کلر : دوست یا دشمن؟!
کلر، گاز با اهمیتی است. اگر کلر وجود نداشت، نمی توانستیم راجع به سالم بودن آب آشامیدنی در شهرهای خودمان مطمئن باشیم. مقدار کمی از این ماده در آب می تواند میکروب های خطرناکی را که ممکن است درون آب کمین کرده باشند، بکشد. هم چنین کلر به طور وسیعی در سفید کننده ها مورد استفاده قرار می گیرد.
اگر از کلر به صورت صحیح استفاده کنیم، گاز دوست داشتنی خواهد بود اما اگر به طور نامناسب از آن استفاده کنیم، به ریه ها آسیب می رساند. در جنگ جهانی اول از کلر به دلیل صدمه های بسیار آن به عنوان "گاز سمی" یاد می شد.
شما می توانید کلر را به صورت گازی با رنگ زرد مایل به سبز از ترکیبات مختلف آن استخراج کنید. به عنوان مثال از اسید هیدروکلریک (HCl) که شامل هیدروژن و کلر است و یا از سفید کننده ی خانگی (وایتکس یا کلراکس) که شامل محلول هیپوکلریت سدیم (NaClO) است، استفاده کنید.
اگر بوی بسیار تند کلر به مشامتان رسید، یک بطری آمونیاک رقیق شده ی خانگی
(90% آب، 10% آمونیاک خانگی) را بو کنید.
مرکز یادگیری سایت تبیان - تهیه: خدیجه آلچالانلو تنظیم: نوربخش
