وقتی آمپرمان می پرد
وقتی که عامل خشم بر طرف گردید ممکن است شما همچنان با اثرات فیزیکی آن دست به گریبان باشید. این خشم ممکن است بر روی شخص دیگر مثلا همسر و یا یک شی مانند دیوار، ظروف آشپزخانه و... تخلیه شود که این روش تخلیه، گاهی سبب خسارت به خود شخص نیز می شود......
همه ما با حالت روحی خشم آشنا هستیم و در زندگی بارها آن را تجربه کرده‌ایم. خشم نوعی هیجان روحی است که اغلب بر اثر واکنش شخص نسبت به رفتار ناشایست دیگران و یا شرایطی که بر وفق مراد فرد نیست بروز می‌کند. خشم می‌تواند یک رنجش و ناراحتی زودگذر باشد و یا یک عصبانیت تمام عیار ، در هر حال پدیده‌ای کاملا طبیعی است و مانند سایر احساسات نشانه سلامت و تندرستی و عواطف انسانی می‌باشد، اما هنگامی که از کنترل خارج شود، می‌تواند به یک حس مخرب و ویرانگر تبدیل شود و پیامدهای ناگوار در محیط کار، روابط شخصی و در تمامی عرصه‌های زندگی شما بوجود آورد.
هر شخصی هنگامی که واقعا عصبانی می شود فکر می کند که عصبانی شدن او لازم و توجیه پذیر است. در بسیاری از موارد وقتی که عقب بر می گردیم و حوادث را مرور می کنیم می فهمیم که احتمالا بیش از اندازه عکس العمل از خود نشان داده ایم. اما برای برخی از افراد عصبانیت یک مشکل واقعی است و لازم است که توجه جدی به آن داشته باشند.
شناخت خشم
دانستن نکاتی در مورد خشم قبل از آنکه با آن دست به گریبان شویم بسیار حائز اهمیت است. اولا خشم فرآیندی طبیعی است که انسانها مجاز به بروز و سازگار شدن با آن هستند. بنابراین خشم به خودی خود هیجان بدی نیست اما مشکل زمانی به وجود می آید که نتوانید به روش درستی آن را مدیریت کنید. همچنین خشم ترکیب از تغییرات فیزیکی و هیجانی است. مقدار بسیار زیادی انرژی طی فرآیندهای شیمیایی نظیر ترشح آدرنالین در سراسر بدن آزاد می شود.وقتی که عامل خشم بر طرف گردید ممکن است شما همچنان با اثرات فیزیکی آن دست به گریبان باشید. این خشم ممکن است بر روی شخص دیگر مثلا همسر و یا یک شی مانند دیوار، ظروف آشپزخانه و... تخلیه شود که این روش تخلیه، گاهی سبب خسارت به خود شخص نیز می شود.
گزینه دیگر در این خصوص، متوقف کردن و فرونشاندن انرژی تا زمانی دیگر است که مجددا عصبانی می شوید. مفهوم این گزینه می تواند این باشد که شخص آنقدر هیجانات محصور و نگهداشته را آزاد می کند که نسبت به موقعیت ها عکس العمل بیش از حد لزوم، از خود نشان می دهد. وقتی که شخص به عکس العمل خود و سرکوب کردن احساسات خود فکر می کند ممکن است احساس خجالت و یا نا امیدی کند. از طرف دیگر اگر به خود اجازه دهد که به هر طریق کنترل نشده ای به بروز خشم خود بپردازد پرخاش های لفظی او به درگیری فیزیکی با دیگران تبدیل خواهد شد. زیرا ممکن است طرف مقابل هم نسبت به شما احساس خشم داشته باشد.
حال سراغ طرف دیگر این سکه می رویم. به دلیل انرژی بسیار زیادی که فرآیند خشم تولید می کند می تواند موضوعی دلچسب و خوشایند باشد. این احساس ممکن است به این دلیل باشد که پاسخ دادن به طرف مقابل منجر به تقویت احساس قدرت شود و یا این که خشمگین شدن به او این امکان را می دهد که از احساس منفعل بودن خلاصی یابد. اطلاع از این روی سکه و با چشم باز نگریستن به این موضوع بسیار مهم است زیرا می تواند باعث شود که یک فرد در زندگی واکنشهای پرخاشگرانه را سبک زندگی خود کرده و تحت هر شرایطی سعی کند با خشم و عصبانیت به اهداف درست یا غلط خود برسد.
بفهمید که چرا عصبانی هستید
آگاهی داشتن از احساس مثبت و یا منفی که شما از خشم کسب می کنید حائز اهمیت است. ضمن شناخت احساسات مثبت و منفی که وابسته به بروز خشم هستند یافتن جنبه های دیگر که بر روی موارد مثبت آن متمرکز است بسیار مهم است.این جنبه ها از شخصی به شخص دیگر می تواند متفاوت باشد بنابراین راه حل های متفاوتی نیز برای هر کس وجود دارد.این راه حلها عبارتند از:
وقتی که شخص به عکس العمل خود و سرکوب کردن احساسات خود فکر می کند ممکن است احساس خجالت و یا نا امیدی کند
ابراز کردن: ابراز کردن خشم به این معناست که در بیان خشم خود جسور و منطقی باشید نه پرخاشگر. این روش منطقی‌ترین راهکار برای ابراز خشم است. شما باید یاد بگیرید که چگونه رفع اتهام کنید و خود را تبرئه نمائید و چگونه به این هدف بدون صدمه زدن به دیگران برسید. جسور بودن به این معنی نیست که قلدر باشید و به دیگران زور بگویید، بلکه به این معنی است که برای خودتان و دیگران ارزش قائل باشید و با احترام رفتار کنید و مشکلات‌تان را از راه منطقی حل کنید.
سرکوب کردن:
این دسته از افراد ممکن است نسبت به همه چیز بدبین باشند و با دیگران رفتاری پر از کینه و خصمانه دارند. آنها مرتب دیگران را تحقیر می‌کنند و همه چیز را مورد انتقاد قرار می‌دهند و معمولا در روابط خود با دیگران دچار مشکل هستند و کمتر رابطه‌ای موفق دارند. لذا این روش مقابله با خشم برای هر فردی نمی تواند موثر باشد و لذا بدون مقدمه و آموزشهای لازم به افراد توصیه نمی شود.
آرام کردن: در نهایت سومین راهکار فرو نشاندن خشم مرحله آرام کردن آن است. در این حالت با جملات و واژه‌های تسکین دهنده خود را آرام کنید. بنابر این می‌توان چنین نتیجه گرفت که شما نه تنها در قبال اعمال ظاهری خود مسئول هستید، بلکه روحیات درونی خود را هم باید پرورش دهید. پس بکوشید به هنگام خشم خود را تسکین دهید و احساسات خود را مهار کنید.
مریم عطاریان
بخش خانواده ایرانی تبیان
مطالب مرتبط :
