تبیان، دستیار زندگی
پاییز، پنجره‏ها را نشانه گرفته است و آسمان، داغ ستاره بیست و پنج ساله‏اش را ضجه می‏زند؛ داغ جوان‏ترین بهار شهیدی را که رفتنش، خواب پلک‏های زمین را آشفته است، داغ امامی که خورشید هم درس‏آموز سخاوتش بود.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

مرثیه باد

امام جواد

بادها مرثیه می‏خوانند.

پاییز، پنجره‏ها را نشانه گرفته است و آسمان، داغ ستاره بیست و پنج ساله‏اش را ضجه می‏زند؛ داغ جوان‏ترین بهار شهیدی را که رفتنش، خواب پلک‏های زمین را آشفته است، داغ امامی که خورشید هم درس‏آموز سخاوتش بود.

آری! بغداد، سیاه‏پوش می‏شود با زهر «ام الفضل»هایی که در احاطه شیطانند، با جهل و خیانت «معتصم»هایی که حقیقت خورشید را انکار می‏کنند!

نفرین به دست‏هایی که این داغ بزرگ را بر دل زمین و زمان نشاندند!

نفرین بر چشم‏هایی که بی‏وفایی را از جام نادانی و نفاق سرکشیدند تا کوچه‏ها، مویه گر مولایی شوند که فصاحت و بلاغتش، دل‏های ملحدان را هم به خداوند نزدیک می‏کرد!

و حال، باد، تابوت نهمین خورشید امامت را بر دوشش می‏برد؛ به سمت کاظمینی که یک بار پیش از این هم سوگوار خورشیدی دیگر شده بود؛ سوگوار باب المرادی دیگر .

کاظمین، هنوز نیز سوگوار داغ اوست...

بخش عترت و سیره تبیان


فاطمه سلیمان‏پور

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.