تبیان، دستیار زندگی
مناقشه انتخاب پر حرف و حدیث وزارت ورزش و جوانان برای هیات مدیره دو باشگاه تهرانی هنوز فروکش نکرده و همچنان بحث حضور غیر فوتبالی‌ها در فوتبال سوژه اصلی فوتبال ایران است.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آشتیانی: ورزش میدانی برای بهره‌برداری‌های سیاسی


مناقشه انتخاب پر حرف و حدیث وزارت ورزش و جوانان برای هیات مدیره دو باشگاه تهرانی هنوز فروکش نکرده و  همچنان بحث حضور "غیر فوتبالی‌ها" در فوتبال سوژه اصلی فوتبال ایران است.

امیررضا واعظی آشتیانی

شاید امیر رضا واعظی آشتیانی را بتوان نخستین فردی دانست که مدتها پیش از انتخاب محمد عباسی برای پرسپولیس و استقلال، هشدارهایی را مطرح کرد و وزارت ورزش را از انتخاب سیاسیون و به ویژه نمایندگان مجلس بر حذر داشت. مدیرعامل سابق باشگاه استقلال هر چند بر کلیات حضور مدیران غیر فوتبال در فوتبال صحه می‌گذارد اما ایراد اصلی را جایی می‌داند که در فاصله پنج ماه تا انتخابات مجلس شورای اسلامی چنین انتخابهایی "رانت" به حساب می‌آید.

امیر رضا واعظی آشتیانی در گفت‌وگویی مفصل با تبیان به سوالاتی که این روزها حول حوش این انتخابها وجود دارد پاسخ گفت:

* شاید شما اولین نفری بودید که نسبت به حضور انتخاب غیر ورزشی برای هیات مدیره استقلال و پرسپولیس هشدار دادید اما بر خلاف هشدارهایی از این دست وزارت ورزش کار خودش را کرد و انتخابهای پر حرف و حدیثی را انجام داد. می‌خواستیم بدانیم شما به طور کل مخالف حضور سیاسیون هستید یا درباره این انتخابهای جدید چنین نظری دارید؟

من خودم مدافع حضور افرادی اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در ورزش و به ویژه فوتبال هستم چرا که دلیلم این است ورزش دیگر به یک اقتصاد کلان تبدیل شده است و برای اداره چنین اقتصادی باید مدیران بزرگی در عرصه‌های مختلف وارد شوند. در تمام دنیا این فرمول وجود دارد که افرادی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی وارد چنین حوزه‌هایی می‌شوند تا بتوانند به ورزش در جهت حرفه‌ای شدن کمک کنند. در درجه دوم حضور این افراد در ورزش می تواند در درآمدزایی نقش ویژه‌ای ایفا کند. با این حال در کشور ما فرمول متفاوت است و افرادی با نگاه‌های سیاسی و عملکردی سیاسی وارد و رزش می‌شوند؛ این تمام حرف من است.

نکته‌ای که می توانم به آن اشاره کنم این است که ورزش در هر صورت به افرادی با نگاه تازه نیاز دارد. متاسفانه در ورزش مدیرانی می‌بینیم که با وجود حضور چند ساله‌شان در ورزش نتوانسته‌اند کار خاصی انجام بدهند و با ادبیات لمپن‌شان همچنان در ورزش حضور دارند. متاسفانه در ورزش ما تربیت مدیر صورت نگرفته و این چالشی کاملا جدی است

معتقدم کسانی که چنین نگاهی دارند نباید وارد ورزش شوند. به عنوان مثال چه دلیلی دارد نماینده مجلس ما وارد عرصه ورزش شود. شاید در توجیه‌شان بگویند که می‌خواهند خدمت کنند اما من می‌گویم اگر می‌خواهید کمک کنید به حوزه‌های انتخابیه‌تان بروید و آنجا برای رفع مشکلات جوانان شهرتان کار کنید. قبلا من هشدارهای لازم را دادم که حضور چنین افرادی با این نگاه نمی‌تواند هیچ نتیجه‌ای برای ورزش کشور به همراه داشته باشد. شنیدیم یکی از اعضای سیاسی که برای هیات مدیره پرسپولیس و استقلال انتخاب شده در پاسخ به این سوال که در گذشته چه خدمتی به این باشگاه کرده‌اید گفته که کمک من معنوی بوده است!

