقاومت علیه رژیم غاصب اسراییل در واقع زمینه‌هایی بود که بر آتش دشمنی آمریکا با ملت و انقلاب ایران هیزم می افزود. تحمیل جنگ 8 ساله به ملت ایران و فشار‌های شدید اقتصادی ناشی از تحریم‌ها کینه‌توزی سردمداران کاخ سفید را بر همگان مکشوف کرد. اما این سردمداران غافل از این مساله بودند که فروغ این انقلاب و بیداری هرگز خاموش نمی‌شود به گونه‌ای که اثرات آن به تازگی در منطقه نمایان می گردد.

اختلاف افکنی میان کشورهای منطقه و ایران نیز از جمله راهکارهایی بود که این شیطان بزرگ آن را به شدت دنبال می‌کرده و می کند. ایجاد درگیری گسترده نظامی با عراق و پس از آن با کشورهای حاشیه خلیج فارس با توطئه و تفرقة افکنی از جمله اقدامات آمریکا در راستای دشمنی با ایران است. گزینه‌ها آمریکا برای دشمنی با ایران و ایجاد تفرقه به ویژه با طرح مباحثی نظیر هلال شیعی و شیعه هراسی کماکان ادامه دارد و آثار آن را می‌توان به خوبی مشاهده کرد. در آخرین اقدام آمریکا با دستگیری فرید و انتصاب آن به سپاه ‌پاسداران انقلاب اسلامی مدعی شد که برنامه ترور سفیر عربستان سعودی در آمریکا توسط ایران دنبال می‌شود. امری که خود کارشناسان آمریکایی نیز در مورد صحت و سقم آن تردید کرده‌اند.

به نظر می‌رسد این بار آمریکا با طرح چنین مباحثی قصد دارد بر طبل تفرقه بکوبد و حکومت نماید. ناگفته پیداست که علقه‌های فرهنگی و دینی در منطقه به قدری بالاست که آمریکا نمی تواند بر آن سایه افکند. شاید از این روست که آمریکایی ها مرتبا از حربه‌های مختلف برای دامن زدن به اختلافات جزیی بهره‌ می‌گیرند. آنچه واضح و مبرهن است این موقله می‌باشد که آمریکا هیچ‌گاه دست از دشمنی با انقلاب و ملت ایران برنخواهد داشت و امروزه نیز سیاست تغییر خود را بر تغییر نحوه دشمنی‌اش متمرکز کرده است. این روند هیچگاه به مقصد نخواهد رسید و توان رویارویی با ملت ایران را ندارد.

نکته قابل توجه در این میان عدم دل بستن برخی قدرت‌های منطقه به این مسایل و عدم توجه به این به اصطلاح توانایی‌های آمریکاست. عربستان سعودی باید توجه کند که مرزهایش نزدیک ایران است تا آمریکا و هر دو کشور نیز از یک دین و آیین تبعیت می کنند. پادشاه عربستان و هیات حاکمه این کشور باید با درک درست از شرایط و موقعیت‌ها و بدون تاسی از سیاست‌های فریب‌کارانه آمریکا دست به اقدامات بزند و یا اظهاراتی داشته باشد که در آینده روابط دو کشور بزرگ منطقه تاثیر منفی بگذارد. توجه به این نکته نیز خالی از فایده نیست که آمریکا مقابله با ایران را بهانه ای برای مبارزه با اسلام قرار داده است. عدم علم به این موضوع تبعات جدی برای کشورهای مسلمان منطقه در پی دارد و مسلما آمریکا و غرب پس از ایران به سراغ این کشورها خواهند رفت.