حرمت شراب و نوشیدن آن در بهشت!
اخیراً در بسیاری از سایت ها و وبلاگ ها شبهاتی پیرامون تناقض و تضاد در قرآن مطرح می کنند یکی از آن شبهات که مانور گسترده ای بر روی آن داده اند این است که در قرآن تناقض است. شراب (خمر) را از عمل شیطان خوانده، ولی می‌گوید در بهشت نهرهای شراب (خمر) جاری است؟
ابتدا خوب است که دست کم از یک یا چند آشنای با قرآن سؤال کنند که منظور چیست و مقصود کدام است و سپس حکم کنند که تناقض هست یا نیست و آن را به عنوان یک دست آورد مهم در سایت‌هایشان درج کرده و فرافکنی کنند. و خوب است که قبل از جستجوی برای یافتن تناقض در قرآن کریم، از چند نفر واژه شناس سؤال کنند که چه فرقی بین «تناقض، تضاد، اختلاف، تفاوت، فرق و ...» وجود دارد. نه این که دو تا کلمه را پیدا کنند و فریاد زنند که تناقض هست.
نویسنده‌ی این شبهه به چند آیه استناد کرده که در آنها بیان شده که «شرب خمر» از عمل شیطان است. مانند:
«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَیْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَّیْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (المائده، 90)
ترجمه: اى كسانى كه ایمان آوردهاید، همانا باده و قمار و بتها و تیرهاى قرعه، پلید است و از كارهاى شیطان. پس از آن [ها] دورى كنید باشد كه شما رستگار شوید.
و هم چنین به آیاتی اشاره نموده که در بهشت نهرهای از «خمر» وجود دارد که موجب لذت بهشتیان می‌گردد. مانند:
«مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فیها أَنْهارٌ مِنْ ماءٍ غَیْرِ آسِنٍ وَ أَنْهارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ یَتَغَیَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبینَ وَ أَنْهارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى وَ لَهُمْ فیها مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ وَ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خالِدٌ فِی النَّارِ وَ سُقُوا ماءً حَمیماً فَقَطَّعَ أَمْعاءَهُمْ (محمد ص، 15)
ترجمه: مثل و صفت آن بهشتى كه به مردم با تقوى وعدهاش را دادهاند این است كه در آن نهرهایى از آب تازه و نمانده و نهرهایى از شیر هست، شیرى كه طعمش تغییر نمىكند. و نهرهایى از شراب است كه براى نوشندگان لذت بخش است و نهرهایى از عسل خالص است و ایشان در بهشت از هر گونه ثمره برخوردارند و مغفرتى از پروردگارشان دارند.
آیا چنین كسانى مثل آن كس است كه جاودانه در آتش قرار داشته آبى جوشیده مىنوشند كه اندرونشان را پاره پاره مىكند؟
پاسخ: نه اصل شراب «خمر» بد است و نه اصل «شهوت» بد است، نه اصل «لذت» بد است و نه هیچ چیز دیگری که خداوند متعال خلق کرده است، چرا که حق تعالی خیر از محض است و از او شر صادر نمی‌گردد. منتهی کار شیطان (اعم از جن و انسان)، بدل زدن است و همه‌ی انحراف انسان نیز از قرار دادن «بدل» به جای «اصل» به صورت عمدی یا سهوی نشأت می‌گیرد. إله‌های کاذب را به جای «الله» می‌گذارند، مبحت به دنیا را به جای محبت به خدا قرار می‌دهند، مکاتب باطل را بدل کتاب و دین الهی ترویج می‌کنند، امام باطل را به جای امام حق بر کرسی می‌نشانند و پیروی‌اش می‌کنند، نام فساد را لذت می‌گذارند، نام فحشا را شهوت می‌گذارند، نام دیکتاتوریشان را دمکراسی می‌گذارند و ... .
همین طور نام «خمر» را بر نوعی از نوشیدنی‌های مست کننده، گیج‌کننده، بی‌خود کننده، بیمار کننده و کشنده [مسکرات] می‌گذارند و می‌گویند: «این شراب است». سپس شبهه ایجاد می‌کنند که اگر شراب بد است، چرا خداوند متعال در بهشت نهر شراب جاری می‌کند؟! در حالی که این دو هیچ شباهتی به هم ندارند. یکی اصل است و دیگری بدل.
پس، نه آن خمری که بشر درست کرده، شراب و خمر است – نه لذتی که می‌برد در واقع لذت است و نه شراب خمری که در بهشت به صورت نهر روان است، شراب و خمری به دست آمده از تخمیر انگور، سیب یا سایر میوه‌های دنیاست که سر درد و مستی بیاورد. و این دو شراب [خمر] فقط اشتراک لفظی با یک دیگر دارند.
اگر خداوند متعال در قرآن کریم فرمود که نهری از شراب (خمر) در بهشت جاری است، در ضمن فرمود، شراب بهشتی «طهور» است. یعنی پاک است و از هر گونه رجس به دور است.
«عالِیَهُمْ ثِیابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَ إِسْتَبْرَقٌ وَ حُلُّوا أَساوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً» (الإنسان، 29)
بر اندام بهشتیان لباسهایى است از حریر نازک سبز رنگ و از دیباى ضخیم، و با دستبندهایى از نقره تزیین شدهاند، و پروردگارشان شراب طهور به آنها مىنوشاند.
و فرمود نوشیدنی‌های بهشت سر درد و مستی نمی‌آورد:
«لا یُصَدَّعُونَ عَنْها وَ لا یُنْزِفُونَ» (الواقعه، 19)
حرف آخر :
و کسی که می‌خواهد مدعی شود در قرآن کریم تناقض دارد، لابد باید دست کم یک بار روخوانی کند. پس اگر به این کار مبادرت ننموده و یا روخوانی نموده و این آیات را نیز دیده و چنین قضاوت می‌کند، پس مغرض است.
بخش قرآن تبیان
منبع : سایت شبهه