* انتخابهایی که برای دو باشگاه استقلال و پرسپولیس انجام گرفت چه ارتباطی با انتخابات مجلس داشت که شما معترض شدید؟

اعتراضم این است که با توجه به نزدیک شدن به انتخابات مجلس این انتخابها "رانت سیاسی" است و اگر سایر نمایندگان به این مساله معترض باشند نمی‌توان ایرادی به آنها گرفت. صحبتهایی که من مطرح کردم مبتنی بر یکسری واقعیات بود و حالا این مساله رخ عیان کرده است. با این انتخابها مشخص شد که مشاوران وزیر ورزش و جوانان مشاوران آگاهی نبودند. حتی من اشاره کردم که تصویب طرح نظارت بر نمایندگان می‌تواند جلوی این انتخاب را بگیرد.

واعظی آشتیانی

ای کاش همان زمان به این هشدار دلسوزانه توجه می‌شد که الان مجبور نشوند با تصویب این طرح در ترکیب هیات مدیره استقلال و پرسپولیس دست ببرند. فکر می‌کنم مشاوران وزیر نتوانستند به خوبی فضای ورزش را رصد کنند. من این امید را داشتم که اولین وزیر ورزش تصمصیمی خردمندانه اتخاذ کند و این کشتی را به سمت و سویی هدایت کند که مقابل این تلاطم‌ها ایمن باشد اما دیدیم که تصیمات به گونه دیگری انجام گرفت. بار دیگر تاکید می‌کنم من مخالف حضور افراد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و اجتماعی در ورزش نیستم اما به شرط اینکه این افراد از حضورشان در ورزش بهره‌برداری سیاسی نکنند.

* شما از مدیرانی هستید که با سبقه اقتصادی و تا حدودی سیاسی وارد ورزش شدید. فکر می‌کنید در این سه دهه اخیر حضور مدیران غیر فوتبالی در فوتبال چه نتیجه‌ای برای ورزش به همراه داشته است؟

نکته‌ای که می توانم به آن اشاره کنم این است که ورزش در هر صورت به افرادی با نگاه تازه نیاز دارد. متاسفانه در ورزش مدیرانی می‌بینیم که با وجود حضور چند ساله‌شان در ورزش نتوانسته‌اند کار خاصی انجام بدهند و با ادبیات لمپن‌شان همچنان در ورزش حضور دارند. متاسفانه در ورزش ما تربیت مدیر صورت نگرفته و این چالشی کاملا جدی است. با این حال اگر افرادی باشند که هم سابقه ورزشی دارند، هم سابقه مدیریتی و هم تحصیلات عالیه خب مشخص است که این افراد از نظر هر عقل سلیمی بر افراد غیر ورزشی ارجحیت دارند.

* یعنی واقعا چنین افرادی را ما نتوانسته‌ایم بعد از سی سال در کشور تربیت کنیم؟

من می‌توانم بگویم که شاید تعداد این افراد به کمتر از انگشتان یک دست هم نمی‌رسد و حتی برخی از این افراد هم مشکلاتی در مدیریت‌شان داشته‌اند.

اعتراضم این است که با توجه به نزدیک شدن به انتخابات مجلس این انتخابها "رانت سیاسی" است و اگر سایر نمایندگان به این مساله معترض باشند نمی‌توان ایرادی به آنها گرفت. صحبتهایی که من مطرح کردم مبتنی بر یکسری واقعیات بود و حالا این مساله رخ عیان کرده است

* با وجود طرح نظارت بر نمایندگان، به نظر می‌رسد گوش شنوایی برای توجه به هشدارهای کارشناسان وجود نداشته است.

نه اینکه گوش شنوایی نباشد اما من می‌گویم مجلس می‌تواند از وظیفه نظارتی‌اش استفاده کند. نشان دادن واکنش از سوی مجلس حق طبیعی نمایندگان مجلس است. بسیاری از کارشناسان از طریق رسانه‌ها تذکرات لازم را دادند اما متاسفانه ظاهرا این تذکرها چندان جدی گرفته نشده است. واقعیتی که وجود دارد اینکه مجموعه ورزشی ما قائل به مشورت نیست چه اینکه اگر بود از طریق نظرات دلسوزانه کارشناسان این بحثها را جدی می گرفت.

* شما چندی پیش گفته بودید که باید سازمانهای نظارتی ورود کنند. به طور شفاف این سازمانهای نظارتی کدام ارگانها هستند؟

به اعتقاد من سازمان بازرسی کل کشور باید ورود کند. سوالی که در ذهنم هست اینکه چطور تنها در زمان حضور علی‌آبادی در سازمان تربیت بدنی بحث دوشغله‌ها پیگیری شد و الان کمرنگ شده. امیدوارم نهادهای نظارتی فارغ از تعلقات سیاسی‌شان به این مساله ورود کرده و این مشکل را حل کنند.

محسن معتمدکیا

بخش ورزشی تبیان