مراقب سقوط یك جسم شش تنی از آسمان باشید!

تازه هایی از دنیای دانش و فناوری (10)

طی هفته‌های آینده احتمالا قطعاتی از یك ماهواره خراب این سازمان در بخش نامعلومی از زمین فرود خواهد آمد.

ماهواره 805 كیلومتری تحقیقات جو فوقانی(UARS) حدود شش تن وزن داشته كه در سال 1991 بر روی شاتل دیسكاوری برای مطالعه جو زمین به فضا ارسال شده بود.

با خاموش شدن این ماهواره در سال 2005، UARS به یكی دیگر از زباله‌های فضایی خطرناك زمین تبدیل شد، از این رو ناسا آن را به سوی زمین هدایت كرد تا در جو زمین بسوزد.

اكنون این مساله به یك چالش تبدیل شده كه آیا می‌توان جسمی با این وزن و اندازه را بدون برخورد جدی كنترل كرد.

این ماهواره توسط مركز عملیات مشترك فضایی فرماندهی راهبردی آمریكا در پایگاه وندنبرگ كالیفرنیا پیگیری می‌شود اما به اذعان ناسا، هنوز مقصد نهایی آن مشخص نیست.

بسیاری از اجسام فضایی یك فرود كنترل شده را تجربه می‌كنند. برای مثال ایستگاه فضایی میر در سال 2001 به سوی بخش دورافتاده‌ای از اقیانوس هدایت شد.

این درحالی است كه دیگر قطعات زباله‌های فضایی بدون هدایت به سوی زمین كشیده می‌شوند.

تاكنون طبق آمار مركز تحقیقات فضایی ایرواسپیس، حدود 6000 تن از مواد انسان‌ساز توانسته‌اند سفر خود از درون جو را به سلامت انجام دهند كه برخی از جالبترین آنها از قرار زیر هستند:

منطقه نفوذ

در ماه مارس یك عابر در شمال غرب كلورادو موفق به شناسایی یك جسم كروی شد كه هنوز گرم بود. این قطعه كه از موشك زنیت سه روسیه در ماه ژانویه جدا شده، یكی از معدود اجسام فضایی است كه در آمریكا شناسایی شده است.

تانكر سوخت

در ژانویه 1997 زن عابری در اوكلاهاما موفق به شناسایی یك اشعه نور در آسمان شده و سپس چیزی را روی شانه خود احساس كرد. این قطعه در حقیقت بخشی از موشك دلتا دو آمریكا بود كه در سال 1996 پرتاب شده بود. این تنها نمونه گزارش شده از برخورد یك جسم سماوی با انسان است. در همان زمان یك تانكر سوخت 260 كیلوگرمی نیز در تگزاس فرود آمده بود.

ضایعات اتمی

در ژانویه 1978، ماهواره شناسایی كازموس 954 روسیه در شمال كانادا برخورد كرده و مواد رادیواكتیو را از ژنراتور برق هسته‌ای آن در طول هزاران كیلومتر منتشر كرد. اگرچه گروهی برای شناسایی این مواد رادیواكتیو به منطقه اعزام شد اما تنها 0.1 درصد از ضایعات خطرناك مورد شناسایی قرار گرفت.

دوش ایستگاه فضایی

زمانی كه ایستگاه فضایی سلوت-7 شروع به عقب‌نشینی به سمت پایین‌تر مدار خود كرد، مهندسان روسی تلاش كردند تا آن را به یك حركت كنترل شده به اقیانوس آرام منتقل كنند. اما با شكست تلاش‌ها آنها این ایستگاه 40 هزار كیلوگرمی كه از بزرگترین اجسام ساخت انسان با قابلیت ورود مجدد به جو بوده، بارشی از قطعات فلزی در شهری در آرژانتین ایجاد كرد كه البته صدماتی در بر نداشت.

موشك ساحلی

در سال 2000 افراد حاضر در ساحلی در تگزاس با یك جسم عجیب روبرو شدند كه بعدها مشخص شد بخشی از دماغه یك موشك آریان پنج است.

درباره آلیاژهای حافظه دار چه می دانید؟

آلیاژهای حافظه‌دار دسته‌ای از مواد هوشمند هستند که نسبت به تغییر ویژگی‌های محیط اطرافشان واکنش نشان می‌دهند. این مواد را حافظه‌دار می‌نامند زیرا می‌توان آنها را به هر شکلی در آورد و سپس با یک عامل خارجی (مانند گرم کردن یا جریان الکتریسیته) به حالت اولیه‌ برگرداند.

