اینشتین نو گل باغ زندگی!

آلبرت در 1879 در آلمان و در خانواده ای یهودی متولد می شود. مادرش معلم بود و پدرش یک جورهایی مهندس الکترونیک محسوب می شد. آلبرت کوچک دوران تحصیل خودش را در یک مدرسه کاتولیک در مونیخ شروع می کند. با وجودی که لکنت زبان داشت، از دانش آموزان باهوش مدرسه به حساب می آمد. یک دوست خانوادگی که دانشجوی پزشکی بود، برای اولین بار آلبرت را با کتاب و فلسفه آشنا کرد و در واقع اولین مشوق او شد.

نوجوانی که اصلا نابغه نبود؟!

اینشتین 12 ساله بود که در یک کالج شبانه روزی ثبت نام کرد. پدرش اصرار دارد که آلبرت مهندس الکترونیک شود اما آلبرت بازیگوش تر از این حرف ها بود. او در همان سال اول با درس ها، معلم ها و قوانین کالج به مشکل برمی خورد و درس را رها می کند. اینشتین هم مثل ما، همیشه از اینکه روحیه خلاق و مبتکر در قوانین خشک آموزشی خفه می شد، گلایه و شکایت می کرد! آلبرت 15 ساله بود که پدرش در تجارت ورشکسته شد، زیرا جریان الکتریسیته اختراع شده بود و دیگر نیازی به الکتریسیته ساکن نبود. برای همین آن ها به ایتالیا مهاجرت کردند؛ البته بدون آلبرت! در همین سال بود که آلبرت اولین مقاله خودش درباره الکترومغناطیس را منتشر کرد.

پس کی نابغه می شوی پسر؟!

آلبرت که کلا قید رفتن به ایتالیا را زده بود، در دانشکده فنی زوریخ ثبت نام می کند. اما چون دوره دبیرستان را تمام نکرده بود، با پارتی بازی فقط می توانست در امتحان ورودی شرکت کند تا بتواند وارد دانشکده شود. با وجود نمرات استثنایی فیزیک و ریاضی، بقیه نمراتش آن قدر کم است که در آزمون ورودی رد می شود. اینشتین حالا 16 ساله شده و دومین مقاله خود را در زمینه باریکه نور منتشر می کند. در همین سال باز هم با پارتی بازی! توسط دوست پدرش به سوئیس فرستاده می شود تا دبیرستانش را تمام کند. البته من حدس می زنم دلیل اینکه مجبور شدند او را به سوئیس بفرستند، این بوده که در اروپای قدیم فقط در سوئیس مدرسه غیرانتفاعی اختراع شده بوده!! بالاخره بعد از مشقات فراوان و با کمک دعای خیر پدر و مادر، آلبرت در 17 سالگی گواهی پایان دوره دبیرستانش را به سلامتی دریافت می کند. سپس دانشجوی رشته ریاضی فیزیک دانشگاه پلی تکنیک زوریخ می شود.

مرد خانواده می شود؟!

در سال 1896 آن شتری که بالاخره یک روزی در خانه همه مینشیند، گذرش به دور و بر آلبرت می افتد و او با همکلاسی اش ازدواج می کند. در سال 1900 اینشتین فارغ التحصیل می شود و در همین سال است که سومین مقاله خود را منتشر می کند. او تابعیت سوئیس را می پذیرد و وقتی می بیند زندگی اش نمی چرخد، به کمک پدر یکی از همکلاسی هایش در دفتر دارایی های علمی فدرال کاری پیدا می کند. او در این اداره به عنوان کارپرداز ثبت اختراعات و دستیار آزمایشگاه مشغول به کار می شود.

حالا نابغه است؟!

انگار اداره ثبت اختراعات همان فرصتی است که اینشتین انتظارش را می کشیده. او در آن جا دوستان مخترعی پیدا می کند و وقتی می بیند آن ها هم پایه هستند، جلسات هفتگی بحث و پژوهش به راه می اندازد. اینشتین آن چنان با مباحث علمی جدید فیزیک سر و کاری ندارد و بیشتر وقتش را به تحقیق درباره سیگنال های الکتریکی و زمان بندی ماشین های الکتریکی می پردازد. در این راه او به مشکلات زیادی برمی خورد که تلاش او برای رفع آن ها به یک زلزله علمی منتهی می شود. قانون نسبیت اینشتین در سال 1905 به دنیا می آید. اینشتین تئوری اش را در 4 مقاله توصیف و منتشر می کند تا سال 1905، سال شگفت انگیز اینشتین نام بگیرد.

او دیگر یک کارمند معمولی نیست!

در سال 1906 آلبرت به دانشجوی اختصاصی دانشگاه برن تبدیل می شود. 2 سال بعد مقاله ای درباره شکست نور می نویسد و در آن توضیح می دهد که چرا آسمان و دریا آبی هستنددر سال 1911، اینشتین در دانشگاه زوریخ رسما به مقام پروفسوری می رسد و دانشگاه پراگ هم مرام می گذارد به او مقام فول پروفسوری می دهد. در سال 1914 بعد از این موفقیت ها اما آلبرت در زندگی شخصی شکست می خورد و از همسر اولش جدا می شود. اینشتین به عنوان استاد در دانشگاه برلین مشغول به کار می شود. روزها به سرعت گذشت و جنگ جهانی شروع شد. اینشتین در این سال ها بیشتر روی لیزر کار می کند و در سال 1921 برنده جایزه نوبل می شود. او دوباره ازدواج می کند و به آمریکا می رود. او در سال های پایانی عمرش دچار افسردگی می شود.

برگرفته از پایگاه سنجش مستمر