تحلیل دیدار نخبگان با رهبر انقلاب

نقش نخبگان هر كشور در عزت، استقلال و پیشرفت آن كشور و بالاتر از این‌ها، هویت ملی بسیار بارز است. یك نخبه می‌تواند خود به تنهایی جمعیتی را به دنبال خویش بكشاند و اگر فردی علاقمند به كشورش باشد، آن جمع را در راه كمك به كشور خویش راهنمایی كرده و از آن‌ها برای اعتلای جامعه‌اش استفاده می‌كند و اگر خائن به كشورش باشد، می‌تواند با راه‌انداختن جمعی پشت سر خود، آن‌ها را برای به شكست كشیدن جامعه و كشورش تربیت و راهنمایی كند. در كشور ما نیز كه اسلامی است، علاقه به سرزمین و بالاتر از آن، عُلقه  ودلبستگی به اسلام وجود دارد و نخبه مسلمان ایرانی، اگر  خصوصیت نخبگی و هوش و استعداد سرشار خود را در راه پیشرفت و اعتلای كشور و جامعه خویش مصروف نماید و در كنار آن فردی مؤمن و معتقد به اسلام، نظام و ایران باشد، بی‌شك می‌تواند خدمات بسیاری را به ملت و میهن ارائه كند. سیاستمداران نیز چنین ویژگی‌‌ای دارند. از آنجا كه یك سیاستمدار؛ حتی اگر در قدرت نباشد نیز، فردی مؤثر در كشور است، اگر خدای ناكرده خودفروخته و وطن‌فروش باشد، علیه ملت و مملكت خود قانون تصویب می‌كند و اگر عنصری خدمتگزار و علاقمند به میهن باشد، تمام كوشش خود را برای سربلند كردن ایران اسلامی به كار می‌بندد. دشمن مستكبر نیز همواره سعی می‌كند جلوتر از تمام اقشار جامعه، نخبگان و فعالان سیاسی را صید كند و از آن‌ها برای ضربه ‌زدن به ایران عزیز استفاده كند؛ زیرا ارزش و اهمیت و تأثیرگذاری نخبه و سیاستمدار، بسیار فراتر از افراد دیگر است؛ و اگر بتواند افرادی از این 2 قشر را فریب داده و به خود جذب كند، اهداف شوم خویش را بهتر می‌تواند پیش ببرد.

از این رو، دلبستگی معنوی و اعتقادات محكم دینی دانشمندان و سیاسیون، ضمن آن‌كه موجب به دست آوردن دنیای نیكو و در كنار آن، اجر بالای اخروی می‌شود، باعث می‌گردد كشور نیز به بركت این ویژگی‌ها، گام‌های سریع‌تر و محكم‌تری را به سوی پیشرفت، بپیماید. سرمایه‌گذاری بر روی دانش‌های روز و علوم مختلف نیز از این رو موجب سود مضاعف می‌گردد كه نخست: روحیه خودباوری و اعتقاد به نفس ملی را در میان مردم و به ویژه  جوانان  این مرز و بوم نهادینه كرده و افزایش می‌دهد؛  دوم: علم و دانش بومی را برای كشور به ارمغان می‌آورد؛ سوم: موجب فعال شدن بازار كار و به تبع آن كاهش معضل شوم بیكاری می‌گردد؛ چهارم: اگر نیازهای اولیه‌مان از آن دانش ها برطرف شد، می‌توانیم به قیمت خوب و مناسب آن ها را صادر كنیم؛ پنجم: با توجه به آن كه سال‌هاست در همه علوم، تحت تحریم ظالمانه هستیم، با سرمایه‌گذاری روی علم و بهره برداری از آن، بی‌تأثیر بودن تحریم‌های شیاطین را فریاد می‌زنیم و ششم: كشورها و ملل مسلمان و همچنین افراد آزاده و مستضعف دنیا را امیدوار می‌كنیم كه در برابر تحریم‌ها می توان  سر خم نكرد و دنیای اسلام نه تنها چیزی از غرب كم ندارد بلكه از آن‌ها باهوش‌تر و نخبه‌تر است.

بی‌شك یكی از عواملی كه مردم و جوانان كشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا را به الگو گرفتن از انقلاب اسلامی ایران تهییج كرد، همین پیشرفتی است كه تنها با گذشت 33 سال از پیروزی انقلاب در كشور به وجود آ‌مده و ظرف 3 دهه، ایران را از یك كشور جهان سوم كه كوچك‌ترین كارهای فنی‌اش را باید مستشاران غربی انجام می‌دادند، به یك قدرت فرامنطقه‌ای تبدیل كرده است كه بدون مذاكره با آن و جلب رضایتش، هیچ توافقی به ثمر نمی‌رسد. لازم است گفته شود، سرمایه‌گذاری بر روی عناصر نخبه، پژوهشگر، دانشمند و دانشگاهی، بخشی از سناریوی جنگ ‌نرم مستكبران عالم علیه كشورهای دیگر نیز می‌باشد و هیچ جایزه بزرگ و به اصطلاح مهمی چون نوبل و ... به كسی جز نخبگانی كه در راه اهداف پلید غربی‌ها به كشور خود پشت كرده اند، داده نمی‌شود. در ایران نیز ظرف سال‌های گذشته هزاران نفر از جوانان نخبه و موفق، محققان و اساتید دانشگاه‌ها از ایران در قالب بورس‌های تحصیلی، نشست‌های علمی – پژوهشی و فرصت‌های مطالعاتی خارج شده‌اند كه با تأسف، یقیناً بخشی از آن‌ها به‌عنوان سوژه و هدف، مورد توجه سرویس‌های امنیتی – جاسوسی دشمنان این مرز و بوم بوده‌‌ و هستند. از این رو هم خود نخبگان و هم مسؤولان كشور بایستی بیش‌تر مراقب اهداف كثیف دشمن باشند تا خدای ناكرده ملت، از جوانان نخبه خود كه هزینه‌های فراوانی برای بالندگی‌شانصرف نموده است، ضرر نبیند