به گزارش پرتال اخبار پژوهش و فناوری کرمانشاه(تکنونیوز)؛ این مواد شکل اولیه خود را به خاطر می‌آورند. از این خاصیت، می‌توان در زمینه‌های مختلفی همچون پزشکی، انرژی، الکترونیک، هنر و ... استفاده نمود. یکی از شناخته شده‌ترین آلیاژهای حافظه‌دار، نیتینول است. این ماده بیشتر به شکل سیم مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نیتینول از دو نوع اتم تشکیل شده: اتم‌های نیکل و اتم‌های تیتانیوم. این اتم‌ها در الگوی منظمی (یک چیدمان مشخصی) که ساختار کریستالی نامیده می‌شود، کنار یکدیگر قرار می‌گیرند. نیتینول 56 درصد نیکل و 44 تیتانیوم دارد. نام این آلیاژ از حرف اول عبارت زیر گرفته شده است(Nickel Titanium Naval Ordnance Laboratory) این نام به محل کشف نیتینول در سال 1965 اشاره دارد.

زمانیکه شما نیتینول را حرارت می‌دهید، در واقع به اتم‌های آن انرژی داده‌اید تا از ساختار مارتنسیت به آستنیت تغییر حالت دهند و زمانیکه آن‌را سرد می‌کنید، به ساختار قبلی برمی‌گردد. از نگاه اتمی، اتم‌ها تنها اندکی جابه‌جا شده‌اند، اما این جابه‌جای اندک تغییر زیادی در رفتار و عملکرد ماده ایجاد می‌کند. در دماهای پایین، نیتینول نرم است و به آسانی کشیده می‌شود و در دماهای بالا، این ماده سخت و ارتجاعی است.

از جمله خواص این آلیاژ این است که:  تا دمای 500 درجه سانتیگراد می تواند به شکل اصلی خود برگردد. ومی تواند 8 تا 10 بار بیشتر از فولاد فنری شکل پیچانده شود، بدون آنکه تغییر شکل همیشگی داشته باشد.

همچنین پیچ خوردگی پیدا نمی کند. وب ه آسانی مارپیچ می شود.نیتینول خواص مشترکی با مو و تاندون های بدن انسان داشته و کاربردهای فراوان دیگری دارد.

هم اکنون دانشمندان، محققین، مخترعان و هنرمندان در حال یافتن کاربردهای خلاقانه دیگری برای نیتینول هستند.به عنوان مثال جایگزین مفصل زانو، قاب عینک، نای مصنوعی، ترمیم استخوان شکسته وجایگزینی صفحه های آسیب دیده.

یک رایانه کامل در کف دستان شما

شرکت زوتاک را همه به واسطه کارت‌های گرافیکی حرفه‌ای انویدیا می‌شناسند، اما مدتی است این شرکت سری محصولات جدیدی با نام ZBOX را نیز روانه بازار کرده است.

ZBOX اصولا یک mini-PC است، یعنی یک رایانه کوچک. این محصولات به صورت یک کیس کامل و برای کارهایی مانند دیدن فیلم و دیگر محتوای چند رسانه‌ای یا استفاده از اینترنت بسیار مناسب هستند.

شرکت زوتاک اخیرا یک مدل متفاوت از این سری را معرفی کرده است، که ZBOX Nano AD10 نام دارد.

همان طور که از نام این محصول مشخص است، اندازه کوچک نکته اصلی این محصول است.

ZBOX Nano فوق‌العاده کوچک است (127x127x45 میلی‌متر)، به نوعی که حتی از کف دست شما نیز کوچک‌تر است.

قابل توجه است که کوچک‌تر بودن این محصول نه تنها بر روی کارایی آن نسبت به مدل‌های معمولی تأثیر نگذاشته است، بلکه ZBOX Nano چند ویژگی جدید را نیز معرفی می‌کند.

درون ZBOX Nano یک گیرنده مادون قرمز مجتمع شده است و به همراه این محصول یک ریموت کنترل سازگار با Windows Media Center نیز ارایه می‌شود، که هر دو این موارد برای اولین بار است که با محصولی از این سری عرضه می‌شوند.

سخت افزار این محصول نیز کمی از یک رایانه مجزا ندارد؛ پردازنده دو هسته‌ای6.1 گیگاهرتزی، کارت گرافیکی AMD Radeon HD 6310 و دو درگاه USB 3. 0.

شایان ذکر است که این محصول در دو مدل ارایه خواهد شد، ZBOX Nano AD10 معمولی و 1010 Plus، که دومی 2 گیگ رم و یک هارددیسک 320 گیگابایتی نیز دارد.